Over de onstuitbare opkomst van Virtual Reality en de Fermi paradox.
Na het Mobile World Congress (MWC) in Barcelona, is mij één ding duidelijk geworden. En dat is dat VR op de top van de hype cycle zit. Ga maar na. Er zijn naar schatting vijfhonderd VR startups actief in Silicon Valley. Iedereen lijkt iets met VR te doen. En wie er niets mee doet heeft het er over.
Samsung lanceerde de Galaxy S7 en herintroduceerde tegelijk de VR bril Galaxy Gear. Ook LG en HTC mengen zich in de markt van VR headsets.
Op dit moment lijken zich drie segmenten af te tekenen;
- Low end. Google’s Cardboard is hiervan het beste voorbeeld. Een kartonnen houder waar je je smartphone in schuift. McDonalds heeft bedacht dat je daarvoor ook het doosje van de Happy Meal kan gebruiken. Creatief.
Je zet eigenlijk je smartphone op je neus voor een VR beleving. Kosten zijn extreem laag; de smartphone heb je al. De lichtinval maakt de ervaring wat zwakker. - Mid end. Tot deze categorie reken ik zowel de duidelijk betere houders voor highend smartphones, zoals de Galaxy Gear, als de autonome brillen waar dus geen smartphone in zit. LG demonstreerde de LG 360 VR. Dit lijkt een autonome VR bril, maar aangesturud door de nieuwe LG G5.
- High end. Boven de 400 euro begint het topsegment met een aantal indrukwekkende brillen zoals de HTC Vive, Facebooks’ Oculus Rift, Avegant Glyph en Playstation VR.
VR en Gaming
De verwachting is dat het segment gaming in eerste instantie de meeste belangstelling zal hebben voor deze producten. Enkele VR brillen die speciaal zjin gemaakt voor gaming, zoals HTC Vive en Playstation VR, komen op de markt in combinatie met een selectie aan VR games. Een mooi vooruitzicht voor gamers.
De markt voor gewone mediaconsumptie zal waarschijnlijk wat moeilijker op gang komen. Maar er wordt hard aan getrokken nu. De koppling van smartphone aan VR is een beproefde strategie om snel marktaandeel te verkrijgen. Daarnaast moet de lancering van 360 camera’s het ecosysteem van creatie en consumptie op gang brengen.
Het probleem zit vooral in de content. Ondanks ambitieuze producenten zoals Immersive media en Jaunt VR, is er nog te weinig goede content om diensten op abonnementsbasis te kunnen bieden. Inkomsten uit VR-advertising zitten er voorlopig helemaal niet in omdat de markt hiervoor (logisch) nog veel te klein is. Het bekende kip en ei probleem, zeg maar.
Op de bank naast Neymar
Voorlopig draaien VR mediaproducties vooral op gesponsorde producties. Niches zullen ontstaan in de zakelijke markt, maar voor een doorbraak naar de massa zullen we moeten wachten op het instappen van Hollywood of de FIFA.
En dan, over 10 jaar, dan hebben we allemaal een VR bril, kijken we sport, series en films.
Is het leuker om met een high-end VR bril te kijken naar Barcelona – Real Madrid of de nieuwe Star Wars? Thuis op de bank? Ik verwacht van wel. Een VR-beleving is buitengewoon indringend. Je komt op plekken waar je normaal niet komt. Je zit letterlijk op de bank naast Neymar. Of je strijdt mee aan de zijde van de stormtroopers.
Fermi paradox
En daarna? Wordt het nog leuker. Er komen manieren om niet alleen beeld en geluid, maar ook geur en gevoel over te brengen.
In de toekomst hoef je niet meer naar je werk, maar zet je je VR helm op en zit je naast je collega’s (die uiteraard ook zijn aangesloten). Scheelt een hoop reistijd. En de gastronomische sensatie van een exquise maaltijd ervaar je via sensoren, terwijl jij gewoon een boterham kauwt.
Sorry, ik merk dat ik een beetje op hol sla. Maar als we prikkels met technologie op locatie kunnen leveren, waarom zou je die dan buiten zoeken? Dat we door voortschrijdende technologie steeds meer in ons zelf keren, is een van de oorzaken van de Fermi paradox (leestip!). Maar laat dit je vooral niet tegenhouden. Probeer VR, maar blijf nieuwsgierig naar het echte leven.
Blogger Tom van den Broek is productmanager bij NOS Digitale Media
Geef als eerste een reactie