Hans Cornelissen: “Ik laat me niet zo snel intimideren”

In de jaren ‘80 doet Hans Cornelissen menig meisjes- maar ook jongenshart van op hol slaan. Door zijn rol als dokterszoon Gert-Jan van der Ploeg (“Het is kwart over acht GEWEEST!”) in de serie ‘Zeg’ ns AAA’ krijgt hij landelijke bekendheid. Hierma zegt hij de televisie vaarwel en wordt theaterproducent. Paul Hofman (De Gaykrant) voelde hem aan de tand.

De ‘me too-campagne’ heeft ook Nederland geraakt. Zo is bijvoorbeeld castingdirecteur Job Gosschalk ‘een grens over gegaan en ontmaskerd als de Nederlandse Harvey Weinstein’. Wat was jouw eerste reactie toen je van zijn misbruik hoorde?

“Eerlijk gezegd wist ik al langere tijd dat er zoiets aan zat te komen. Dat het zo massief was, heeft me wel verbaasd. Al jaren gaan de geruchten via acteurs en mensen achter de schermen. Jammer dat de mensen om Job heen blijkbaar niets in de gaten hebben gehad. Met name voor de mensen die in het nauw kwamen, maar ook voor Job zelf. Want hoe verwerpelijk ook, de man is nu volstrekt niet te benijden en dat laat me toch ook niet geheel koud. Het is zeker goed dat alles naar buiten is gekomen maar we zijn er nog niet, vrees ik. Laten we hopen dat een persoon nooit meer zo machtig wordt dat daarmee carrières beïnvloed worden. Dat mensen daardoor kansen mislopen, is heel erg. Wel kan ik niet nalaten te zeggen dat mensen ook ‘nee’ kunnen zeggen. Tenzij je fysiek aangevallen wordt natuurlijk.”

Heb jezelf weleens last heeft gehad van seksuele intimidatie?

Kort maar krachtig: “Hoewel intimidatie niet het beste woord is, is dat wel gebeurd. Ik laat me niet zo snel intimideren. Fysiek en verbaal ben ik een paar keer benaderd. Door mensen van zowel voor als achter de schermen. Ik ben er alleen nooit tegen mijn zin op ingegaan. Ik liet duidelijk merken dat het een ’no go’ was. Dat ik daardoor kansen ben misgelopen is zeer waarschijnlijk. Ontzettend onaangenaam en niet fair. Maar ja, c’est la vie. Je eigen weg gaan levert vaak ook wat op. Niet altijd hoor, ik wil de toegebrachte schade aan de carrières en gemoedstoestand van bepaalde (jonge) mensen op geen enkele wijze bagatelliseren.”

Lees het hele interview in De Gaykrant (met dank aan Paul Hofman)