Voor De Nachtwacht Award 2022 interviewen we diverse makers van nachtprogramma’s. Ditmaal Özcan Akyol.
• Vanaf december 2017 maak je al voor BNNVARA het radioprogramma Onze man in Deventer. Is het programma veel veranderd in die periode?
Het was destijds een programma dat maar tien keer per jaar werd uitgezonden. Ik viel in voor degene die anders op dat tijdslot zat. De frequentie is vanaf 2018 toegenomen. En sinds 2022 presenteer ik het elke zaterdagnacht. Inhoudelijk is er in wezen niets veranderd. Af en toe, als die vraag er is, maak ik er soms een gesprek van anderhalf uur van, maar dat heeft niet mijn voorkeur, vanwege de noodgedwongen onderbreking die het journaal ons oplegt – dat is niet lekker voor de intensiteit van een gesprek. Wat wel een verandering is: ‘Onze man in Deventer’ doet het steeds beter als podcast. We zijn zelfs al een paar maanden de beste beluisterde podcast van BNNVARA, terwijl het programma helemaal niet als podcast wordt gemaakt. Dat is leuk en bijzonder.
• Je won in 2019 de eerste Nachtwacht Award. Wat is de kracht achter je programma dat je zoveel stemmen wist te trekken?
Daar heb ik natuurlijk geen zicht op. Dat is het bijzondere aan radio: je weet dat er mensen luisteren, maar op welke manier en wat ze er ervan vinden, blijft een beetje gokken. Bij de televisie hebben we een beter profiel van onze doelgroep. Wat evident ook meespeelt, is dat ik veel volgers op sociale media heb. Zij waarderen mijn werk en zijn niet te beroerd om een stem te geven. Het is met dit soort prijzen dus wel handig als je hard werkt én in contact blijft staan met het publiek dat je nauwgezet volgt omdat ze je aardig en goed vindt.
• Onze man in Deventer is van BNNVARA, maar voor Omroep MAX maak je het tv-programma ‘Sterren op het doek’. Voor de NTR ga je weer Eus’ Boekenclub maken. Is er nog sprake van een ‘omroepprofiel’ als je voor zoveel diverse omroepen werkt?
Juist omdat er sprake van een ‘omroepprofiel’ is, zigzag ik langs verschillende omroepen, die allemaal hun eigen opdracht en expertise hebben. Mijn interesses zijn breed, ik houd van low-culture en high-culture en daarbij kenmerkt mijn karakter zich door de vele identiteiten die ik heb. Ik voel me nooit helemaal thuis bij één omroep of één zender. Het is ook niets voor mij om me exclusief te verbinden aan een club. Ik geloof trouwens dat zij dit ook voelen: er heeft nog nooit een omroep een poging gedaan om me vast te leggen. Ik blijf freelancer.
• Is Onze man in Deventer een typisch publieke omroepprogramma of zou je zoiets ook kunnen maken voor de commerciëlen?
Dat laatste denk ik niet. We nodige wetenschappers, politici, schrijvers uit, die we niet hinderlijk gaan onderbreken metmuziek of andere storende elementen. Bij de NPO wordt het gesprek tussen twee mensen echt gewaardeerd. Dat is een doel op zich. De inhoud. Bij commerciële zenders zijn er om begrijpelijke redenen ook andere belangen.
• Je programma is niet alleen op de radio te beluisteren, maar ook als podcast. In hoeverre heeft dat baat om naast nachtbrakers, nachtwerkers en nachtwakers ook de luisteraars overdag te bereiken?
Ontzettend. Zoals reeds opgemerkt, gaat de podcast echt goed. Sinds november 2021 bereiken we standaard en met gemak elke maand meer dan 100.000 luisteraars met de podcast. En dan te bedenken dat het medium podcast voor de meeste Nederlanders nog onbekend is. Ik zie het dan ook als een mooie uitdaging om de podcast net zo populair te maken als het reguliere programma.
Dit artikel is onderdeel van De Nachtwacht Award 2022-verkiezing. Stemmen kan op deze pagina.
1 Trackback / Pingback