Historisch gezien is de Nederlandse televisie de beste televisie ter wereld. Krom zinnetje, heldere stelling. Provocerend, vernieuwend, trendsettend, verrassend. En nog zoveel meer en dat vooral met dank aan de VPRO. Nog kan ik navoelen wat ik voelde (gene en opwinding) toen ik – puberaal – bij mijn streng gereformeerde hospita en haar man naar de blote borsten van Phil Bloom in Hoepla keek. Als beginnend journalistje bracht ik dagen door op de set van Fred Haché en Barend Servet. Met grote bewondering keek ik naar de reportages in Het Gat van Nederland. De prachtigste documentaires bracht de VPRO. En natuurlijk Koot en Bie. Er was geen mooiere tv-avond dan toen de VPRO de zondagavond vulde.
Nu kon ik bij enige VPRO-initiatieven ook wel tot wat ergernis komen. Er waren makers, die hadden lak aan het publiek, die programma’s maakten louter vanuit hun eigen interesse, een vorm van hobbyisme waar het massamedium dat televisie is niet voor in het leven is geroepen. Programma’s die net zo goed, beter, op videocassettes (tegenwoordig dvd’s) door de posterij bezorgd konden worden op de huisadressen van de belangstellenden.
De VPRO maakt nog steeds programma’s die er mogen zijn. Maar herkenbaar is de VPRO nog nauwelijks. Freeks wilde wereld, De hokjesman, de dramaiserie Hollands Hoop, Zondag met Lubach, allemaal alleraardigst, maar ook allemaal zo… aangepast. De VPRO maakt zelfs natuurdocumentaires, met enige distantie, dat wel, want vanuit de lucht.
Ook 24 uur met… draagt het keurmerk van de VPRO. Maar hoe haal je het in je elitaire hersens zo’n serie te beginnen met rapper Typhoon (153.000 kijkers) en dan te komen met prediker Abdul-Jabbar van de Ven (idem). Leuke gasten, daar niet van, maar bepaald geen publiekstrekkers. Massamedium!
Minstens zo merkwaardig (maar dat valt de VPRO maar gedeeltelijk aan te rekenen) is het verhaal van One Night Stand. Er wordt geld uitgetrokken voor tv-movies, mooi. En die worden dan vervolgens weggespeeld op de late vrijdagavond. 109.000 kijkers. Overbodige televsie, zonde van het geld. Minachting? Was het maar waar. Publikumsvernachlässigung.
Geef als eerste een reactie