De problemen waarmee de beleidsmakers in ons land worden geconfronteerd zijn niet alleen groot, maar ook complex. Neem alleen al de volkshuisvesting, de bestaanszekerheid, migratie en het klimaatbeleid. Ik kan me daarom goed voorstellen dat Pieter Omtzigt geen trek heeft in debatten, waarin tien lijsttrekkers in twintig seconden mogen zeggen wat ze ervan vinden.
Hij zei in een lezing: “Als er iets níet nodig is in de verkiezingscampagne, is te kijken wie de meest snedige oneliner heeft. Daarmee lossen we de problemen in dit land niet op.” Het gaat in politiek Den Haag, de parlementaire pers en talkshows te veel over het winnen en verliezen in de peilingen, alsof het een sportwedstrijd is waarin je scoort als je maar genoeg ophef maakt. De populariteitsdrang en persoonscultus verdringen de inhoud: het beleid dat ons allemaal aangaat.De kiezers zijn best geïnteresseerd om complexe kwesties tot zich te nemen als die op de juiste wijze worden gebracht. Ik denk dat de televisie over voldoende visuele technieken beschikt om complexe zaken helder over het voetlicht te brengen waarbij de verschillen tussen de diverse politieke partijen voldoende tot uiting komen. Liever dan zo’n rijtje mannen en vrouwen die elkaar vliegen proberen af te vangen.
Geef als eerste een reactie