Blog Ton Verlind: “Er woedt een heuse fitty tussen links en rechts in de mediawereld”

7 augustus 2024 Ton Verlind Blog 30

Er woedt een heuse fitty tussen links en rechts in de mediawereld. Volkskrant-columnist Sander Schimmelpenninck stelde (weliswaar indirect) Telegraaf-verslaggever Wierd Duk verantwoordelijk voor een moord met racistische teneur, ergens in Nederland gepleegd om het veiligstellen van een parkeerplaats.  Wierd zou bijdragen aan een klimaat van haat dat tot dit soort excessen zou leiden.

Sinds die beschuldiging zet de Telegraaf alles op alles om het woke-gezicht van de concurrent te ontmaskeren. Het verwijt heeft twee kanten, want de Volkskrant laat omgekeerd geen kans voorbij gaan om ontevreden Nederlandse kiezers neer te zetten als dom rechts. Wat de Volkskrant doet is het aanzwengelen van de polarisatie en die keuze heeft niets met idealen te maken, beweert de Telegraaf.

Het is een verdienmodel. Het zou kunnen kloppen. Maar van een op polariseren gebaseerd verdienmodel is ook de krant van Wakker Nederland niet vies. Toch zit er een kern van waarheid in dit verwijt. Dit is wat mij ruim een jaar geleden in de Volkskrant opviel: een voorbeeld van morele greenwashing.

30 Comments

  4. Sander Schimmelpenninck? Wie neemt die kwal nog serieus? Met zijn investeringsreclames. Want van geld is hij niet vies van! Dus mensen die PVV stemmen zijn dom rechts?

    Wat zijn Groenlinks-PvdA en D66 stemmers dan? Woke en voor massa-immigratie?

    Beantwoorden

  5. Met dom rechts wordt bedoeld dat mensen die PVV stemmen eigenlijk tegen hun eigen belangen stemmen.

    Tijdens de verkiezingscampagne roept Wilders dat hij meteen het eigen risico gaat afschaffen, maar pas over een paar jaar wordt het gehalveerd. BBB is tegen belasting op erfenissen, maar de meeste mensen hebben daar geen last van, dit raakt alleen de aller rijksten.
    De mensen die geen verkiezingsprogramma’s lezen en zich allen maar laten opjutten door de populisten zouden eigenlijk SP of eventueel Groenlinks/PvdA moeten stemmen, die komen echt op voor hun belangen en niet de de PVV en BBB.

    Beantwoorden

  6. Wilders wilde zo graag reageren. Alles staat in de koelkast.
    Vinden zijn kiezers niet erg.

    Pvda neigde tijdens Rutte2 teveel naar rechts en hield geen kiezer over.

    Beantwoorden

  8. Ondanks de titel laat het artikel helaas in het midden wie nou links is en wie rechts. Schimmelpenninck lijkt me een ras(r)echt(s)e bal en wierd een gemoedelijke gozer

    Beantwoorden

  10. Verlind signaleert, maar onderbouwt mijns inziens niet overtuigend. Had ik ook meer van verwacht, vooral als je het over ‘morele greenwashing’ hebt. (En wat is een ‘fitty’ in vredesnaam?)

    Ik kan met dit signalement (iets anders kan ik het niet noemen) niet echt veel. Als je feitelijk weinig te brengen hebt, schrijf dan niets.

    Beantwoorden

    • Fitty is jongerentaal en betekend ruzie.

      Twee grote kranten die qua opinie een dikke vinger in de pap hebben verdienen aan het polariseren. Tot zomer eens en
      Daarmee ben je niet schuldig aan geweld wat daaruit voortvloeit maar er is wel verantwoordelijkheid. Ik denk dat het gros zich in beide kanten niet eens herken. Ze maken karikaturen van zichzelf en de ander.

      Wat in Engeland gebeurd…wat doen we om dat hier te voorkomen? Hielde de kranten zich daar maar mee bezig.

      Over deze column column; het lijkt wel of er een stuk afgeknipt is, of mist?

      Beantwoorden

        • Dank voor het plaatsen van het linkje, nu is de context duidelijk. In alle rust (twee keer) gelezen. Even goed interpreteren wat hier gebeurd zou zijn. Ben het met Verlind eens dat de berichtgeving door de Volkskrant niet bepaald objectief genoemd kan worden. Of hier een gevecht tussen links en rechts wordt uitgevochten laat ik om gezondheidsredenen maar even in het midden. Ik word namelijk duizelig van al dat ge-links en ge-rechts…

          Het verschijnsel dat Verlind signaleert zagen wij in de jaren zestig en zeventig al. Toen heette het ‘participerende journalistiek’; wat ik eerlijk gezegd als een links fenomeen denk te moeten duiden. De heer Verlind maakte deel uit van het journalistieke corps dat ons in voornoemde periode van berichtgeving voorzag. Voor mij een reden om op zijn stuk te reageren.

          Wat ik namelijk tussen de regels van het weblog van Ton Verlind meen te lezen, is een zekere verbazing dat de objectiviteit zoek zou zijn. Dat was ie al, vanaf, nou… wat zal ik zeggen… pakweg het midden van de jaren zestig? Was het dan zo in orde dat verslaggevers en redacteuren indertijd met politici in Nieuwspoort zaten te borrelen en elkaar tutoyeerden? De -nooit echt van de grond gekomen- Morele Herbewapening lag toen al jaren vadems diep in de aarde begraven; misschien wel dankzij Mies. Zo was het toevallig óók nog eens een keer, niet?

          Verlind zal zich ongetwijfeld herinneren dat het soms moeilijk is om objectief te blijven. Ik herinner me in elk geval nog een interview met Janmaat, waarin Ton behoorlijk fel tegen zijn gesprekspartner uitviel. Dat was in mijn ogen geen beginnersfout. Ik bedoel maar: als je op dat punt in je carrière al meer dan 20 jaar journalist bent… Verlind nam zich terecht voor om zich tijdens het interview met Constant Kusters (januari 1994) zichzelf wat strakker in het mentale pak te houden.

          Chapeau…
          Hoewel?

          Ik zou dat interview met Kusters nog weleens terug willen zien. Verlind stelde namelijk drie tegenstanders van Kusters op, die deelnamen aan dat gesprek en tegengas moesten geven: de Marokkaanse Esmé Choho, de Molukse journalist Rocky Tuhuteru en politica Simone van Geest (Groen Links, blijkbaar bezig om politieke gedachtengoed te verkondigen. Waarom juist haar uitnodigen, vraag ik me achteraf af.)

          Waarom indertijd maar liefst drie meningen -waarvan je kon verwachten dat die in zekere zin gelijkluidend zouden zijn- tegen één mening én een journalist die z’n tenen nog net niet opvreet als hij met een hem onwenselijke mening wordt geconfronteerd? Over strijd tussen links en rechts gesproken. Dat lijkt me achteraf bekeken ook niet erg in dienst van de objectiviteit. Wilde Ton Verlind zich aan zijn voornemen houden, of zocht hij gewoon drie personen die hem daarbij zouden helpen, vraag ik mij af. Daarom zou ik dat interview nog eens terug willen zien; het hele proces bestuderen omdat ik het interessant vind.

          Natuurlijk: de huidige tijdgeest is anders dan die van ruim dertig jaar geleden. Maar waar ik hier het accent op leg, is dat we onze, ooit heldere en duidelijke journalistieke kernwaarden tot op bijna nulniveau hebben verwaarloosd en blijkbaar nu ineens verbaasd opmerken dat in journalistieke waarheidszoeking en verslaggeving verkeerde (strijd-)paden worden belopen.

          En dan de hamvraag (excuses voor de archaïsche term Madelief): wie is überhaupt nog in staat om in dit verloederingsproces in te grijpen? Jongens als Lücker zijn al jaren dood. Die vent zou bij het lezen van de reportage-van-Stoffelen ter plekke een hartverzakking hebben gekregen. Verlind zal de hint begrijpen. Voor de wat jongere lezers onder ons: Joop Lücker was de eerste hoofdredacteur van De Volkskrant (1945-1964).

          Lücker stond aan het roer van een kwalitatief inhoudelijk andere Volkskrant dan die van nu. Degelijker, voorzover ik me dat kan herinneren. Als ik voor mijn research door oude pagina’s op Delpher.nl blader, dan zie ik in de Volkskrant van toen in elk geval minder broddelwerk dan die van nu. De taalfouten zijn overigens. Toen kon je dat op het ‘zetduiveltje’ afschuiven. Nu niet meer. Ook mevrouw Stoffelen niet.

          Een krant met een signatuur is naar mijn mening wat anders dan een krant die via subjectief schrijfwerk van een verslaggeefster partij trekt voor entiteiten die zich blijkbaar niet zo goed met democratische principes verenigd voelen. Is dat een strijd tussen links en rechts, of is het gewoon dom gekwaak van een reporter die blijkbaar niet via (eind-)redactionele ingrepen in de hand gehouden kan worden?

          Voor welk antwoord op die vraag men ook gaat: het amuseert mij dat mevrouw Stoffelen bij mij precies het omgekeerde effect sorteert dan wellicht bedoeld: ik voel mij namelijk wederom gewaarschuwd dat onze pogingen tot democratie inmiddels ernstig gevaar lopen. Haar daarvoor dank te zeggen gaat mij wat te ver, maar ik kon het inkijkje in één van de kraamkamers van extreem rechts gedachtengoed eigenlijk wel waarderen.

          En het weblog van de heer Verlind, om daar nog even op terug te komen? Hij signaleert iets dat mij tien jaar geleden al deed besluiten om de journalistiek te verlaten; gebruik van straat- of jongerentaal inclusief. Met zijn mening dat journalistiek amateurisme aandacht verdient ben ik het dus van harte eens.

          Beantwoorden

          • Kleine correctie (oh zoete ironie): in plaats van ‘De taalfouten zijn overigens’ had er natuurlijk ‘De taalfouten zijn overigens gebleven.’

          • Kleine correctie (oh zoete ironie): in plaats van ‘De taalfouten zijn overigens’ had er natuurlijk ‘De taalfouten zijn overigens gebleven’ moeten staan. (Het zal de warmte zijn…)

      • ‘Fitty’ is niet speciaal jongerentaal en is al jaren geleden het Nederlands ingewaaid. En als je een woord niet kent (kennelijk wel greenwashing) is het nogal onbeholpen om daar de schrijver de schuld van te geven, in plaats zonder verder commentaar het even op te zoeken.

        Beantwoorden

        • Fitty is duidelijk niet Nederlands maar Amerikaans/Engels en dus geen onderdeel van de Nederlandse taal. Van een journalist/columnist verwacht ik dat hij helder en duidelijk Nederlands schrijft en zich van jargon onthoudt.

          Wij leven in Nederland, hier spreken wij Nederlands. Laten wij dat principe versloffen, dan begrijpen wij elkaar over 50 jaar totaal niet meer. Dan kun je heldere en feitelijke communicatie wel vergeten.

          Misschien een inzicht om eens een nachtje over te slapen?

          Voor de term ‘greenwashing’ geldt overigens hetzelfde, maar daar was ik inmiddels genoegzaam mee bekend.

          Beantwoorden

  11. Schimmelpenninck is van rechts-conservatief opgeschoven naar fatsoenlijk liberaal. Zijn analyses en opinies van de laatste 2 jaar zijn to-the-point en niet dom schreeuwerig links of rechts. Wierd Duk is typisch Telegraaf: zo de wind waait, staat mijn rokje.

    Beantwoorden

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.


*