Achter de kuchknop (deel 21, september 2023)

Sommige verhalen bij de radio blijven verborgen voor de luisteraar, soms beter, soms ook jammer ter lering en vooral, vermaak. Het zijn verhalen die zich achter de kuchknop afspelen in de studio of op locatie. Elke maand een nieuw bericht van achter die knop, mogelijk door de tijd niet meer geheel accuraat, licht afgezwakt of aangesterkt.

Deze keer een bijdrage van oud-technicus Herman Dommering.

“Hoewel al jaren niet meer in de omroep werkzaam (wel in de IT) zijn de sterke verhalen uit die tijd natuurlijk alom aanwezig. Misschien dat deze er ook in past:

in de jaren ‘90 was de EO gegroeid en kreeg meer zendtijd. Omdat er geen studio’s beschikbaar waren, werd in een tijdelijk gebouw naast het Muziekpaviljoen, een beetje in de bosjes, met snelbouwcontainers* iets neergezet. De locatie was prima maar de containers niet zo: als iemand snel erdoor beende, kon je dat via de microfoon terug horen want alles denderde nogal. En hard praten tijdens live uitzendingen was ‘not done’, de muren waren toch niet erg isolerend. In de zomer kon je tijdens een serieus programma waar wat stiltes vielen, de airconditioning niet aanzetten want de constante brom kwam ook overal doorheen.

Op een gegeven moment werd door de beheerders van het Mediapark besloten om het groen te laten onderhouden door schapen. Hartstikke leuk die beesten en er werden hekken geplaatst om ze niet buiten het groen te laten lopen. Omdat het Provisorium in de bosjes lag, werd de ‘achterkant’ beschouwd als een natuurlijke barrière en was daar geen hek nodig.

Het Provisorium bestond uit een ‘hal’ met koffie en keuken, 2 studio’s met spreekcellen, een WPM en een redactielokaal. De cel van studio 2 was die achterkant en in de achterkant zat een deur naar buiten. Bij warme dagen kon je die deur openzetten en de airco uit, de omgevingsgeluiden die nog in de microfoon binnenkwamen waren minder storend dan de brom van de airconditioning.

Op een gegeven moment was ik met een serieus radio 4 programma bezig, de EO-medewerker was vol in zijn verhaal toen er opeens keihard ‘mééééhh’ doorheen klonk. Een van de omroepschapen was blijkbaar geïnteresseerd geraakt in radio en stond met de voorpoten in de deuropening, wilde kennelijk ook meewerken. We hadden het niet meer van het lachen en nu, toch zo’n 30 jaar na dato is het nog steeds een smakelijk verhaal.”

* In deze studio’s waren regeltafels van het merk Studer geplaatst. Omdat deze niet alle essentiële voorzieningen hadden voor radio noodzakelijk, was OSCAR** ontwikkeld door het NOB. Dit bestond uit een uitgebreid paneel geplaatst links naast de Studer. Achter in de studio stond een manshoge kast waarin alle techniek was ondergebracht. OSCAR zou in meerdere radiostudio’s geplaatst worden. Het bleek echter te kostbaar, bovendien waren er inmiddels op de markt vergelijkbare systemen verkrijgbaar die goedkoper waren. OSCAR was ook te vinden in twee radiostudio’s van de TROS. Daarna stierf het een stille dood (een fade out).

** De handleiding van OSCAR uit 1985 meldt: ‘Het OSCAR-systeem is ontworpen om de telefoon- spreek-, muzieklijnen e.d. vanaf de regelpositie te kunnen bedienen. De naam OSCAR is opgebouwd uit de eerste letters van de volgende zin: Omroep Specifieke Circuits Afwezig in Regeltafel’.

Volgende maand een nieuwe Kuchknop.

Bijdragen, mag ook anoniem, blijven welkom: sybrand.verwer@gmail.com

Achter de kuchknop (deel 21, september 2023)

Sommige verhalen bij de radio blijven verborgen voor de luisteraar, soms beter, soms ook jammer ter lering en vooral, vermaak. Het zijn verhalen die zich achter de kuchknop afspelen in de studio of op locatie. Elke maand een nieuw bericht van achter die knop, mogelijk door de tijd niet meer geheel accuraat, licht afgezwakt of aangesterkt.

Deze keer een bijdrage van oud-technicus Herman Dommering.

“Hoewel al jaren niet meer in de omroep werkzaam (wel in de IT) zijn de sterke verhalen uit die tijd natuurlijk alom aanwezig. Misschien dat deze er ook in past:

in de jaren ‘90 was de EO gegroeid en kreeg meer zendtijd. Omdat er geen studio’s beschikbaar waren, werd in een tijdelijk gebouw naast het Muziekpaviljoen, een beetje in de bosjes, met snelbouwcontainers* iets neergezet. De locatie was prima maar de containers niet zo: als iemand snel erdoor beende, kon je dat via de microfoon terug horen want alles denderde nogal. En hard praten tijdens live uitzendingen was ‘not done’, de muren waren toch niet erg isolerend. In de zomer kon je tijdens een serieus programma waar wat stiltes vielen, de airconditioning niet aanzetten want de constante brom kwam ook overal doorheen.

Op een gegeven moment werd door de beheerders van het Mediapark besloten om het groen te laten onderhouden door schapen. Hartstikke leuk die beesten en er werden hekken geplaatst om ze niet buiten het groen te laten lopen. Omdat het Provisorium in de bosjes lag, werd de ‘achterkant’ beschouwd als een natuurlijke barrière en was daar geen hek nodig.

Het Provisorium bestond uit een ‘hal’ met koffie en keuken, 2 studio’s met spreekcellen, een WPM en een redactielokaal. De cel van studio 2 was die achterkant en in de achterkant zat een deur naar buiten. Bij warme dagen kon je die deur openzetten en de airco uit, de omgevingsgeluiden die nog in de microfoon binnenkwamen waren minder storend dan de brom van de airconditioning.

Op een gegeven moment was ik met een serieus radio 4 programma bezig, de EO-medewerker was vol in zijn verhaal toen er opeens keihard ‘mééééhh’ doorheen klonk. Een van de omroepschapen was blijkbaar geïnteresseerd geraakt in radio en stond met de voorpoten in de deuropening, wilde kennelijk ook meewerken. We hadden het niet meer van het lachen en nu, toch zo’n 30 jaar na dato is het nog steeds een smakelijk verhaal.”

* In deze studio’s waren regeltafels van het merk Studer geplaatst. Omdat deze niet alle essentiële voorzieningen hadden voor radio noodzakelijk, was OSCAR** ontwikkeld door het NOB. Dit bestond uit een uitgebreid paneel geplaatst links naast de Studer. Achter in de studio stond een manshoge kast waarin alle techniek was ondergebracht. OSCAR zou in meerdere radiostudio’s geplaatst worden. Het bleek echter te kostbaar, bovendien waren er inmiddels op de markt vergelijkbare systemen verkrijgbaar die goedkoper waren. OSCAR was ook te vinden in twee radiostudio’s van de TROS. Daarna stierf het een stille dood (een fade out).

** De handleiding van OSCAR uit 1985 meldt: ‘Het OSCAR-systeem is ontworpen om de telefoon- spreek-, muzieklijnen e.d. vanaf de regelpositie te kunnen bedienen. De naam OSCAR is opgebouwd uit de eerste letters van de volgende zin: Omroep Specifieke Circuits Afwezig in Regeltafel’.

Volgende maand een nieuwe Kuchknop.

Bijdragen, mag ook anoniem, blijven welkom: sybrand.verwer@gmail.com