‘Late Night Talkshows’ op televisie zijn een bijzonderheid op zich. Oppervlakkig, skin-deep en onbenullig komen voor mij nog het meest in aanmerking als kwalificatie, maar eerlijk is eerlijk: ik blijf er ook in hangen na ‘De Avondetappe’.
De aflevering van ‘Jinek’ van afgelopen donderdag schoot mij vierkant verkeerd in het keelgat. Het format van het programma zal er ongetwijfeld aan ten grondslag liggen.
De opening over het dramatische gebeuren rondom een voetballer van Ajax was indrukwekkend, vooral de woorden van Barbera Barend vond ik geweldig. Indrukwekkend zoals zij haar gevoel kon verwoorden; het was duidelijk dat zij geschokt en enigszins uit het veld geslagen was.
Dat gevoel draaide volledig om bij een later onderwerp, waarbij een andere knuffelbeer het onderwerp van gesprek was. De vrouw die vlak daarvoor nog die indrukwekkende, haast verstikkend ingetogen woorden had gesproken, dweilde haast over tafel. Het was lachen-gieren-brullen. Het zal wel in het hoofdstuk ‘het leven gaat door’ vallen. Uiteraard heeft iedereen zijn of haar manier om met emoties om te gaan, net zo goed als dat iedereen zich mag presenteren zoals hij of zij dat nodig vindt, maar voor mij ging deze draai wel heel erg hard. Huiveringwekkend hard.
Na het late NOS Journaal zag ik nog het begin van de herhaling van ‘Jinek’. Gek, opeens had ik een heel andere perceptie.
Geef als eerste een reactie