De titel van dit blog verwijst naar een uitspraak van Shula Rijxman, voorzitter van de raad van bestuur van de NPO, in NRC Handelsblad, naar aanleiding van de discussie over vrouwelijke dj’s op NPO 3FM. Te zot voor woorden dan zo’n discussie anno 2017 gevoerd moet worden, maar niet meer dan terecht dát de discussie gevoerd wordt.
Nauwelijks vrouwelijke dj’s op NPO 3FM, en als ze er zijn, dan diep weggestopt op tijdstippen ver buiten prime-time. Bij de commerciëlen is het nog erger, waarbij Q-Music de beroemde uitzondering op de regel is.
Voorbeelden zijn er nauwelijks, en als er dan eentje is, dan komt meteen het nationale instituut van ‘één-twee-drie-vier-vijf-zes-zeven-acht-negen-Tiiiiiiiineke’ voorbij zetten. Veel meer voorbeelden zijn er niet, of toch?
Eén van de laatst overgebleven zeezenders was ‘Laser-558’, vanaf het zendschip ‘Communicator’. Daar zaten doodgewoon vrouwelijke dj’s. Het meest bijzondere daaraan was, dat voor het eerst (en dus ook voor het laatst) in de geschiedenis, vrouwelijke dj’s live op een zendschip zaten. Ik kan mij echt niet herinneren dat daar ooit ophef over gemaakt is. De populariteit van ‘Laser-558’ leed geenszins onder de aanwezigheid van de vrouwen. Zij dendereden net zo hard mee in de programma’s. Het product ‘Laser-558’ viel in goede aarde, en gelukkig was er geen discussie, waren er zelfs geen opmerkingen, over wie dat product nou maakten. Prima. Zo hoort het. Heel terecht was het de gewoonste zaak van de wereld. Het kan dus wél!
Geef als eerste een reactie