Na 26 jaar stopt de NTR per direct met het ‘Groot Dictee der Nederlandse Taal’. Er keken nog maar 350.000 mensen naar; vroeger was dat een miljoen. Voor de programmamakers vind ik dit een te abrupt en onwaardig einde.
Ik kan me heel goed voorstellen dat Philip Freriks zich als vuil aan de kant gezet voelt. Ze zouden nog één keer de kans moeten krijgen om het te maken. Daarnaast vind ik dat we moeten kijken hoe we het dictee in vernieuwde vorm kunnen voortzetten. Het fantastische ‘Tien voor Taal’ is ook al verdwenen. Op Radio 1 maakt Frits Spits nog wel het prachtige programma ‘De Taalstaat’. Het dictee moeten we zo maken dat veel meer mensen eraan mee kunnen doen en het ook uitzenden op een beter tijdstip. De auteurs schiepen er plezier in om met het woordenboek naast zich zoveel mogelijk moeilijke woorden in de tekst te proppen die niemand (meer) gebruikt en waar menigeen niet eens de betekenis van weet. De teksten werden zo idioot, dat veel taalliefhebbers afhaakten, gefrustreerd door het hoge aantal fouten dat ze scoorden. Ook voor mij was het op een gegeven moment niet meer te doen.
Het moet een viering zijn van de taal, en geen sadistisch foutenfestival voor de elite. Taal moet niet moeilijk gemaakt worden, taal is leuk. Met die wijzigingen sta ik er voor open om het dictee terug te brengen op televisie; daar werk ik graag aan mee. Ik ben er ook voor een jaarlijkse ‘Dag van de taal’ te introduceren en op die dag daarover tv- en radioprogramma’s te maken, waaronder het dictee.
Bron: Max Magazine
Geef als eerste een reactie