Mijn vader vond popmuziek leuk. Alsof het een goedmakertje voor zijn eigen jeugd was. Opgroeien met verplichte Duitse schlagers op de radio zal niet makkelijk geweest zijn.
Hij kocht het Beatles-album Abbey Road en wij draaiden het grijs. Later was hij de perfecte chauffeur voor mijn broer en mij, om ons met vriendjes naar concerten in andere plaatsen te rijden. Dan betaalden wij zijn kaartje. Als puber vond ik dat aanvankelijk niks, maar je moet wel praktisch blijven! Inmiddels heb ik die rol overgenomen en ik kan constateren dat ik de meeste liedjes die mijn dochters leuk vinden, ook kan waarderen.
Toch kan er ineens een klein generatieconflictje ontstaan, door bijvoorbeeld het gedrag van een popster. Dat gebeurde onlangs met rapper Lil’ Kleine met zijn iets te grote mond in Hilversum. Papa stond plaatjes te draaien aan de ene kant van het dorp, dochterlief vond de maker van Drank & drugs maar wat interessant aan de andere kant. Hoe ik erbij kwam dat hij op het politiebureau had vastgezeten! Hij moest vluchten voor zijn fans… Daar waren we het duidelijk niet over eens. Maar goed, een hit is een hit en het nummer stond maar liefst drie weken op 1. Tsja, en ik zing het nog mee ook…
Eriks Hitdossier verschijnt wekelijks in Veronica Magazine.
Geef als eerste een reactie