Op 6 mei 2002 regisseerde ik Barend en Van Dorp. Het programma had – in de aanloop naar de verkiezingen – domicilie gekozen in het Scheveningse Kurhaus. We (de crew, de redactie, de presentatoren) stonden in de rij voor het buffet toen het nieuws binnenkwam dat Pim Fortuyn was beschoten op het Mediapark. We wilden en konden weldra ‘op zender’. Wie maar een beetje statuur of mening had was welkom aan de talkshowtafel. Het was werk, mooi en spannend werk. Maar ik herinner mij dat moment diep in de nacht met Frits Wester en Jan Marijnissen toen het besef indaalde. Er was een politicus doodgeschoten. Wat was er ingodsnaam gebeurd in dit aangeharkte landje?
[lees verder]