In het IDFA-programmaonderdeel ‘Dutch Competition’, waarvan een aantal documentaires binnenkort op NPO-2 word uitgezonden, zijn uiteenlopende documentaires van Nederlandse makers te zien. ‘Deaf Child’ van (vader-filmmaker-filmhuisdirecteur) Alex de Ronde verhaalt over de verrassende ontwikkeling en belevingswereld van Tobias, zijn intelligente, honderd procent doof geboren zoon, die inmiddels volwassen is.
Bij ‘Independent Boy’ (NPO-2) zet regisseur Vincent Boy Kars gedurende een maand het leven op zijn kop van zijn vriend Metin (midden twintig), die volgens de maker zo veel méér kan, maar het alsmaar niet doet; en dat is zo zonde. Deze Metin, en dat is zijn echte naam, maakte een glimlach bij me los, toen ik zijn portret ‘levensgroot’ op een VPRO-affiche op diverse Amsterdamse ‘peperbussen’ tegenkwam. Zijn merkwaardige uiterlijk (bloempotkapsel, vreemd snorretje, mutsje) lenen zich uitermate voor een personage; alsof hij een comedy-acteur is. En gisteren – ook nog op de Nederlandse tv – werd hij onbedoeld nog beroemder. Terwijl hij binnen de intimiteit van de filmopnames voor ‘Independent Boy’ al tegenspartelt wanneer hij voor ‘een vet optreden als dj’ voor het affiche (ja dat moet echt) op de foto moet. Zonder meer een aandoenlijke film.
Dat valt allerminst te zeggen van de documentaire ‘Fatum (Room 612)’ van Ramon Gieling. Het starre beeld van een beveiligingscamera in een verhoor-ruimte van de Canadese politie en de afgrijselijke muziek (passende repertoirekeuze: Fatum) beloven een zware zit van 74 minuten te worden over een ongemakkelijk onderwerp; denk aan Anne Faber. Degene die gehoord wordt, is een kolonel, die, dat moet hij bij aanvang weten, niet wordt verdacht. Maar hij woont zo dichtbij de huizen van de vermoorde slachtoffers van zedenmisdrijven, dat hij misschien meer kan vertellen. Daarom wordt de gehuwde man, die op een militaire basis werkt, op zondagmiddag (discretie) uitgebreid ondervraagd. Het statische gebeuren (verdachte-verhoorder, drie camerabeelden) wordt afgewisseld met enkele poëtische tekstfragmenten uit Hooglied, dat in deze context, naarmate de documentaire vordert, meer lijkt te gaan verwijzen naar het geobsedeerde brein van een mannelijke griezel. Zware onderwerpen zijn geen probleem. Maar deze sobere ‘filmische’ vorm (die als toegevoegd dramatisch middel decennia geleden al werd toegepast in de spraakmakende speelfilms van Peter Haneke), is materiaal dat in deze documentaire kaal en eendimensionaal wordt gebruikt.
Deaf Child. 72 minuten. Regie: Alex de Ronde.
Independent Boy. 90 minuten (NPO-2 VPRO 21 november 23.00) Regie: Vincent Boy Kars.
Fatum (Room 612) 74 minuten. Regie: Ramon Gieling.
Dineke de Zwaan journalist, tekstschrijver, researcher, recensent, redacteur. Voor alles wat met media, film, fotografie, kunst, cultuur en educatie te maken heeft.
Geef als eerste een reactie