Stel: je hebt een bedrijf dat in de toekomst met kweekvlees (vlees dat niet door levende dieren is voortgebracht) de markt wil veroveren, maar die markt, d.w.z. wij consumenten, willen er nog niet aan en ook de autoriteiten die goedkeuring moeten verlenen aan zo’n nieuw product zijn daar nog lang niet aan toe, omdat er nog te weinig bekend is over de voedselveiligheid: wat doe je dan om zo’n ontwikkeling in een versnelling te brengen?
Hoe haal ik de tv?
Je denkt als marketingbureau: we moeten in het nieuws! Je verzint een stunt en construeert een verhaal, tegenwoordig ook wel narratief genoemd om het intelligent te doen lijken. Je produceert een gehaktbal van kweekvlees, samengesteld uit mammoet DNA. Nou ja, niet echt, een soort van, gemengd met olifant en wat anders, nog niet eetbaar want mogelijk gevaarlijk voor de volksgezondheid. Dus eigenlijk geen echt gehakt, bovendien bewerkt om de gehaktbal voor eeuwig te conserveren, waardoor niemand ooit zal kunnen controleren of het om eetbaar voedsel gaat. Bovendien: gebaseerd op een formuletje dat je gewoon van internet hebt geplukt.
Nep
Kortom: eigenlijk een nepproduct dat nooit werkelijk het licht zal zien, maar wel een lekker fantasieverhaal oplevert, in ieder geval goed genoeg om er de talkshow Op 1 mee te halen, waar vervolgens alle direct betrokkenen, inclusief wetenschapsjournalist Diederik Jekel die is aangetreden om er nog enige urgentie aan te geven, moeilijk om het onderwerp heen draaien omdat niemand de relevantie ervan ziet en iedereen ook wel begrijpt: dit is gewoon een lekker verhaal om mee te scoren. Voor pakweg 20.000 euro gratis reclame. Waaauw! zei presentatrice Giovanca Ostiana. Ze was duidelijk onder de indruk, maar van dit nepnieuws maak ík graag gehakt, ook als het een 1 april grap mocht zijn.
Geef als eerste een reactie