Nederlandse roddeljournalist, televisiepresentator en publicist Evert Santegoeds maakte onlangs zijn 100ste podcast-aflevering van Strik Privé. Tevens viert hij zijn 20-jarige jubileum bij het 45-jarige weekblad Privé. Spreekbuis.nl sprak hem over de opkomst van juice channels en de perikelen in de omroepwereld.
Na concurrentie via tv, hebben jullie nu te maken met juice channels. Hoe willen jullie deze nieuwe concurrentie in de kiem smoren?
Na de concurrentie van tv, hebben we te maken met juice channels, maar het is niet echt concurrentie. Van de primeurs moeten we het al lang niet meer hebben. Zelfs een geboorte of een huwelijk wordt door de sterren tegenwoordig op hun eigen Instagram-account aangekondigd. Een primeur hou je tegenwoordig 8 seconden exclusief, nadat je iets online zet gaat iedereen ermee vandoor. Ik vind overigens dat de juice channels prima naast de weekbladen kunnen bestaan. Een weekblad is echt een totaal ander medium dan een juice channel. Laatstgenoemde bestaat doorgaans uit een 8-regelig berichtje op een roze achtergrondje. Ik doe hiermee de concurrentie niet tekort, maar ik heb er niet veel mee. We hebben een blad met een medische rubriek, met primeurs, foto’s en interviews. Dat blijft gewoon bestaan. We hebben Shownieuws en Boulevard ook overleeft. Je moet het zien als avondkranten toen het journaal kwam in de jaren ’50 en toen hebben die kranten ook nog tientallen jaren bestaan.
Privé bracht onder de titel ‘Matthijs Draait Door!’ al jaren geleden het verhaal van grensoverschrijdend gedrag bij DWDD. Steekt het je dat het nu pas na het Volkskrant-artikel breed wordt opgepakt?
Nee het steekt niet dat ‘Matthijs draait door’ pas opgepakt is na het artikel in De Volkskrant. Dat is nu eenmaal zo. We hebben het wel meer gehad dat iets niet direct breed wordt opgepakt, zoals de scheiding van Femke Halsema. Later kregen we alsnog de eer. Dat vond ik sportief van De Volkskrant dat ze Privé uitgebreid noemde en citeerde. Ik denk wel dat als De Volkskrant er toen werk van hadden gemaakt, dat de DWDD-toestanden veel eerder te kop was ingedrukt. Het is vooral voor de mensen die slachtoffers zijn geworden jammer dat het toen niet is opgepakt.
De mediawereld is door reality-sterretjes, Youtubers en influencers, maar ook nieuwe mediavormen aan het veranderen. Is de omroepwereld daardoor minder interessant aan het worden?
De omroepwereld is zeker niet minder interessant geworden. Vroeger zag je dat een kandidaat bij Mies Bouman of een gast bij Sonja Barend in één klap bekende Nederlanders konden worden, maar er keken toen ook zo’n 4 tot 5 miljoen mensen naar zo’n uitzending. Dat is niet meer, dus het duurt langer voordat mensen bekend zijn, maar de televisie blijft een grote bron voor inspiratie. Dat zijn de mensen waar Nederlanders in ons blad meer over willen lezen. TV is dus nog steeds een belangrijk en interessant medium, ook voor ons blad.
Je bent vaste host bij Shownieuws. Hoe bepaal je wat je in de uitzending verteld en wat je exclusief voor het blad wil houden?
Ik ben niet inhoudelijk verantwoordelijk voor Shownieuws. Ik krijg pas in de middag te horen waar we het gaan over hebben ’s avonds. Vaak betreft het onderwerpen, die in de ochtend in de krant stonden. Ik kan ook dingen aankondigen, die in het blad staan. Het is niet dat ik exclusief dingen voor het blad wil houden. Die wil ik wel als het foto’s betreft, maar als het blad dan in de winkel ligt, besteden we bij Shownieuws er ook wel aandacht aan. Deze twee mediatypes botsten niet. In eerste instantie ben ik hoofdredacteur van Privé en daarnaast die ik Shownieuws, maar niet andersom. Er zitten ook andere mensen aan Shownieuws-tafel, die dezelfde afwegingen maken. Ik zie Shownieuws nog steeds als een mooie aanvulling en zo is het ook bedoeld. Zo doe ik dat ook alweer 15 jaar.
Weekblad Privé bestaat dit jaar 45 jaar. Hoe staat de titel in 2027 bij haar 50ste jubileum erbij?
Het gouden jubileum van Privé! Ik het er alle vertrouwen in dat we dat gaan halen. Privé is nog steeds een blad met een mooie oplage en een vast abonneebestand. Iemand vertelde eens dat er uiteindelijke twee bladen overblijven: de Privé en de Donald Duck. Twintig jaar geleden werd mij wel eens gevraagd of de Privé over 5 jaar nog zou bestaan. Ik ben er nu meer van overtuigd dat Privé over 5 jaar nog bestaat dan 20 jaar geleden.
Weekblad Privé zou de juicekanalen ‘in de kiem moeten smoren’. Lijkt me een verkeerd gebruikt gezegde van de vragensteller, of vragenstelster. Eerder is het omgekeerde het geval, de digitale juicekanalen zijn de papieren bladen aan het ‘verstikken’, aan het smoren. In de kiem smoren betekent ‘iets gelijk stoppen, de kop indrukken’. Daar is geen sprake van, je kan een nieuwe corona-variant in de kiem smoren, Privé moet zelf maar zien te overleven. Enfin.
Maar dan de toekomst van Privé, ooit het blad dat niemand las – behalve bij de kapper – maar in hun eerste jaar in 1983 hun grootste oplage wisten te behalen van 675.000 stuks full-color-toiletpapier. Na 2000 met bijna een halvering van de oplage staat de teller nu op zo’n 70.000 stuks geluksverdriet.
En de Donald Duck, Evert? Op hun hoogtepunt in 1980 werden er 457.000 duckies verspreid en nu nog een heel respectabele 200.000 exemplaren, bijna drie maal zoveel als Privé … En waarschijnlijk is nu Omroep Max de grootste tijdschriftuitgever met 190.000 abonnees van hun Max Magazine en zij zijn de enige die hun lezersbestand nog zien groeien, de rest keldert langzaam naar de bodem. Ooit was het Veronica-blad/magazine (nu Veronica Superguide) het grootste tijdschrift met 3 miljoen lezers en circa 1,1 miljoen gedrukte exemplaren. The times they are changing …
Santegoeds is niet meer dan een kartonnetje met een kwart liter bedorven karnemelk, Van der Meyden (bedenker van het woord ‘liefdesbaby’) is goddank uit het straatbeeld verdwenen en Coldeweijer (zangeres in de musical Wicked en ooit het gezicht van Telekids), Coldeweijer? Invriezen, vriesdrogen en aan de capibara’s van Artis voeren. Win-Win.
Dit was Brandhout, goeienavond.
Erratum. Het eerste nummer van Privé verscheen in 1977 in een oplage van 424.000 exemplaren.