Vandaag de dag is wetenschap op tv steeds meer het domein van goedlachse types als Robbert Dijkgraaf en André Kuipers. Van die knapen die in een paar zinnen met behulp van drie paperclips en een kroonkurk kunnen uitleggen wat een Higgsdeeltje is.
Vroeger had je Chriet Titulaer. Die was niet zo vlot. Hij zou het bij Matthijs aan tafel niet zo goed gedaan hebben. Maar hij had wel een baard. Een baard waar eigenlijk een snor bij zou moeten horen, maar Chriet verdomde het om die te laten staan.
Chriet had ook een lijzig Limburgs accent. Daarmee vertelde hij dan dat het in het huis van de toekomst (‘Hooous of ze fjooeetzjuur’) dat we over twintig jaar onze eierwekker konden instellen met onze PC (‘Hoooom Kompjoeter’). Hij deed dat meestal bij de TROS in zijn eigen Wondere Wereld. En in 1989 kwam dat House of the Future er zelfs, in Rosmalen. De toekomst verbeeld in Brabant. Alsof je een abortuskliniek in het Vaticaan opent.
Wie terugkijkt op hoe vroeger de toekomst werd voorspeld, wordt een beetje weemoedig. De ontwikkelingen zijn vaak juist veel sneller gegaan dan eind jaren tachtig gedacht werd, waardoor de wilde toekomstvisies van toen nu wat naief aandoen. Het House of the Future is nu een feestlocatie waar je slipcursussen kunt doen. De toekomst voorspellen we nog steeds aan de hand van huizen. Chriet Titulaer is nooit meer op televisie en zit al enige tijd in een verzorgshuis.
Video:
Deze bijdrage is afkomstig van Jaap Bartelds (Winq) en Roelof de Vries (BNN). (http://lichtuitspotuit.nl/ 2012)
Geef als eerste een reactie