Op 13 februari is het weer Wereld Radio Dag. De Unesco (onderdeel van de Verenigde Naties) heeft de dag in het leven geroepen om het belang van onafhankelijke radio te benadrukken. En waarom speciaal op die dag, zult u zich afvragen. Op 13 februari 1946 begon de radio van de VN met uitzenden vanuit het hoofdkwartier in New York. In 2019 vierden we honderd jaar radio in Nederland.
Op 6 november 1919 schakelde namelijk Hanso Idzerda vanuit zijn woonhuis zijn zelfgebouwde radiozender in. Sinds die dag is er in ons land radio te horen geweest. Radio bracht nieuws in de huiskamers, maar ook muziek in alle soorten en maten, spannende hoorspelen, meeslepende sportverslagen en emotionele reportages. En nog steeds verzorgt de radio dag in dag uit voor honderdduizenden Nederlanders informatievoorziening en verstrooiing. Het is een geweldig medium. Ik word ermee wakker en ga ermee naar bed. Als ik in de auto zit, luister ik naar de radio, vaak ook nog op kantoor. En als ik ’s avonds weer naar huis ga, luister ik weer. Ik heb wellicht meer luisterminuten dan kijkminuten. Toch merk ik dat als ik over mijn vak praat, ik het veel vaker over televisie heb, dan over radio. Het zit een beetje ingebakken in ons systeem. Iedere dag krijgen we in Hilversum kijkcijfers, luistercijfers maar één keer in de twee maanden. Daarom is het zo jammer dat het AD besloten heeft te stoppen met de column van Vincent Bijlo, de laatste gedrukte column in een dagblad over radio. Misschien is het een idee als het AD Angela de Jong vraagt één dag in de week nu eens niet over tv te schrijven, maar over radio…?
Bron: Max Magazine
Geef als eerste een reactie