Tien dagen lang leek Ahoy Rotterdam wel het middelpunt van de aarde, beter gezegd Europa. Zo veel media-aandacht werd besteed aan het daar gehouden Eurovisie Songfestival, dat alle andere nieuwsfeiten naar de achtergrond werden verdrongen.
Het leek in die periode wel of er niets gebeurde in Israël en de Gazastrook, op het Binnenhof en het coronastrijdperk. De televisiekijker werd bedolven onder talloze voorbeschouwingen. De inhoud van praatshows als ‘De Vooravond’, ‘Beau’ en ‘Op1’ werd gedomineerd door talloze bij het liedjesfestijn betrokkenen. Natuurlijk, wij deden er zelf aan mee. Gedurende een week streken ook de MAX-programma’s ‘Tijd voor MAX’ en ‘Lunch lekker met Daniel Dekker’ neer in Rotterdam op en rond de ss Rotterdam voor een serie live-uitzendingen. Met zo veel fantastisch vakmanschap op organisatorisch en tv-productiegebied gaf Nederland een mooi visitekaartje af en kreeg de Rotterdam-promotie een geweldige stimulans. Maar toen in de erop volgende dagen ook nog eens allerlei nabeschouwingen werden gegeven, vroeg ik me af: was het niet te veel? We zijn er onderhand wel klaar mee. Er is nog zo veel meer aan de hand dat aandacht verdient.
Jan Slagter klaagt dat hij zelf te weinig op televisie was.
Hahaha, dat zal het zijn inderdaad!
Ik ben het wel eens met Jan,er zijn natuurlijk ook mensen die niets met het songfestival hebben,en als je bij elkaar genomen 14 dagen songfestival nieuws voorbij ziet komen.