25 jaar geleden waren er alleen publieke omroepen en ik werkte bij de sjieke AVRO. Daar hadden ze een bedrijfskantine met bedienend personeel in het zwart. Toen Ruud Hendriks me vroeg of ik voor het nog niet bestaande RTL Veronique een ontbijtshow wilde maken, zei hij me naar een kantoorpand ergens in Hilversum te komen.
Na afloop van het gesprek vroeg hij: ‘wil je wat eten?’ en maakte een vaag gebaar naar een tafel propvol opengescheurde broodzakken, verpakkingen met kaas, ossenworst en filet americain. Ik zie nog zijn grijns: ’wel effe wat anders dan de AVRO-kantine, he?’ Met een clubje mensen in vaste dienst bij de AVRO (goede zekere toekomst, fijne cao, moeilijk om ontslag te krijgen, pensioen verzekerd) waagden we toch de onzekere stap naar ‘de commerciëlen’. Sommige collega’s noemden me een verrader, anderen zelfs een NSB-er. Dezelfden overigens die vier jaar later, toen RTL succes had, me belden of ik een baantje voor ze had.
Ruud benaderde me in juli en op 2 oktober moesten we van start. Het duurde en duurde maar voor we hoorden waar het kantoor zou komen, uiteindelijk op de Franciscusweg. Een kantoorpand omgebouwd tot tv studio. Ruud liet me onze werkruimte zien. ‘Ja, leuk’, zei ik, ‘maar waar zijn de bureaus en de telefoons?’ Die kwamen zo spoedig mogelijk. Veel later begreep ik dat het maar een haar heeft gescheeld of heel RTL was niet door gegaan vanwege financiële problemen. Toen we dan eind augustus begonnen met voorbereiden, waren er nog steeds geen telefoons. Omdat mobieltjes nog niet bestonden, zat er niet veel anders op dan met een zak kwartjes naar winkelcentrum Kerkelanden te vertrekken en daar in een telefooncel je gasten uit te nodigen. Die kwartjes kreeg niemand terug van de administratie, want je had geen bonnetje.
De studio, of wat daar voor doorging, was veel te laag en er zat geen airco in, zodat we regelmatig bij temperaturen van veertig graden presenteerden. De gang voor de studio daarentegen, waar de gasten op hun beurt zaten te wachten, was ijskoud, omdat deze zich naast de toegangsdeur tot het pand bevond die natuurlijk regelmatig open en dicht ging omdat medewerkers binnenkwamen. Jaren later kwam ik nog Kamerleden tegen die zeiden: ’O ja, jij deed dat programma waar je op een ijskoude gang vieze oude broodjes te eten kreeg.’
Maar wij lieten ons niet kisten. We probeerden met de weinige middelen die we hadden spannende uitzendingen te maken. En het nieuws zat mee: in hetzelfde jaar ging de Muur omlaag, er was een storm windkracht 10 en Mandela werd bevrijd. Was er een motorbeurs dan stond de hal van het kantoorgebouw vol motoren, tijdens de storm was het dak ook van ons pand afgewaaid dus we hoefden alleen maar naar buiten te gaan en verslaggevers van het nieuws brachten stukken van de Muur mee naar de studio.
‘De Ontbijtshow’ was in 1989 de eerste ochtendshow en eigenlijk een groot succes. Alleen dat wist nog niemand, omdat de kijkcijfers anders bekeken moesten worden dan bij andere programma’s: je moest per 15 minuten meten en optellen. Ik ben er trots op dat Jaap van Deurzen, Caroline van den Heuvel en Ahmed Aboutaleb bij ‘De Ontbijtshow’ zijn begonnen, net als vele anderen die niet bij naam bekend zijn. RTL is nu ook een grote organisatie geworden, maar ik ben ongelooflijk blij j dat ik de cowboy-tijd heb meegemaakt.
Bron: RTL NL
Geef als eerste een reactie