Journalist en filmmaker Hans Becker werkte in begin jaren ’70 bij Radio Veronica voor het Popjournaal en het weekblad Veronica. Van veel gebeurtenissen tijdens deze turbulente jaren bij de roemruchte zeezender was hij fotograaf en directe getuige. In zijn nieuwe boek ‘Radio Veronica. Hoe de wal het schip keerde’ heeft hij de mooiste foto’s van deze legendarische radiozender verzameld. Spreekbuis.nl sprak hem over het Veronica van toen en nu.
Er zijn al diverse boeken en reportages over de Radio Veronica tijd uitgekomen. Wat maakt dit nieuwe boek speciaal?
Voor zover ik kan nagaan is dit het eerste fotoboek over Radio Veronica uit de tijd van de zeezenders. Gek genoeg werd er intern bij de zender niet veel gefotografeerd. Waarschijnlijk was dat ook de reden dat programmaleider Rob Out mij vroeg foto’s te maken van ‘het leven bij de zender’.
Je werkte begin jaren ’70 zelf bij Radio Veronica. Wat zijn je leukste herinneringen?
Het maken van de Lexjo Specials, interviews opnemen met bekende en onbekende artiesten en daaromheen (soms gezamenlijk) een programma samenstellen, een soort documentaires avant-la-lettre.
‘Er was veel collegialiteit en ook een behoorlijke strijdbaarheid’
Voor voormalig Radio Veronica-medewerkers is het boek een ’trip down memory lane’. Medewerkers zaten lange tijd met elkaar op het schip en daardoor innige vriendschappen ontstaan. In hoeverre zien oude radiomakkers elkaar nog?
De vriendschappen die er waren beperkten zich niet tot alleen ‘boord’ en alleen ‘wal’: er was veel collegialiteit en ook een behoorlijke strijdbaarheid, zeker het laatste jaar. Samen ergens voor gaan ’tegen de rest van de wereld’ schept een band. In de aanloop naar die fatale 31 augustus 1974 kregen veel Veronica-medewerkers het moeilijk. Sommigen waren getrouwd, hadden zelfs kinderen. Moet je solidair met je collega’s blijven en met elkaar ’ten onder gaan’? Of koos je voor zekerheid en ging je solliciteren, wat heel normaal zou zijn als het bedrijf waar je werkte failliet dreigde te gaan. Niet iedereen is gebleven tot die laatste uitzenddag, ik ook niet. Ik heb het gevoel dat veel vriendschappen pas na een tijdje weer zijn aangehaald of juist zijn ontstaan. Dat merk je goed tijdens de reünies en de bijeenkomsten rond gedenkwaardige dagen. Zelf werd ik pas na zo’n 35 jaar door een oud-collega benaderd die me vroeg waarom ik niet naar de reünies kwam. Gek genoeg leefde die behoefte niet zo bij mij, maar vanwege dat oude foto-archief dat ik tussen mijn spullen vond, ben ik toch maar ‘ns gaan kijken. Zo zijn veel oude vriendschapsbanden weer aangehaald.
De archieven worden momenteel vooral door particulier initiatief bewaard. Vind je dat de Veronica-historie als cultureel erfgoed door de overheid voldoende op waarde wordt geschat?
Dat kan zeker beter. Kijk eens hoeveel moeite het Museum RockArt in Hoek van Holland kost om een goede locatie te vinden die door iedereen gemakkelijk te vinden en te bezoeken is. Ze zijn er al tien jaar mee bezig. Den Haag, ooit Beatstad no. 1 met het grootste aantal rockbandjes van Nederland en met Scheveningen als bevoorradingshaven van de zeezenders. Ik hoop dat de conservators Jaap en Jacqueline Schut eindelijk de overheid meekrijgen om hun museum naar Den Haag te kunnen verhuizen. Veronica’s originele Zeedijk- en boordstudio’s staan er speelklaar en kunnen door iedereen worden bewonderd. Ook zijn er regelmatig thema-exposities. Zo’n museum moet in één adem genoemd kunnen worden met het Haags Gemeentemuseum, het Historisch Museum, het Haags Busmuseum, Muzee Scheveningen, noem maar op. Zet RockArt daar eens tussen op het lijstje bij de VVV en in de gidsen; moet je zien wat er gebeurt.
“Radio Veronica was een goede vriend die bij je op bezoek kwam en een leuk gesprek met je begon en je je favoriete liedjes toezong.”
In de jaren zestig en zeventig waren veel meer zeezenders. Waarom is juist Radio Veronica legendarisch geworden?
De vraag is niet waaróm, maar waardóór. Radio Veronica was een goede vriend die bij je op bezoek kwam en een leuk gesprek met je begon en je je favoriete liedjes toezong. De verzuilde nationale zenders Hilversum 1 en 2 konden dat niet bedenken. Hoe betuttelend! Veronica was in de jaren ’60 de eerste Nederlandstalige zender die dat doorbrak. Radio Luxemburg deed al een goede poging maar die was maar beperkt in Nederland te ontvangen.
Veronica ís een iconisch merk en John de Mol heeft daarmee een riante uitgangspositie.
Veronica televisie, radio en het magazine zijn lange tijd opgedeeld, maar door John de Mol’s Talpa vallen het radiostation en de zender weer onder één concern. Met rebel Giel Beelen wil Talpa de zender nieuw leven inblazen. Verwacht je dat Veronica weer een echt iconisch merk gaat worden?
De omstandigheden waarin Radio Veronica haar veroveringstocht in 1960 begon is niet te vergelijken met haar positie in het huidige medialandschap. Vergeet niet: Veronica ís een iconisch merk en De Mol heeft daarmee een riante uitgangspositie. Mensen als Giel Beelen kunnen waarde toevoegen door meer de diepte in te gaan, een beetje à la De Wereld Draait Door. Het magazine kan daarvan als spin-off fungeren en aanvullende exposure bieden.
Radio Veronica. Hoe de wal het schip keerde beelden uit de turbulente jaren 1970-1974
Nederlandstalig |Paperback Nederlandstalig |128 pagina’s | isbn 9789492819017 |Uitgever: Aldus Boek Compagnie.
Jaap Jansen sprak Hans Beckerm liefst 3 uur over zijn boek. De speciale aflevering van de Jaap Jansen Show is hier te beluisteren.
Boekpresentatie in het Hilversumse cafe Cartouche (17 november 2017):
Copyright foto’s: Hans Becker
Geef als eerste een reactie