Sommige verhalen bij de radio blijven verborgen voor de luisteraar, soms maar beter, soms ook jammer ter lering ende, vooral, vermaak. Het zijn de verhalen van programmamakers en technici die zich achter de kuchknop afspelen in de studio en op locatie. Elke maand een nieuw bericht van achter die knop, mogelijk door de tijd niet meer geheel accuraat, licht aangesterkt of afgezwakt.
Tegenwoordig is het ondenkbaar dat je als verslaggever, presentator of technicus bij een groot sportevenement kan werken zonder een geldige accreditatie. Dat kan een gekleurd polsbandje zijn maar vaker is het een geplastificeerde kaart met een pasfoto die je rond je nek draagt. Op deze pas je functie en de organisatie waarvoor je werkzaam bent. Dat brengt ons bij de EK-finale op 25 juni 1988. Ons land wist die te bereiken door op de dinsdag daarvoor te winnen van West-Duitsland met 2-1, waarmee het trauma uit ’74 werd verzacht.
De finale werd gespeeld op zaterdag en voor het radioverslag op Radio 1 was uiteraard de NOS verantwoordelijk. De VARA had destijds de hele dag uitzending op Radio 2. Op woensdag werd hals over kop besloten met een complete radiocrew naar München af te reizen. De algemene persaccreditaties voor buiten het stadion werden geregeld, een reportagewagen met technicus werd geboekt en zo kon de zaterdagochtend gevuld worden vanaf een plek bij het station waar landgenoten die per trein aankwamen, geïnterviewd werden door Felix Meurders. Op enig moment was daar weinig meer te beleven. Tijd voor een stukje improvisatie, er waren nog enkele uren te gaan. Op naar het Olympiastadion dus. Daar lukte het Felix bij het internationaal perscentrum een lijntje los te peuteren, noodzakelijk om verbinding te maken met Hilversum. Het lijntje was letterlijk kort, heel kort. Met moeite kwam die kabel door een kelderraampje net bij de pui van het stadion. Met een los mengpaneel met microfoon lukte het live verslag te doen. En zo wist Felix premier Lubbers, Bondskanselier Kohl en Frans Beckenbauer (‘Der Kaiser’) te spreken. Daarna had Felix nog wat tijd over, hij kreeg van een bevriende cameraman een accreditatie die toegang gaf tot het Olympiastadion. Op goed geluk liep Felix naar binnen en knoopte meteen een gesprek aan met de eerste suppoost die hij tegenkwam. Hij stelde zich netjes voor en meldde dat hij Der Felix van de Niederländische Rundfunk was, dat maakte indruk. Blijkbaar werd de foto op de pas niet echt vergeleken met het hoofd van der Felix. Om de perstribune te bereiken waren er nog drie Duitse bondgenoten te passeren. Ook met dit drietal ging Felix uitgebreid in gesprek, het werden goede bekenden. Felix onthield van het kwartet de voornamen, Heinrich, Bernd, Ulie und Dieter. Felix liep veelvuldig op en af naar de perstribune en groette hen steeds uitermate vriendelijk met de voornaam, het werden vrienden voor het leven (nou ja, toch in elk geval voor die zaterdagmiddag). Tijd voor een volgende stap, Felix hing de gekregen pas om de nek van VARA-collega nummer een en zo liepen ze samen naar de perstribune. Er werd uitermate vriendelijk gegroet naar der Heinrich en naar der Bernd en naar der Ullie en zeker ook naar der Dieter. Die zagen iemand naast Felix lopen, dus dan was het goed. Vervolgens nam de collega van Felix plaats op de tribune. Daarna pasje weer mee naar benee, naar collega twee en met dezelfde truc en zonder uitgebreide controle nam ook nummer twee plaats op de tribune. Felix herhaalde zijn kunstje nog een keer of vier. En zo zag een complete VARA-radiocrew, inclusief technicus, binnengeloodst met slechts één pas van een cameraman, gezeten op de trappen van de perstribune, Oranje met 2-0 winnen van de Sovjet-Unie.
Hoe Felix Meurders een dag later, op zondag 26 juni, in Amsterdam tijdens de legendarische rondtocht door de grachten van Amsterdam aan boord van de rondvaartboot wist te geraken, ook weer zonder geldige accreditatie, is weer een ander verhaal. Voor de volgende keer.
Met bijzondere dank aan Felix Meurders. Op zaterdag is hij te horen op radio 5 met zijn programma ‘FM op 5’ van 10.00 – 12.00 uur. (Niet op FM).
Volgende maand een nieuwe Kuchknop. Dan het verhaal hoe door een in de prak gereden Citroen CX reportagewagen van het NOB, het verslag van Radio Tour de France op 19 juli 1989 op de Alpe d’Huez in gevaar kwam.
Bijdragen blijven welkom: sybrand.verwer@gmail.com
Der Felix!
👍
Felix der Meister !!! Kom daar nù nog maar eens om , zo’n radio-kanjer als Felix ,,,zó is er géén !!!!