Het zal de regelmatige lezer inmiddels zijn opgevallen dat ik gek ben van Ibiza. Dit paradijselijke plekje sprak vierduizend jaar geleden zeevarende volken uit Noord-Afrika al aan en sindsdien hebben zich steeds weer nieuwe gasten gemeld.
De klassieke componist Frans Liszt was zo’n beetje de eerste artiest die hier voor enige tijd neerstreek. In de jaren zestig waren het de hippies die het eiland bijzondere eigenschappen toedichtten. Scheepskompassen zouden op hol slaan als je langs de 480 meter hoge rots Es Vedra voer. Ik heb ’t nooit gemerkt, maar dat de flowerpower hier de drugs heeft geïntroduceerd, is volstrekt duidelijk. De Duitse componist Michael Cretu is hier na z’n successen met zingende monniken neergestreken.
Zijn afkomst eer aandoende, groef hij zo’n beetje een complete heuvel af om een mooier uitzicht te hebben. En hij ging als een wildeman aan de slag met de verbouwing van zijn huis. En dat dacht hij zonder vergunning te kunnen doen op het vrijgevochten Ibiza. Dat ging goed, tot vorig jaar. De bulldozer van de gemeente maakte een ruw einde aan zijn ongebreidelde bouwzucht. Failliet zal-ie er niet van zijn gegaan, want hij krijgt nog ieder jaar royalty’s voor zijn nummer 1-notering in 1990 met Enigma en het sensuele Sadeness Part 1.
Eriks Hitdossier verschijnt wekelijks in Veronica Magazine.
Geef als eerste een reactie