Kun je met een beetje niksen op de bank voor een webcam beroemd worden? Tegenwoordig antwoorden we daar volmondig ja op, maar in 1999 wisten we dat zo net nog niet. Het idee van John de Mol om een groep mensen honderd dagen op te sluiten in een huis en ze te bespioneren met tientallen camera’s werd met argwaan ontvangen. Moesten we die mensen, waaronder Ruud, Bart en Sabine (1973) niet tegen zichzelf in bescherming nemen? Konden ze het psychologisch allemaal wel aan? En wat was het nut van Big Brother?
Joost Zwagerman vatte het in 1999 als volgt samen: ‘…een voyeur wil iets zien wat genot geeft aan z’n ogen en dit geeft ons niet het genot. Dit is een vleesgeworden griezelfilm, dit is Nederland op zijn afgrondelijks. Ik denk dat we elke keer kijken naar de afgrondelijke leegheid in onszelf door Big Brother te kijken. Een andere verklaring heb ik niet….’
Lees het het hele artikel op Licht Uit Spot Uit.
Videofragment: Sabine Wendel in BigBrother:
Geef als eerste een reactie