Felix de Rooy ontvangt dit jaar het Gouden Kalf voor de Filmcultuur. Het Gouden Kalf voor de Filmcultuur wordt uitgereikt aan personen of instanties die zich op uitzonderlijke wijze verdienstelijk hebben gemaakt voor de Nederlandse Filmcultuur. De uitreiking van deze prijs vindt plaats tijdens het EY Gouden Kalveren Gala van het Nederlands Film Festival (NFF) in de Stadsschouwburg Utrecht op vrijdag 27 september. Felix de Rooy, geportretteerd in de korte documentaire Nomade in niemandsland van Hester Jonkhout die op het komende NFF in première gaat, ontvangt het 39e Gouden Kalf voor de Filmcultuur op voordracht van de Raad van Toezicht, de Artistiek en Zakelijk Directeur van het Nederlands Film Festival.
Felix de Rooy wordt onderscheiden met het Gouden Kalf voor de Filmcultuur vanwege zijn grote betekenis voor de Nederlandse kunst en cultuur. Uit het aanbevelingsrapport: “Felix de Rooy heeft met zijn multidisciplinaire kunstenaarschap een indrukwekkende loopbaan opgebouwd. Als voorvechter heeft hij onder meer het verschil gemaakt om andere perspectieven over het voetlicht te brengen. In zijn kunst benadrukt hij de onderwerpen die ook nu nog steeds actueel zijn; het koloniale verleden, de zienswijze van verschillende culturen en de betekenis van queeridentiteiten in de kunst. Hij inspireert met zijn veelzijdigheid als acteur, filmmaker, kunstenaar, theatermaker, curator, verzamelaar, beschouwer en maatschappijcriticus generaties in Nederland en ver daarbuiten.”
De reactie van Felix de Rooy op de toekenning van het Gouden Kalf: “Ik ben erg erkentelijk dat de mensen mij deze eer toekennen. Het Gouden Kalf voor de Filmcultuur zal nu samen met mijn vorige Kalf, mijn leven mooier maken.”
Biografie
Felix de Rooy (Curaçao, 1952) is veelzijdig. Hij is actief als acteur, beeldend kunstenaar, theatermaker en verzamelaar. Hij studeerde in de jaren ’60/70 aan de Vrije Academie in Den Haag. In de jaren zeventig en tachtig vroeg hij met zijn werk aandacht voor de positie van zwarte makers en acteerrollen zoals in zijn debuut Desiree (1984) en Almacita di desolato (1986). Hij ontwierp als kunstenaar ook (film)affiches. Voor Spike Lee’s korte film Joe’s Bed-Stuy Barbershop: We Cut Heads (1983) deed de Rooy de art direction. Zijn film Ava & Gabriel – un historia de amor (1990) betekende zijn doorbraak als filmmaker in Nederland. De film kreeg het Gouden Kalf Speciale Juryprijs toegekend. Als maatschappijcriticus maakte hij de documentaireserie Erfenis van slavernij (2003) met een bijbehorende tentoonstelling over het koloniale verleden van Nederland. Als acteur verscheen hij in Boy Ecury (2003) van Frans Weisz en de met de Gouden Kalf bekroonde film Buladó (2020) van Eché Janga. In 2000 werd hij benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau en in 2017 ontving hij de oeuvreprijs Black Achievement Award. Het Stedelijk Museum presenteerde in 2023 de tentoonstelling Apocalypse over het 50-jarig kunstenaarschap van De Rooy en Filmmuseum Eye presenteerde in hetzelfde jaar een overzichtstentoonstelling van al zijn films. Dit najaar is de beeldende kunst van Felix de Rooy te zien in een tentoonstelling in Berlijn.
Gouden Kalf voor de Filmcultuur |
Het Gouden Kalf voor de Filmcultuur wordt sinds 1981 uitgereikt tijdens het Nederlands Film Festival indien het festivalbestuur daartoe aanleiding ziet. Eerder ging het Gouden Kalf naar Digna Sinke (2023), Will Koopman (2022), Mijke de Jong (2021), Jac. Goderie (2019), Monique van de Ven (2018), Gerard Soeteman (2017), Alex en Marc van Warmerdam (2016), Sandra den Hamer (2015), Burny Bos (2014), Monique van Schendelen (2013), Willeke van Ammelrooy (2012), Rolf Orthel (2010), Doreen Boonekamp (2009), Rutger Hauer (2008), Robby Müller (2007), Hans Kemna (2005), Jan Decleir (2003), Louis van Gasteren (2002), René Scholten (2001), Matthijs van Heijningen (1999), Geoffrey Donaldson (1998), Robbert Wijsmuller (1997), Jeroen Krabbé (1996), Wim Verstappen (1995), Jan de Vaal (1994), Jan Blokker (1993), Paul Verhoeven (1992), De Filmkrant (1991), Jos Stelling (1990), Ellen Waller (1989), Johan van der Keuken (1988), Fons Rademakers (1987), Anton Koolhaas (1986), Joris Ivens (1985), Jan Marie Peters (1984), Bert Haanstra (1983), Dan Ireland (1982) en Jan Bosman (1981). |
Geef als eerste een reactie