Plotseling verscheen overal op het computerscherm een advertentie als omlijsting van de inhoud van Het Parool; niet te missen. Een advertentie van “Amsterdam Economic Board”. Zelden ben ik zo in de lach geschoten door een advertentie, zelfs in bed lag ik nog te gieren (daarmee de diepere intentie van de advertentie volledig missend). Het is een stukje beroepsdeformatie: hoe het hopeloos mis kan gaan met een reclame.
Wie of wat “Amsterdam Economic Board” is, weet ik niet, en het doet ook niet zo ter zake in dit geval, maar hun advertentie heeft eeuwigheidswaarde, althans voor mij. Toch maar even naar de website, en daar werd het alleen maar van kwaad tot erger. Het AEB heeft een slogan: “connecting innovators”. Dat staat allemaal bij een foto van een verwaarloosd terrein, waar zowaar ook een soort van gebouwtje staat, met daarop geschreven: “Reddingsbrigade”, ongetwijfeld bedoeld als metafoor voor AEB. Dat AEB blijkt op vijf verschillende terreinen te werken; één daarvan is “gezondheid”. Ieder terrein heeft een eigen logo; dat van gezondheid is een rood veld met een wit hart, met daarin een stukje van een ECG, een hartfilmpje. En dat is nu precies waar het hopeloos misgaat.
U kent het beeld van een ECG ongetwijfeld. Het is dat (meestal groene) lijntje dat op een monitor in een ziekenhuis of ambulance voorbij komt zetten. Een volledig ECG heeft 12 van die lijntjes. Het is de weergave van de elektrische activiteit van het hart, en daar is veel van af te leiden. (Ik hoop dat de mensen die ooit les van mij hebben gehad, mij deze uiterst beknopte en zeer onvolledige beschrijving willen vergeven.) Aan het einde van het leven, komen ook de laatste slagen van het hart. Dat levert een hoogst indrukwekkend ECG op: hele grote, brede slagen in een extreem lage frequentie. Dat fenomeen heeft ook een naam: A Dying Heart.
Zonder enige twijfel voelt u het reeds aankomen. Inderdaad: het beeld van zo’n Dying Heart wordt gebruikt in het logo van AEB. De website wil iets uitstralen van dynamisch, vernieuwends en ondernemends (connecting innovators!), maar uitgerekend dan komt prominent een “Dying Heart” in beeld. Je verzint het niet, je kunt het niet verzinnen. Gierend van de lach hing ik over mijn toetsenbord. Schaterend van de lach stortte ik uit mijn bureaustoel.
Het ging van kwaad tot erger. Opeens schoot de gedachte mij te binnen dat er ooit iemand geweest moet zijn, die dit logo ontworpen heeft. Ooit moet er een moment geweest zijn waarop de ontwerper aan de opdrachtgever gevraagd moet hebben: is dit zo goed, is dit zo oké? Het ultieme bewijs dat, in weerwil van wat alle therapeuten en docenten beweren, domme vragen wel degelijk bestaan. En hoe! Hoeveel zou de opdrachtgever betaald hebben voor het laten neerzetten van de organisatie als iemand die op het punt van overlijden staat? Je verzint het niet.
En nu maar hopen dat deze reclame niet op AT5 gaat komen. Hoewel….: het zou uitstekend voor mijn toch al goede humeur zijn. Toch ook een relativerende, en voor AEB geruststellende opmerking: slechts weinig mensen kunnen écht ECG’s lezen.
Geef als eerste een reactie