Toen ik vorige week maandag door Joop van den Ende gebeld werd met het trieste bericht dat Martine Bijl was overleden, schrok ik enorm. Ik wist dat het na haar hersenbloeding niet zo goed met haar ging, maar dit definitieve einde kwam heel onverwacht.
Het was alweer enige tijd geleden dat ik bij haar en haar man Berend Boudewijn thuis in Maarssen was. Ze waren erg op hun privacy gesteld. Ik liet haar wel met regelmaat een bloemetje sturen, om aan te geven dat we aan haar bleven denken. En ze stuurde altijd een lief berichtje terug. Het succes van ons geliefde programma ‘Heel Holland Bakt’ hebben we aan Martine te danken, aan haar zeldzame presentatie en uitstraling. Ze kon spelen met woorden, tongue-in-cheek, ze zat vol onverwachte intonaties en speelse teksten. Ooit besloot ik om Martine voor ‘Heel Holland Bakt’ te vragen, omdat ze acteren en presenteren zo buitengewoon goed kon combineren. Ze was uniek in haar soort.
Nog zie ik ons zitten in het Amstel Hotel in Amsterdam. Ik had haar uitgenodigd voor een high tea om haar voor het programma te polsen. In de aanloop naar mijn verzoek serveerden obers een prachtig aangeklede taart op onze tafel. Ze keek me verbaasd aan: “Wat is dat nou Jan?” En wat was ik blij dat ze na een week wachten uiteindelijk instemde met dit verzoek. ‘Heel Holland Bakt’ was zonder Martine nooit zo groot geworden als het nu is. We misten haar al en nu helemaal. In Max Magazine staat deze week een fotocollage met momenten uit haar gouden carrière. Bedankt Martine voor al dat moois dat je ons gegeven hebt. Ik zal je nooit vergeten!
Bron: Max Magazine
Een hele tijd geleden werd ik verliefd op een boek, door er een bladzijde in te lezen in een boekwinkel. Ik gaf het boekje kado, en kreeg het van de ontvanger na een poosje terug, omdat hij het uit had. Hij wist misschien wel dat ik daar stiekem op hoopte en dat die hoop, één van de redenen was dat ik het kocht. Ik vraag me nog steeds af waarom ik een boekje waar ik verliefd op werd, niet gewoon ook voor mezelf kocht. Maar ja, intussen is die vraag niet zo belangrijk, want het boek ligt hier.
Ik las er al verschillende hoofdstukken in, dat kan met tussenpozen, omdat het losse verhalen zijn.
Vandaag zat ik buiten, half in de zon, half in de schaduw, en nam het boekje weer ter hand. Na afgelopen week, is het toch anders om te lezen.
Lieve Martine, wat ben jij grappig in al je ellende, wat schrijf je heerlijk cynisch over je vreselijke situatie, wat leg jij vingers op zere plekken en laat me daarom hardop lachen en huilen.
Lieve martine, ik hoop dat je het fijn hebt hierboven, en wat zou ik graag je volgende boek lezen, wat je over deze situatie schrijven zult. Want wetend dat dat niet kan, hoop ik er toch op..
Lieve Martine dankjewel!
#martinebijl