Verkiezingen zijn leuk. Het feest van de democratie. De verkiezingen voor de Provinciale Staten (en niet te vergeten: de Waterschappen) zijn een farce. Een straf voor de media. Want je doet het nooit goed.
Nieuwsuur opende het circus. Zoals iemand het zo fraai verwoordde: we keken naar politici die we niet kunnen kiezen die spraken over onderwerpen waar zij niet over gaan. Op 2 maart jassen Dionne Stax en Herman van der Zandt (mogen die jonkies ook nog wat ervaring opdoen) in een uur op NPO2 er wat provinciale kwesties doorheen. Windmolens, gasboringen, noem nog eens wat dat Groningen en Limburg in de verte met elkaar gemeen hebben. Donderdag trekt RTL wat meer tijd uit voor een verkiezingsdebat. Maar dat is dan ook met de ‘politieke leiders van de zes grootste partijen.’ De fractievoorzitters van de Tweede Kamer dus neem ik aan. We kunnen niks met die gasten in het stemhokje maar ze draven op.
Het is niet goed of het deugt niet. Het is een onmogelijke spagaat. Het kan mij niet schelen hoe het drugsbeleid in Noord-Brabant getackeld moet worden. Zoals het me ook niet kan schelen of Den Helder een nieuw stadhuis krijgt. En ik woon in Noord-Holland, maar Tilburg is dichterbij dan Den Helder. Meer nog tellen de verkiezingen voor de Provinciale Staten (en de Waterschappen) als graadmeter voor het regeringsbeleid. Maar dat is helemaal verkeerd, want daar waren ze toch waarlijk niet voor bedoeld.
De Eerste Kamer (google ik mij een minicursus politicologie bijeen) bestaat sinds 1815 en werd in het leven geroepen omdat de adel van de Zuidelijke Nederlanden zich slecht vertegenwoordigd achtte in de Staten Generaal. Dat leidde tot weerstanden bij de Noordelijke Nederlanden zodat ook ‘edele mensen’ werden toegelaten. Vervolgens werd een kiessysteem op poten gezet waar behalve door Dominique van der Heyde geen touw aan vast te knopen valt. In ieder geval is de taak van die 75 senatoren het controleren van de wetgeving wat nog een knappe prestatie is in een deeltijdbaantje. De Eerste Kamer is dan ook steeds meer een politieke macht van betekenis geworden en dat maakt het helemaal idioot. Maar ergens ineens weer relevant voor landelijke politiek.
Sinds 1815 is de wereld een beetje veranderd. Zo hebben wel al bijna 64 jaar televisie. De televisie speelt een belangrijke rol in het democratisch functioneren. Met het gedrocht dat de Eerste Kamer is valt geen chocola te maken. Je doet het altijd verkeerd. Den Helder is oninteressant, het kabinetsbeleid niet relevant. Een dolle peiling, dat is het. Er is maar een oplossing: de Eerste Kamer moet worden afgeschaft. Omdat het niet tv-geniek is.
Geef als eerste een reactie