In de jaren zeventig liepen veel van mijn vrienden in lange broeken met uitlopende pijpen. Het stond voor een nieuw fenomeen: dan was je een soulkikker!
De schoenen die je eronder moest dragen, waren uitgerust met een bolneus. En netjes gepoetst! Het was een logisch antwoord op de hippietijd, waarbij juist iedereen zijn best deed om versleten kleren te dragen. Met lang, niet altijd gewassen haar. Ik vond het alle twee wel wat hebben en was niet in een hokje te duwen. Dan was ik weer wild van alternatieve muziek als Pink Floyd, dan weer van de meer gestileerde soulmuziek uit de VS.
De zogenaamde Philly Sound bezorgde ons muziek van The Three Degrees en Harold Melvin & The Blue Notes en daarnaast had je natuurlijk The Godfather Of Soul: Mister James Brown. Funk was meer een compromis tussen die muziektrends. Stevige gitaren en bassen, maar wel aangevuld met een blazerssectie. Een van de bekendste thema’s die je ook vandaag de dag nog terughoort op de dansvloeren was afkomstig van een band uit… Schotland! Ik heb ze één keer live kunnen zien in het Concertgebouw in Amsterdam: The Average White Band met Pick Up The Pieces, een hit uit 1975!
Eriks Hitdossier lees je iedere week in Veronica Magazine.
Pick up the pieces! Geweldig swingend funknummer uit mijn studententijd.
Werd toentertijd veel gedraaid in studentennachtclub Diogenes in Nijmegen.