Column Guido van Nispen: “Kritiek leveren op de publieke omroep is een nationale sport geworden.”

De publieke omroep in 2030: van zender naar maker-gedreven platform

Kritiek leveren op de publieke omroep is een nationale sport geworden. Te log, te voorspelbaar, te veel gedonder in bestuur en toezicht, te veel oude gezichten die in eindeloze formats voorbij blijven komen. Maar wat als we eens ophouden met klagen en écht iets beters bouwen? Niet met nóg een beleidsnota, niet met nóg een reorganisatie, maar met een radicaal andere benadering: een publieke omroep die niet draait om zenden, maar om maken.

Laten we even fast-forwarden naar 2030. De publieke omroep is niet langer een institutioneel bastion, maar een creatieve hub waarin makers de hoofdrol spelen. Niet als ingehuurde krachten in een rigide omroepstructuur, maar als autonome architecten van verhalen die ertoe doen. Het model is omgedraaid: niet de omroeporganisaties bepalen wat er gemaakt wordt, maar de makers zelf. Platforms als YouTube en podcasts hebben dat spel al lang door, waarom zou de publieke omroep daar niet op inspelen?

Dit betekent een fundamentele verschuiving in hoe media tot stand komen. Geen top-down programmering meer waarin een zendermanager beslist wat ‘past binnen het profiel’. In plaats daarvan een model waarin journalistieke en creatieve talenten direct toegang krijgen tot middelen, distributie en een betrokken publiek. AI, data en interactieve technologieën helpen niet alleen bij het bereiken van de juiste mensen, maar maken nieuwe vertelvormen mogelijk: meeslepende documentaires, community-gedreven onderzoeksjournalistiek, interactieve formats waarin het publiek een actieve rol speelt.

Een toekomstbestendige publieke omroep is geen verzameling zenders meer, maar een levendig ecosysteem waarin makers, technologie en publiek elkaar vinden.

Het enige wat hiervoor nodig is? Vertrouwen. Vertrouwen in makers, in hun creativiteit en in hun vermogen om nieuwe paden te verkennen. Niet een omroepstructuur die krampachtig vasthoudt aan wat ooit werkte, maar een die de moed heeft om los te laten en ruimte te geven. Dat betekent ook: investeren in talentontwikkeling, experimenteren met financieringsmodellen die onafhankelijkheid waarborgen en afscheid nemen van bureaucratische formats die innovatie in de weg staan.

Tegelijkertijd blijft de publieke omroep een baken van betrouwbaarheid in een tijdperk waarin desinformatie sneller reist dan feiten. Dat betekent een radicale transparantie over hoe journalistiek tot stand komt, een actieve dialoog met het publiek en een voortdurende zoektocht naar hoe technologie kan helpen om nuance en context te versterken, in plaats van te versimpelen.

Een toekomstbestendige publieke omroep is geen verzameling zenders meer, maar een levendig ecosysteem waarin makers, technologie en publiek elkaar vinden. Geen institutionele controlekamer, maar een podium waar vernieuwing de standaard is.

Lukt dat niet? Dan kijken we in 2030 naar nóg een talkshow waarin wordt gediscussieerd over waarom de publieke omroep de aansluiting met het publiek is verloren. Met twaalf experts, drie oud-politici en een influencer. En een voorspelbare conclusie: “We moeten hier toch eens een werkgroep voor oprichten.”

Dat scenario? Laten we dat voorkomen.

Tekst: Guido van Nispen

15 Comments

      • Bezuinigen en de structuur van de publieke omroep veranderen zit hem er niet in een zender (in dit geval NPO3) weghalen. NPO3 moet een duidelijke strakke nieuwe invulling krijgen. Dat is geen tv voor jongeren want, die kijken special voor hen als doelgroep gemaakte content niet op televisie.

  1. Geef de macht aan de makers en dan komt het vanzelf goed, aldus deze visionair die optimistisch gelooft dat televisiemaken verhalen vertellen is en de kijker zit te wachten op interactiviteit. Ik geloof er allemaal niets van. Kijker willen net als nu lui geamuseerd en geïnformeerd worden, meer niet. En dat gebeurt al en de meeste kijkers zijn daar meer dan tevreden over. Alleen de NPO moet goed gereorganiseerd worden, maar de karavaan trekt verder ….

    • Helemaal mee eens. De organisatie moet opnieuw opgebouwd worden en met duidelijke profielen voor de zenders. Zonder aparte omroepclubjes. Het gene waar Guido het over heeft daar zitten mensen helemaal niet op te wachten. Die nieuwe technologie wordt iedereen ongewild door de strot geduwd.

  2. Hilarisch om te zien hoe iemand die de feiten niet helemaal op orde heeft probeert een visie te omschrijven.

    De NPO (Nederlandse Propaganda Organisatie) is een speeltje van de politiek die uitblinkt in desinformatie. Van elk politiek onderwerp weet je vooraf; ‘je krijgt een politieke agenda te zien.’

    En ja, voor de vorm wordt er nog wel eens wat fophef veroorzaakt, want anders wordt de politieke propaganda machine die NPO heet wel heel doorzichtig.

  3. Wat een gelul. Waar is van Nispen geweest de afgelopen zeg veerig jaar? Het probleem is juist de onbetrouwbaarheid en de vooringenomenheid van de door hem zo bejubelde omroep. Alles komt samen in zeg Buitenhof,vooringenomenheid,bevooroordeelde meningen,misinformation,desinformatie de hele flikkerde bende.
    Nog gekeken naar jeroen Pauw bar laat extra uitz. van Nispen? Over vooringenomenheid gestoken. Een tafel vol anti trump mensen. Hou toch op van Nispen met dat gewauwel. Tegelijkertijd blijft de publieke omroep een baken van betrouwbaarheid in een tijdperk waarin desinformatie sneller reist dan feiten. Dat betekent een radicale transparantie over hoe journalistiek tot stand komt, een actieve dialoog met het publiek en een voortdurende zoektocht naar hoe technologie kan helpen om nuance en context te versterken, in plaats van te versimpelen.
    Een baken van betrouwbaarheid wat een gelul.

  4. De reacties op mijn column waren even voorspelbaar als het weer in Nederland: een mix van lichte opklaringen, stevige buien en hier en daar een onverwachte windhoos. De scepsis over zowel de betrouwbaarheid van de publieke omroep als de onstuitbare mars van de techniek is goed voelbaar. Begrijpelijk, want we leven in tijden waarin “vertrouwen” soms net zo zeldzaam lijkt als een treinstoringvrije maandag.

    Toch zijn deze twee thema’s precies de kern van mijn betoog: zonder een solide publieke omroep die in 2030 overeind staat als een baken van betrouwbaarheid, en zonder een samenleving die de technologische vooruitgang omarmt in plaats van er argwanend naar te staren als een hond naar een komkommer, zitten we met een probleem. Stilstand is nu eenmaal achteruitgang, en technologie negeren is als weigeren een paraplu te gebruiken omdat je ooit hebt gehoord dat iemand daar nat onder werd.

    Zoals Annie M.G. Schmidt ooit treffend schreef: “Er is een groot verschil tussen ergens tegen zijn en ergens vóór zijn.” Dus laten we niet alleen klagen over wat niet deugt, maar ook bedenken hoe we wél vooruit kunnen – en dat is waar ik hier een voorzet voor geef.

    • Hoe het wel moet? Wat dacht je van deze: onbevooroordeelde journalistiek en niet zoals bij de onvolprezen programma’s: Buitenhof,EenVandaag,Bar Laat,Nieuwsuur moet ik nog even doorgaan oh ja natuurlijk het op momenten meer dan schandalige nos journaal met talent Cann aan het hoofd. De po is een vergaarbak van extreem linkse theorieën over politiek,de academische wereld,het klimaat moet ik nog even doorgaan? Als er al wat rechts geluid is komt mevrouw Smit in actie samen met de terrorist Leeflang en proleet Huisjes en Peter kuipers om dat geluid uit het bestel te werken. Wat jij,van Nispen wil gaat echt niet gebeuren hoe graag ik het ook met je eens ben omdat er veel te veel incompetentie aanwezig is op het mediapark. Incompetentie is de terreur op het mediapark. Nog de ombudsvrouw man whatever gesproken laatstelijk? De betonrot zit echt te diep.

      • Laten mensen eerst eens wakker worden en inzien dat er niet zoiets bestaat als linkse en rechtse partijen. Dat is de mensen ooit aangepraat om ze het gevoel te geven dat ze een stem hebben en in de democratie leven. Het gaat zo vaak over links en rechts dat mensen ook echt zo zijn gaan denken. Ondertussen hebben ze niet door dat het niet uit maakt wie er aan het roer staat. Er word een en het zelfde beleid uitgevoerd. Er zijn kleine zoethoudertjes en nuance verschillen maar het beleid is de agenda is het zelfde.

  5. Het npo budget vanaf 2027 halveren.

    NOODZAAK is de moeder der uitvindingen.

    Het bestuur/elite/politic npo leven nog in de 20e eeuw.
    Geef dertigers in de media leidinggevende/beslissingsbevoegde posities. Zij kunnen met minder geld
    de npo naar de 21e eeuw brengen via interactieve programma’s/sociale mediagebruik.

    Ik zie de analogie van Trump en lakei eu. We zijn in verwarring zonder steun van Amerika.
    Zo zal het met afstervend npo ook gaan. Huidig bestuur gaat op oude voet verder en raakt in verwarring omdat er uiteindelijk geen kijkers meer zijn

  6. Vooruitgang zit hem niet altijd alleen maar in nieuwe technologie en dat met z’n allen moeten omarmen. Laten mensen nu eerst een wakker worden en kijken hoe het systeem werkelijk in elkaar zit. Dingen worden opgedrongen tot men er uiteindelijk zelf om gaat vragen. Ik ben best voor sommige nieuwe technieken begrijp me niet verkeerd maar, als we die nieuwe technieken en methodes willen introduceren binnen de publieke omroep dan zijn er eerst nog wel een paar andere stappen te nemen. Dat is een nieuwe publieke omroep organisatie bouwen zonder de huidige NPO en de aparte omroepen. Laat Nederland daar eerst eens mee beginnen.

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.


*