Ton Verlind: ‘Hoe de Europese Commissie via X manipuleert’

Het interview van Tucker Carlson met Poetin werd door veel journalisten afgedaan als propaganda.  Het was in hun visie een narratief, een geconstrueerd verhaal, om zijn daden te rechtvaardigen. Die beschuldiging klinkt snel wanneer het tegenstanders betreft en heeft als nadeel dat het verhaal niet meer gehoord en geanalyseerd wordt want als de tegenstander verdacht is hoef je naar zijn argumenten niet meer te luisteren is het adagium. Het is de vraag of dat verstandig is, want in zo’n redeneertrant van de verdachte tegenstander kunnen elementen zitten die zijn gedrag verklaren of voor de toekomst voorspelbaar maken. Ook al bevalt de de boodschap je niet, het is altijd beter om hem serieus te nemen en kritisch te beschouwen. Carlson en zijn interview met Poetin werden bij het oud vuil gezet voordat de laatste woorden hadden geklonken.

Politici manipuleren er op los

Beeldvorming is in de politiek belangrijker geworden dan kennis van de feiten. Politici die hun zin willen doordrukken, boetseren een verhaal waarin hun argumenten het best tot hun recht gekomen. Het pensioendossier is er een voorbeeld van. Een handvol deskundigen verkondigt al lange tijd onder aanmoediging van opiniemakers met een politiek belang de ondergang van het huidige pensioenstelsel en geeft daarmee politici een argument om akkoord te gaan met een reorganisatie. Lost die  de problemen op? Nee, het systeem wordt er alleen ingewikkelder door. Tegenstander worden verleid akkoord te gaan door ze een vette worst voor te houden (‘iedereen gaat er in de toekomst op vooruit’), maar een toenemend aantal critici voorspelt dat het loze beloftes zijn. Deep down gaat het in zo’n operatie om het verschuiven van grote hoeveelheden geld van de een naar de ander. Het is politiek op basis van manipulatie in plaats van gedegen, controleerbare analyses.

Poetin mag dan rond zijn Oekraïneoorlog propaganda bedrijven, onze eigen vrienden kunnen er ook wat van. Zo probeerde de Europese Commissie burgers te beïnvloeden via een online campagne. Volgens de journalist Huib Modderkolk van de Volkskrant (15 februari 2024) zocht de commissie in september 2023 steun voor een omstreden voorstel om online kindermisbruik tegen te gaan. Het doel was sympathiek maar Europa vertelde slechts een deel van het verhaal. Dat de aanpak van het probleem zou leiden tot een aantasting van de privacy bleef onderbelicht. De techniek was niet perfect en het plan plaatst alle EU-burgers onder permanent toezicht. Daarom twijfelde Nederland eraan om het plan te steunen.

Daarop besloot de Commissie volgens Huib Modderkolk om via een betaalde advertentiecampagne op X de stemming in de goede richting te sturen. Dit was de boodschap: ‘De meerderheid van de burgers ondersteunt het EU-voorstel #EUvsChildSexual Abuse en jij’?’. Het bericht op X werd gericht naar mensen gestuurd met een bepaalde politieke voorkeur, bv VVD. Maar ook naar het ministerie van Buitenlandse zaken, sommige kranten en ook naar journalisten zoals Saskia Belleman. Andere twitteraars met een rechts profiel kregen de boodschap juist weer niet. De video werd bijna een miljoen keer bekeken.  Maar het bericht was misleidend. Dat 60 procent van de Europeanen het plan zou steunen was helemaal niet gemeten en over aantasting van de privacy werd gezwegen. De actie had geen succes, het voorstel is vooralsnog niet aangenomen.

Check en dubbelcheck

Politieke propaganda is alom, het is niet voorbehouden aan wie we op het internationale politieke toneel als boeven zien. Er bestaat maar één wapen tegen: geloof niet alles, ook niet van je politieke vrienden, raadpleeg verschillende bronnen, kijk naar de afzender, check op Google het profiel en de nieuwshistorie van personen en instituten die de bron zijn en heb wat meer waardering voor dwarskijkers op social media. Zij die kanttekeningen zetten bij de betrouwbaarheid van door de overheid aangeboden informatie zijn niet allemaal complotdenkers. Kijk ook naar het persoonlijke trackrecord van journalisten. ‘Bewezen persoonlijke onafhankelijkheid’wordt een steeds belangrijker journalistiek keurmerk. Huib Modderkolk van de Volkskrant mag -voor zover ik dat op dit moment kan beoordelen- van mij op dat lijstje. Hij schreef o.a. onderstaand boek over de onzichtbare digitale oorlog. Kijk ook naar zijn documentaire serie ‘Niemand die het ziet’ over de schimmige wereld van spionage, sabotage en desinformatie.

TON VERLIND

21 Comments

  1. Ben ik blij dat ik naar video’s als ’t interview van Carlson met Poetin niet heb gekeken. Geen haar op m’n hoofd die dat zou overwegen. ’t brengt mensen op gekke ideeën en gaan sommigen daardoor rare dingen op internet schrijven en geven de propaganda door. Wat een vrijheid om vooral veel nieuws te weigeren. Dat is niet je kop in ’t zand steken, ’t houdt je hoofd juist helder boven water.

  2. Een interview van een leugenaar met dictator gedegen analyseren?

    Na wat afgelopen week in Rusland is gebeurd…en na wat ik vandaag las op het wwww;

    Navalny,s weduwe haar account was geblokkeerd op X onder vreemde omstandigheden.

    De onderdirecteur van de gevangenis waar Navalny is vermoord heeft persoonlijk van Poetin promotie gekregen.

    Ik hoop dat hier ook gedegen onderzoek naar gedaan wordt.

    Haak ik hier af.

    • Ton lijdt aan het Stockholm-syndroom, hij identificeert zich steeds gretiger met de rechtse politici, media en propaganda die hij zo graag analyseert. En inderdaad, zal hij de credentials van Carlson en Poetin zelf wel kennen? Ik wel en daar heb ik geen X of Wikipedia voor nodig.

  3. Jordy, als dat zo was zou ik niet naar de publicaties van Huib Modderkolk verwijzen of ben je bij het lezen niet zo ver gekomen?

  4. Ton Verlind weet toch wel als ervaren journalist, dat communicatiemedewerkers de publieke opinie proberen te beïnvloeden, dat gebeurt niet alleen bij de overheid, maar ook in het bedrijfsleven, maatschappelijke organisaties , poltieke partijen etcetera. Vreemd dat dhr. Verlind dit gegeven niet benoemt. Ik proef in zijn bijdragen een zekere sympathie voor de fuhrer van de Russische federatie. Ik vind dat zeer bedenkelijk

    • Persvoorlichters noemden wij altijd persvoorliegers op de reacties waar ik werkte. Dat lijkt me genoeg te zeggen over het soort waarmee je te maken hebt :o)

    • Beste Wim M , Ik vind het zeer bedenkelijk dat u kennelijk in mijn hoofd kunt kijken en een conclusie trekt zonder de moeite te nemen om de juistheid ervan te checken. Over sympathie of antipathie gaat het niet in mijn posts; ik probeer inzichtelijk te maken hoe er wordt gemanipuleerd of sympathieker geformuleerd: hoe het systeem werkt. Ik wijs er daarbij op dat dit niet alleen verfoeide regiems doen, die we daar wel op veroordelen, maar ook onze eigen democratische instituten, die we daar veel te weinig op aanspreken.’ Goed en kwaad’, ‘waar en niet waa’r lopen steeds meer in elkaar over. Dat bedrijven het doen; a la. Maar dat we het gewoon zijn gaan vinden dat instituten met een maatschappelijke verankering het doen is niet normaal. Dat is wat ik probeer te signaleren. Da’s een ingewikkelde klus sinds ‘begrijpelijk leren lezen’ op de scholen is afgeschaft. Misschien dat u dat onderscheid kunt maken, hoewel dat niet blijkt uit bovengenoemde stigmatiserende opmerking, maar er zijn genoeg mensen die ermee worstelen, zo blijkt uit reacties die ik krijg. Zo bedient u zich van een veel voorkomende, kinderachtige maar effectieve truc; maak degene waarmee je debatteert verdacht, zodat je anderen het argument geeft om zijn of haar bijdrage niet serieus te nemen. Ook dat is informatievervuiling.En hebt u voor uzelf wel eens overwogen dat het niet zo dapper is om wel meningen te ventileren, maar dat te doen verscholen achter een anoniem profiel? Door welke angst bent u bevangen?

  5. Ik vind het heel goed dat Ton het benoemd. Niets is wat het lijkt tegenwoordig. Ik zou, als ik sommige reacties zo lees, eens een stap terug doen en afvragen wat zie ik hier nu gebeuren?
    Bijv de huidige situatie met Navalny. Deze man is eerder uit de democratische Yabloko partij gezet wegens nationalistische ideeën en heeft de Nationale Russische Vrijheidsbeweging opgericht. De ideologie vd partij is oa het herstellen vd organisatorische eenheid van de landen met een Russisch verleden, waaronder het Kievse Rijk (!) en immigranten moeten de Russische tradities en gebruiken respecteren anders volgt uitzetting. (Allemaal eenvoudig op te zoeken in wikipedia)

    De man was veroordeeld tot jarenlange opsluiting in een werkkamp. Hij is onder verdachte omstandigheden gestorven in een werkkamp.

    Het beeld in de westerse media dat wij over ons heen krijgen is dat Putin zijn oppositie/rivaal heeft uitgeschakeld. Heel snel erna kondigen de VS aanzienlijk sancties voor Putin vanwege de moord.

    Vraag jezelf eens af, welke belangen heeft Putin om dit te (laten) doen? Een man vermoorden die hij al heeft opgesloten voor de komende tig jaren en dus geen enkel gevaar meer vormt? Het is Nordstream revisited. Welk belang is er om je eigen gaspijp op te blazen?
    Belangen vanuit VS/Nato kan ik makkelijk bedenken, maar vanuit putin? Dat het lichaam nog niet vrijgegeven wordt, kan dat misschien te maken hebben dat Putin wil uitvinden wie hier achter zit en welke techniek gebruikt is? Zo maar gedachte om een stap terug te doen en je te verdiepen ipv als een kip zonder kop het (geformuleerde) narratief in de westerse media te volgen dat er zogenaamd een vredelievende martelaar is vermoord door putin. Nogmaals, niets is wat het lijkt tegenwoordig en ik vertrouw putin niet, maar ook zeker de VS(cia)/Nato niet.

    • Kij de documentaire over Navalny eens. Navalny zelf legt hierin uut hoe hij eerderr vergiftigt werd. In dezelfde documentaire wordt Navalny gevraagd naar zijn “Neo nazi” achterban.

      Navalny is ook niet de eerste en enige die in opdracht van Poetin wordt vergiftigd, uit het raam valt, vliegtuigongeluk…

      Poetin doet het soms zo openlijk en brutaal dat het bijna naïef is om nog te denken dat hij het lichaam van Navalny achterhoud om een gedegen onderzoek.

      En…het is niet voor het eerst dat Poetin liegt; Mh17
      We vergeten zo snel he.

      Nog een kdootje van de NRC
      https://www.nrc.nl/nieuws/2024/02/20/de-europese-vrienden-van-moskou-zijn-even-sprakeloos-a4190765

    • Whataboutisme is een drogreden waarmee iemand de beschuldiging van een misstand niet weerlegt, maar zijn of haar opponent er met een retorische vraag What about …? van beticht schuldig te zijn aan een andere ernstige misstand. Verlind ten voeten uit.

        • En toch doe je het. Het helpt de discussie over Rusland niet en helpt alleen om draagt bij aan een cultuur van “niks doet nog terzake, geloof niemand meer”. Dit is exact wat het huidige regime in Rusland voorstaat. Het in discrediet brengen van critici. De USSR deed het en de huidige fascistische kleptocratie doet het ook.

          Dat betekent uiteraard niet dat kritiek op de EU ongegrond is. Maar je vertroebelt de discussie over Rusland en Putin met dit soort columns.

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.


*