Een geëmotioneerde Stephan Bouwman, middag deejay bij QMusic, liet gisteren live on-air weten dat het slecht met hem gaat en hij last heeft van depressieve gevoelens. Hij voelt zich lelijk en is niet tevreden over wat hij doet. Hierop kreeg hij veel bijval op social media en besteedden diverse media aandacht aan zijn eerlijke betoog. Ex 3FM en Radio Veronica deejay Patrick Kicken had in het verleden meerdere malen een burnout (ook een vorm van depressie) en was er ook open en eerlijk over in interviews. Spreekbuis sprak met hem.
Wat voor adviezen zou je Stephan kunnen geven om zichzelf weer op de rit te krijgen?
Ik zou allereerst goed kijken naar de mensen waarmee je je omringt en de omgeving waarin je werkt. Ik had destijds een niet lekker lopende liefdesrelatie, een hoop shit uit het verleden in mijn rugzak en op mijn werkplek was het ook onrustig met veel wisselingen. Ik ken Stephan’s achtergrond en liefdesleven niet, maar weet wel dat hij binnenkort een nieuwe zendermanager krijgt, Dave Minneboo, die bij 538 vandaan komt. Natuurlijk gonst het dan meteen ook van de geruchten dat Dave niet alleen bij Talpa radio vertrekt en zeker 1 of 2 talenten met hem mee verhuizen. Dit veroorzaakt geheid extra druk en wakkert negativiteit over jezelf aan. Radio is een kille business waarbij je net zo goed bent als je laatste luistercijfers. Eigenlijk een gevaarlijke werkomgeving voor wie gevoelig is hiervoor. Daarom ben ik er ook uitgestapt. Als ik slechte luistercijfers had voelde ik me ook een loser en durfde ik die dag alleen maar snel via de achteruitgang naar mijn auto in de hoop dat ik niemand tegenkwam.
Wat vond je van zijn aktie dit zo live op de radio te vertellen?
Heel moedig maar of het slim is weet ik niet. Je krijgt geheid een aantekening in je personeelsdossier en mocht Q ooit van hem af willen dan kunnen ze dit opvoeren als zijnde ‘niet passend binnen het bedrijf’ etc. Ik weet uit de wandelgangen dat er bij Qmusic wel een sfeertje hangt van perfectionisme. Iedereen loopt daar met de nieuwste sneakers aan de hipste van de klas te zijn. Geen ruimte voor negativiteit. Als je mondhoeken een keer niet naar boven staan vraagt iedereen of het wel goed met je gaat. Bij de eerste rimpels word je doorverwezen naar de botoxkliniek. Typisch zo’n millenial omgeving waar je alleen je positieve kant mag laten zien. Instagram in het echte leven. Dat vraagt nogal wat van je en kan je knap onzeker maken als je toevallig lang haar hebt en niet de juiste jeans aan je kont.
Denk je dat Stephan Bouwman over een half jaar nog bij Qmusic de middagshow doet?
Ik denk het niet maar ik hoop het voor hem ook niet. Stephan zou echt perfect bij 3FM passen. Ga zo snel mogelijk eens met hun praten. Weg uit die steriele omgeving van Q en naar een plek waar je echt jezelf mag zijn. Opvallend is trouwens dat zijn voorganger, Niek van der Bruggen, ook al met een burnout thuis zat toen hij de middagshow daar deed. Da’s amper een jaar of twee geleden. Het zegt ook wel iets over hoe daar gecoached wordt. Van programmadirecteur Iwan Reuvekamp is bekend dat hij je echt probeert in een Qmusic jasje te krijgen. Vergeet ook niet de ontwikkelingen met Mattie en Wietze een jaar terug, zoiets gebeurt ook niet als je het ergens heel erg naar je zin hebt.
Zouden de depressieve klachten van Stephan niet heel ergens anders door komen dan zijn werk?
Tuurlijk kan dat, ik kan het alleen vanuit mijn kant bekijken. Maar ik weet na 20 jaar landelijke radio wel wat een dagelijkse radioshow van je vraagt. Ik ben nu een stuk vrolijker dan toen. Die druk van praten op de radio en niet meteen weten of iets aankomt maakt dat je heel gevoelig wordt voor feedback. Intern en van je luisteraar. Het feit dat woensdagavond niet Stephan maar Igmar bij RTL Late Night aan tafel zat om hierover te praten, zegt ook wel iets over hoe toch vooral de marketingafdeling van Qmusic wil uitstralen dat ze hip & happening zijn. Als ik Stephan was nam ik eens een lange vakantie van een maand of drie om uit te zoeken of de onzekere radiowereld hem niet parten speelt. En of de slogan ‘Q is good for you’ wel zo waar is. Ik wil de vergelijking met reality soapster Barbie niet maken, maar let als radiodeejay ook op of je niet een poppetje wordt dat koste wat kost in een marketingmachine moet meedraaien. Weg eigen identiteit, draaien wat wij zeggen en doen zoals wij vinden dat jij moet zijn.
Geef als eerste een reactie