Eens begon ik bij de radio, mijn eerste medialiefde vanuit mijn kindertijd. En juist in de maand juli is mijn hart weer vol van radio omdat dan de Tour de France gereden wordt.
Ik mocht twaalf jaar een van de presentatoren zijn van Radio Tour de France dat jarenlang NOS-Tv versloeg – en met versloeg bedoel ik dan overwon. Ondanks Mart en Jean Nelissen oftewel de Neel. Wij van de radio waren aanvankelijk sneller, spannender en vrolijker dan de Tv-heren.
Ik was een keer gastverslaggever in de Tour, in het jaar dat Ocana won. 1973 geloof ik. Er waren toen vier speciale reporters. Joost de Draaier en Ton van Duinhoven, een derde die ik me niet herinner en mijn persoontje. En ja, ik zat ook achterop de motor van de grote, lieve Vlaamse reus Raymond Nackaerts. Gelukkig mocht ik in mijn week maar zo nu en dan achterop, want zelfs als de koers nog kalm was, kort na de start, zat ik al met het zweet in mijn handen. En die handen hielden dan ook nog een microfoon en een kaart met namen en rugnummers vast. Ik droom er nog wel eens angstig van!
Dat zitje was, zoals we allemaal nog weten, het domein van Theo Koomen. Ongelooflijk wat hij presteerde in weer en wind, berg op en berg af en maar vertellend. Daar kwam weleens wat fantasie bij, maar Theo mocht dat. Als het om de echte feiten ging dan was hij er. In de week dat ik gast was in de Tour heb ik geoord hoe Theo zo rond het middaguur een geluidstest aan de voortreffelijke radiotechnici van de NOS moest geven. Theo deed de test door op zijn gregoriaans de namen van belangrijke renners te zingen. Het klonk geweldig en het was geestig. Ik hoorde toen van Kees Buurman, de architect van Radio Tour, dat Theo een priester zou worden. Dat ging niet door, hij werd sportjournalist en een icoon van de radio.
Radio, vooral in die tijd, gebruikte voortreffelijk nieuwe technische mogelijkheden dankzij bijvoorbeeld meevliegende helikopters die geluiden en uiteraard ook camerabeelden opvingen en doorgaven aan ‘aardse’ zenders. Zo kwam de Tour naar u, eerst aan luisteraars en later aan kijkers.
Van Theo’s gregoriaans is helaas niets bewaard. Of toch? Wie oh wie?
Dit artikel verscheen eerder op www.MAXVandaag.nl
Geef als eerste een reactie