‘Het geheime leven van Loeki de Leeuw’ – Deel 9: Kon ni chi wa!

In het verre Japan werd in 1990 een bijzonder themapark geopend. Met de exotische naam: ‘Huis ten Bosch’. Het park geeft een compacte weergave van ons Nederland.

Het is on-Nederlands gelegen aan een baai, omringd door groene heuvels.

Het park ligt een uur rijden van de stad Nagasaki, waar  nog altijd de herinnering voortleeft aan de 17e eeuwse Hollandse handelsmissie op het eilandje Dejima. Daar mochten onze  avontuurlijke voorvaderen als enige westerlingen 200 jaar lang handel drijven met de Japanse shoguns.

In ‘Huis ten Bosch’ vind je onze grachten, molens, het poortje van Delft, de Domtoren, het stadhuis van Gouda, natuurlijk het paleis Huis ten Bosch en nog veel meer Nederlandse iconen. Allemaal exacte kopieen, alleen van binnen gevuld met winkels, musea, restaurants en attracties.

Je mist een beetje de graffiti, reclameborden en hondenpoep, dat wel…maar het geeft een gevoel van trots dat men daar zo zorgvuldig ons landje heeft nagebouwd.Toen de opening van het park naderde besefte de directie dat het nog één ding nodig had.

Een mascotte! Een typisch Nederlandse mascotte.En dat werd Loeki!

 

‘Domo arigato!’
Go Loeki!

Loeki verscheen op uithangborden, drukwerk en op alle vormen van souvenirs, die je maar bedenken kan. Op z’n Japans met Loeki op de foto.

Het was een hele prettige samenwerking met de gastvrije vriendelijke Japanners, die ruim 10 jaar zou duren. Beroemde gasten, waaronder Michael Jackson, bezochten het park en kregen Loeki in de armen.

 

 

 

 

 

 

 

Loeki in minivorm?
Louise Geesink, meestal samen met tekenaar Wil Raymakers, bezocht jaarlijks het park, om de voortgang en nieuwe ideeen te bespreken. Vaak werden in de late uurtjes op de hotelkamer de nieuwe ontwerpen bedacht en getekend. Want Japan houdt nu eenmaal van een stevig productietempo.

Verjongingskuur…
Loeki is in zijn Japanse jaren iets veranderd. De opdrachtgever wilde graag dat Loeki een iets jongere uitstraling kreeg. Aldus geschiedde. En de nieuwe verjongde look van het leeuwtje werd vervolgens ook in de Nederlandse uitingen doorgevoerd, omdat het hem goed stond! Naast Loeki’s vriendinnetje Roosje (die in Japan toepasselijk Tulip werd genoemd), de muis en de olifant, vroeg men of er een ‘neefje’ bij het gezelschap geintroduceerd kon worden. Dat werd Yan Yan. Een jonge uitvoering van Loeki met een petje op. In Japan heeft men de gewoonte allerlei helden uit diverse strips ook in een mini-versie te ontwerpen. Ook Loeki ontkwam niet aan zijn mini-versie. Na een lange tijd in een te hete droogtrommel, kwamen Loeki en zijn vriendjes er zo uit… Erg leuk, toch?

 

 

 

Loeki met een vrouwenstem?
De Japanse manier van denken en doen verschilt verfrissend van de onze. Zo wilde men op meerdere plaatsen in het park Loeki-poppen neerzetten, die konden spreken en zo het publiek informeren. Daarvoor moest Loeki een Japans sprekende stem krijgen. En Geesink-san moest die natuurlijk beoordelen en goedkeuren. In de vergadering werd een tiental opgenomen stemmen afgespeeld. Alle tien stemmen waren echter vrouwenstemmen. ‘O jé, ha ha’…lachte Geesink-san…’U weet toch dat Loeki een mannetje is, dus zijn stem moet echt veel dieper klinken.’ De Japanse collega’s schrokken. ‘Aaaahhhhh….yes of course… We will make new voices.’ Korte tijd later werden opnieuw een tiental nieuwe stemmen voorgesteld. Opnieuw tien vrouwenstemmen…. Eeeehhhmm…. Na enig doorvragen kwam de aap uit de mouw: In Japan spreken cartoon-figuren ALTIJD met een vrouwenstem. Maar grammaticaal is het duidelijk of het om een man of een vrouw gaat, een leeuw of een leeuwin. Dus Loeki werd een mannetjes-leeuw… met een vrouwenstem. Ook goed. ‘Domo arigato!’

Japanse inspiratie
Het werken en reizen door Japan heeft Louise en Wil zeer geinspireerd. Het land is een walhalla voor liefhebbers en ontwerpers van characters. Japanners zijn dol op figuurtjes, poppetjes, beeldtaal. Je ziet het in het straatbeeld overal om je heen. De stijl van ontwerpen is simpel, grappig en vaak niet gehinderd door anatomische wetten. De Japanse reizen hebben zeker invloed gehad op het verdere werk van de Geesink Studio.

De kunst van het weglaten hebben we in onze ontwerpen zoveel mogelijk toegepast. Een mooi voorbeeld daarvan is ons ontwerp van de populaire hondjes Woezel en Pip. WAF WAF!

 

—— Volgende keer: Deel 10: ‘’Verdere avonturen van Loeki’ —–

Geef als eerste een reactie

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.


*