Column Bert van der Veer: ‘Naam’

Als je iets van een naam hebt opgebouwd wordt het oppassen geblazen. Voor je het weet ben je de regie kwijt. Het best onder controle te houden is het als het helemaal om jou gaat. Een interview, een portret. De journalist belooft immer soepeltjes dat het verhaal voor publicatie gelezen mag worden. Je moet je dan wel beperken tot ‘feitelijke onjuistheden’. Wat ik nooit doe, soms kan een formulering echt wel beter en ik ben nog nooit op een journalist gestuit die niet met die wijzigingen akkoord ging.

In de volgende fase naakt al een gevaar. Je wordt gebeld, vanwege je kennis en je gave een krachtig statement over een kwestie te leveren. De hervorming bij de NPO. Die nieuwe dramaserie van Linda de Mol. De concurrentie op de late avond. Je wilt niet flauw doen, dat ene zinnetje, die ene quote, kom op, wat kan daar nou mis gaan? Maar mooi dat het daar regelmatig mis gaat. Vooral de Nieuwe Revu kon er wat van. Daar hadden ze zo’n rubriek, iets als Wie denkt huppeldepup wel dat hij is, en misschien bestaat het nog wel, maar daar werd dan doorgaans een stagiaire op gezet. Ik heb ze aan de lijn gehad terwijl het zweet  zo ongeveer in mijn oren klotste. Je zegt wat positiefs, je zegt wat negatiefs en de stagiaire weet ook wel wat van hem / haar verwacht wordt en dus wordt het negatieve wel en het positieve niet geplaatst. Zo maak je vrienden.

Als je maar lang genoeg blijft leven kom je jezelf ook steeds vaker tegen in artikelen die helemaal niet over jou gaan. Zo reflecteerde Erik de Zwart in de VARA-gids onlangs op de start van Nederland-Muziekland. Hij herinnerde zich dat ik door Rob Out ontslagen werd vlak voor ik de regie van dat programma zou gaan doen. En zo was dat. Met het geheugen van Erik de Zwart is niks mis.

Een week later was ik weer aan de beurt, in hetzelfde blaadje. Nu betrof het een terugblik van Beau van Erven Dorens op zijn hele gevarieerde carrière. Ik zou hem, in 2001, bij mij geroepen hebben en voorgesteld hebben Boulevard met Albert Verlinde te gaan presenteren. ‘Ik dacht dat hij een grapje maakte’. Ik heb wel een beetje voor Beau gelobbyd destijds, hij zat enigszins in een dip, maar zelf was ik al weg bij RTL toen Beau naast Albert geplaceerd werd. Die eer komt Leo van der Goot toe. 

Ik krijg graag credits, maar niet waar ik ze niet verdien.

Geef als eerste een reactie

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.


*