Blog Jarco Kriek: ‘Pak graaiende vloggers harder aan’

Vloggen is van een leuke hobby uitgegroeid tot een waar verdienmodel. Snelle auto’s, mooie vakantiebestemmingen, nieuwe elektronica en nog meer luxe worden dagelijks als een stortvloed over de – voornamelijk jonge – volgers uitgegooid. Vloggen in van hobby big business geworden.

Nu ben ik zeker niet tegen creatievelingen die hun hobby een beroep maken. Ben zelf ook een exponent hiervan. Maar bij sommige – let goed op ik zeg sommige – vloggers heb ik wel de nodige bedenkingen. De ene wil nog gekker dan de andere doen. Daarbij vooral het hoofd van jongeren op hol brengend. Gratis spelcomputers beloven met als gevolg dat winkelstraten en winkelcentra volstromen met jongeren die zo’n gratis Playstation of Xbox natuurlijk wel zien zitten. Zeker als het wordt weggegeven van hun grote beeldschermliefde die vloggers vaker voor jongeren zijn geworden. Sommige vloggers maken het hoofd van vloggers op hol. En nogmaals gesteld SOMMIGE. Want de goede – en daarvan zijn er velen – mogen niet onder de kwaden lijden.

Nu heeft het Commissariaat voor de Media in het verleden al regels voor vloggers met een groter aantal abonnees en kijkers opgelegd. De eerlijkheid is dat ik niet inzichtelijk heb of deze regels goed worden nageleefd dan wel of deze doeltreffend zijn. Mijn gevoel zegt dat dit niet het geval is. En dat – en daar komt het weer – sommige vloggers best wat harder aangepakt mogen worden. Niet om het vloggen aan banden te leggen, maar wel op kijkers van deze video’s een bepaalde veilige bescherming te bieden. Er is niets op tegen dat mensen met vloggen geld verdienen en daar zelfs hun beroep van maken, maar net als een verkoper zijn haringkar niet op een zelf gekozen plek zonder vergunning mogen neerzetten moet er ook een vorm van regulering voor vloggers komen. En wie zich binnen een dergelijke regulier houdt die mag van mij desnoods miljonair met vloggen worden.

Laat ik een voorbeeld noemen van een vloggersfamilie die zich in mijn opinie niet aan regels houdt. De Bellinga’s. Deze vlog wordt mij op sommige dagen door de strot geduwd. Nee, ik word niet vastgebonden om naar de perikelen van deze familie te kijken. Mijn vrouw is één van de op dit moment 686.000 abonnees van deze vloggende familie. Het compromis voor de slaapkamertelevisie is gemaakt dat ik via NLZIET lekker reclamevrij naar Vandaag Inside mag kijken en als ‘tegenprestatie’ mijn vrouw naar die vloggende familie inclusief reclame – die gelukkig weggedrukt kan worden – mag kijken. En als ik dan al niet binnen tien minuten in slaap val dan vallen mij toch wel een paar dingen op.

Hadden wij niet een wet die kinderarbeid in Nederland tot een verboden handeling uitroept? Ik zie in deze vlog voortdurend kinderen rondlopen die door de camera van moeder of vader wordt gefilmd. Sterker, de kinderen zijn het verdienmodel van deze vloggende familie. En verdiend wordt er goed. Van een flatje naar een riante bungalow met zwembad. Nogmaals iedereen mag van mij verdienen wat hij of zij maar kan verdienen. En als je daar een bungalow van wil kopen….ga je gang. Maar er is een ongelijkheid. Deze vloggende familie brengt dagelijks – of wat ik begreep recentelijk niet meer dagelijks omdat vader ook eens een keer moet gaan sporten – de kinderen in beeld. Dit terwijl bijvoorbeeld de familie Meiland een tik op de vingers kreeg omdat kindje Clairtje te veel in beeld kwam bij de realitysoap. Zeker nu de mediaconsumptie van Nederlanders van lineaire tv (Meilandjes) naar online (Bellinga’s) verplaatst, moet het nu meer dan ooit ‘gelijke monniken, gelijke kappen’ zijn.

Nog een ander punt waar het mis gaat bij de vloggende familie. Het is een groot reclameverhaal. Alles is gesponsord. De buren moet denk ik soms wakker schrikken van mijn gelach als ik dan weer eens in zo’n vlog heel overdreven hoor zeggen dat wat je ziet niet gesponsord zou zijn. Dit om maar te benadrukken dat de toch al falende regels van Commissariaat voor de Media niet worden overtreden. Of het normaal is dat een normaal werkend gezin binnen een jaar een camper kan kopen en daarmee allerlei vakanties in binnen- en buitenland kan beleven. Met daarbij in de laatste zes maanden ook nog eens een vakantie naar Curaçao en nu weer naar Dubai. En stad waar een drankje niet zelden onder de tien euro te verkrijgen is. En waarbij een strandbedje nog duurder is dan op de stranden van partyeiland Ibiza. Wellicht ook nog eens een gratis – want daar houdt deze familie van – tip voor de volgende vakantie. Er zullen vast wel wat eettentjes, hotelletjes en plaatselijke middenstanders zijn die een dergelijke reis willen bekostigen als hun toko maar in beeld komt bij een of meerdere van de vele vloggen die in dat geval zullen verschijnen.

En dan heb ik het nog niet eens over de uit de vlogjes komende filmavonturen van deze familie gehad.

En nu hoor ik sommigen – daar heb je dat woord weer – van de lezers in gedachten denken ‘die kinderen hebben toch een mooie tijd en zien nog eens wat van de wereld’. Mee eens. En dat gun ik hen ook. Maar wel op basis van gelijkheid met andere televisiekinderen. 

Want wij moeten lineair en online moeten nu eindelijk eens als gelijkwaardig zien.