Terwijl ik elke week op pad ging met een zware bandrecorder om interviews met de sterren te doen, hadden zij op hun beurt de taak om leuk terug te doen. Dat ging niet altijd vanzelf.
Bijvoorbeeld wanneer de te interviewen artiest de avond ervoor net even te veel had gedronken, gefeest of gewoon erg laat naar bed gegaan was. Vaak werden Engelse popartiesten ’s morgens vroeg ingevlogen om promotie te doen voor nieuwe platen. En zo kwam het dat ik om een uur of 10 tegenover een chagrijnig kijkende Mark Knopfler zat, met op een blaadje keurig mijn vragen. Waarom de gitarist en zanger van Dire Straits zo de pest in had, was me onduidelijk, maar hij had géén zin om geïnterviewd te worden. Op elke vraag kreeg ik een vreemd en vaak arrogant antwoord.
Na vijf minuten schakelde ik midden in een antwoord de bandrecorder uit en bedankte voor het geweldige gesprek. Dat vond Mark niet zo leuk. Hij vroeg of ik een kop koffie met hem wilde drinken in de kantine van de tv-studio. Een kwartiertje later kon ik hem alles vragen en gaf hij keurig antwoord. Daar waren geen verdere Private Investigations naar z’n uitspattingen meer voor nodig. Met Private Investigations stonden Mark & co. vier weken op 1 in 1982
Eriks Hitdossier verschijnt wekelijks in Veronica Magazine.
Geef als eerste een reactie