Blog

De omroepsters van de Evangelische Omroep hadden het in het begin bepaald niet makkelijk. Ze schreven zelf hun teksten en hadden geen werkplek in het EO-gebouw. Dus moesten de meisjes in hun eentje naar het gebouw van de NOS, waar ze compleet belachelijk werden gemaakt. Een van die omroepsters was Henriëtte Laan (1949), die haar kijkers vanachter een enorme uilenbril liet weten wat de EO ze die avond zoal voorschotelde aan gristelijke educatie en Bijbels vertier.

[lees verder]

Ik heb het genoegen gehad te mogen opgroeien met muzikale megasterren. Mannen en vrouwen over wie men vandaag de dag nog steeds met veel lof spreekt.

[lees verder]

Veel tv-makers willen graag meer beleving bij de kijker creëren; het is echter de erotische sector die momenteel echt stappen hierin nemen. 

[lees verder]

Een van de meest onderschatte zaken bij televisie is het geluid. Als tv-makers zouden we meer rekening moeten houden met slechthorenden. 

[lees verder]

Uit Amerikaans onderzoek blijkt dat het gebruik van smartphones en tablets tijdens het tv-kijken negatieve impact heeft op televisiereclame.

[lees verder]

Ik krijg een ongemakkelijk gevoel bij het programma Zo Zijn We Niet Getrouwd met Tooske en Bastiaan Ragas. De EO vliegt uit de bocht.  

[lees verder]

George Michael is en blijft een van de iconen van de jaren tachtig. Eerst vormde hij met Andrew Ridgeley het duo Wham! Vele meisjesharten klopten sneller na het horen én zien van nummers als Young Guns.

[lees verder]

Omroepbazen zijn witheet, omdat ze vinden dat het NPO-hoofdbestuur de invloed en zichtbaarheid van de afzonder¬lijke omroepen wil beperken. Ik zie ook voordelen.

[lees verder]

Een op de tien Nederlanders heeft last van een verminderd gehoor. Vanaf je vijftigste ga je minder goed horen. Naarmate je ouder wordt, is het ook lastiger
onderscheid te maken tussen verschillende geluiden die tegelijkertijd worden gehoord. Veel mensen hebben daardoor moeite met de achtergrondmuziek die bij nogal wat tv-programma’s ‘onder’ het gesproken woord wordt gezet. Dat wordt gedaan om met name jongeren aan te spreken. Die muziek staat vaak zo hard, dat het gesprek niet meer te volgen is. ‘Muziek-terreur’ wordt het wel genoemd.

[lees verder]