Voor RTL Late Night-presentator Twan Huys lijkt er maar geen einde te komen aan de rel rondom Jerry Afriyie (Kick Out Zwarte Piet). Op de website Oneworld.nl heeft Afriyie nu een reactie gegeven met zijn kant van het verhaal.
Afriyie: “Om 22.15 uur, een kwartier voor aanvang van de uitzending, kwam een redactielid met een vertrokken gezicht de kleedkamer binnen. “Jerry, wij hebben een probleempje. Jenny heeft ons zojuist laten weten dat zij niet met jou in gesprek wil gaan.” Ik antwoordde: “Waarom komen jullie naar mij toe? Dat is iets tussen jullie en Jenny.” “Wij willen samen met jullie beiden een oplossing 
vinden voor de situatie.” Ik verbaasde mij erover dat men haar verzoek serieus in overweging nam. Immers, als je niet in gesprek wil aan tafel, dan hoor je niet aan tafel. “Het is wit privilege dat zij denkt te kunnen dicteren wie er aan tafel zit”, zei ik daarom. De redacteur was er niet over te spreken dat ik de term ‘wit privilege’ liet vallen. Volgens haar hadden de eisen van Jenny niets van doen met wit privilege. Die term maakte haar kwader dan het feit dat Jenny vlak voor de uitzending op haar belofte terugkwam. Op de vraag waaróm Jenny D. niet met mij aan tafel wilde, antwoordde ze na aandringen: “Ze zegt dat het een lange dag bij de rechtbank was. Ze heeft hoofdpijn en wil niet in discussie.” Later aan tafel zou Jenny aan heel Nederland mededelen dat ze niet in gesprek gaat met een terrorist.”
Toch kwam Afriyie alsnog aan het woord tijdens de uitzending.
Afriyie: “Uiteindelijk werd de overeenkomst bereikt 
dat wij samen aan tafel zouden zitten maar niet op elkaar zouden reageren. Vijf minuten voor aanvang stapte er opnieuw een redactielid de kleedkamer binnen, met een gezicht op onweer. “Jerry, ze wil niet dat jij aan tafel komt zitten, anders gaat ze weg. Ze wil wel met jouw advocaat in gesprek, maar absoluut niet met jou. Zou je het erg vinden om op de eerste rij te gaan zitten?” Mijn advocaat en ik veegden dit voorstel resoluut van tafel en dreigden te vertrekken. De redactie raakte in paniek en kwam na enkele minuten terug met een laatste voorstel. “Jerry, je hebt gelijk”. Het begon aantrekkelijk te worden om huiswaarts te keren, maar ik wist inmiddels ook dat haar absurde eisen dienden om het publiek mijn verhaal te onthouden. Dus besloot ik om te blijven, maar benadrukte dat ik mezelf er absoluut niet voor zou lenen om vanaf de eerste rij geïnterviewd te worden. De redactie was opgelucht.”
Ondanks zijn reactiemogelijkheid is Afriyie niet te spreken over het feit dat hij niet aan tafel mocht zitten bij RTL Late Night.
Afriyie: “En daar zat ik dan, achter in de bus, alsof het fucking 1955 was. Maar ik bleef kalm op mijn beurt wachten. Nam een slok van mijn Fanta en keek toe hoe de witte mensen aan tafel zich vermaakten. Jenny D. was geamuseerd, want die opstandige zwarte man werd een lesje geleerd. En gelijk had ze, ik zat daar als een tweederangsburger. Wie dacht ik wel niet dat ik was. Dacht ik soms dat ik een Nederlander was, iets wat mijn kinderen en ik in de ogen van veel witte landgenoten nooit zullen worden. Toen mij vanaf de tafel een vraag werd gesteld, protesteerde ik: ‘Ik zal dat zo uitleggen als ik in mijn tijd zit’, maar Jenny D. gunde mij, evenals tijdens de rechtszaak, mijn spreektijd niet. Terwijl ik braaf op mijn beurt wachtte, galmde het gedicht I, Too van Langston Hughes door mijn hoofd. Vanzelfsprekend begon ik ‘Amerika’ te vervangen door ‘Nederland’.”
Volgens Afriyie laat de RTL Late Night-uitzending goed zien dat er in Nederland nog steeds ongelijkheid is tussen zwart en wit.
Afriyie: “Nadat ik duidelijk maakte niet vanaf de eerste rij geïnterviewd te willen worden, richtte Twan Huys zich tot de kijker: “De RTL Late Night-tafel is van iedereen.” Echter, wat die avond op nationale televisie plaatsvond bleek exemplarisch voor de ongelijkheid tussen zwart en wit in dit land, ons mooie Nederland. Nederland is net zo groot als de RTL Late Night-tafel. Er is plek voor ons allemaal, maar wat doen wij als witte mensen zwarte mensen niet aan tafel willen hebben?”
Geef als eerste een reactie