Voormalig journalist Gerard Klaasen (1951) is overleden.
Klaasen werkte aan tal van KRO-radioprogramma’s mee zoals Kruispunt Radio, Echo, Kerk in Meervoud, 1opdeMiddag, Emmastraat 54 en De Nachtspiegel. In 2002 was hij voor KRO-televisie een van de presentatoren van de talkshow Vurige Tongen. Aan Kruispunt Radio was hij vanaf 1976 onafgebroken verbonden.
Voor de actualiteitenrubriek Echo (tot 1995 op de radio) deed hij regelmatig verslag van Kamerdebatten vanaf het Binnenhof. Voor de televisie-actualiteitenprogramma’s Kenmerk en Brandpunt maakte hij halverwege de jaren negentig een aantal reportages. Klaasen maakte veel reportagereizen waarbij de ontwikkelingen en gebeurtenissen in de katholieke kerk vaak het vertrekpunt vormden. Hij maakte veel pausreizen mee alsook enkele Assemblee-bijeenkomsten van de Wereldraad van Kerken. In 1978 en 2005 versloeg hij vanuit Rome de conclaven waaruit respectievelijk Johannes Paulus II, Benedictus XVI en Franciscus als paus naar voren kwamen. Ook was hij in Rome bij vele synodebijeenkomsten, consistories en de Ad-liminabezoeken van de Nederlandse bisschoppen.
Oud collega en vriend Ton Verlind schrijft op social media: ‘Tot een paar jaar geleden actief voor de KRO. Dat zijn werkzame leven erop zat kon hij maar moeilijk verkroppen. Dat zijn gezondheid hem in de steek liet maakte hem chagrijnig. Maar hij leefde op als we afspraken en het hedendaagse televisie-tableau doornamen. Wie van de huidige presentatoren vind je goed en met wie heb je niks? Het was het standaardspel dat we speelden. We vergeleken onze lijstjes en deelden dezelfde smaak. Wanneer spreken we weer eens af in De Admiraal?, vroeg hij met regelmaat. Hij bedoelde ons lievelingsetablissement De Generaal in Baarn maar achtte het hogere admiraal gezien zijn waardering een betere betiteling. Zoals collega Mieke Lamers die me zojuist over zijn overlijden informeerde terecht constateerde: met Gerard verliest ons vriendenclubje een symbool. In journalistiek opzicht verdwijnt een icoon met een passie voor de maatschappelijke betekenis van de roomse boodschap. Het eind van een tijdperk. Goede reis, mijn vriend! Onze gesprekken tijdens je leven bij de KRO en ook de tijd daarna waren immer aangenaam, wijs en constructief en onze laatste maaltijd was de beste die we ooit genoten.’
Een KRO/RKK-man in hart en nieren heengegaan. Het was een plezier om hem gekend te hebben. Hij moge rusten in Vrede. In paradisum deducant te angeli.
En wat een prachtige stem had hij !
Gerard zal ik blijven herinneren als een man die werd gedreven door oprechte nieuwsgierigheid, verlangen naar kennis en bovenal zijn warme persoonlijkheid. In de tamelijk harde wereld van journalistiek, televisie en radio was Gerard van minzame zeldzaamheidswaarde. Gevoelig maar goedlachs. Het timbre van die lach – diep, aanzwellend, golvend bijna -echoot nu door mijn hoofd. Hij was katholieker dan ik ooit zal zijn, had desondanks niet altijd het gemak van de relativering, het leven heeft hem in de laatste jaren ook bepaald niet gespaard, maar die vrolijke goedlachse man was hij ook. Er is veel om de herinnering te koesteren. Fons de Poel
Gerard zal ik blijven herinneren als een man die werd gedreven door oprechte nieuwsgierigheid, verlangen naar kennis en bovenal zijn warme persoonlijkheid. In de tamelijk harde wereld van journalistiek, televisie en radio was Gerard van minzame zeldzaamheidswaarde. Gevoelig maar goedlachs. Het timbre van die lach – diep, aanzwellend, golvend bijna -echoot nu door mijn hoofd. Hij was katholieker dan ik ooit zal zijn, had desondanks niet altijd het gemak van de relativering, het leven heeft hem in de laatste jaren ook bepaald niet gespaard, maar die vrolijke goedlachse man was hij ook. Er is veel om de herinnering te koesteren. Fons de Poel
Gerard was een zeer gewaardeerd collega in de kring van geestelijk-levenredacteuren, waarvan ik voor de Leeuwarder Courant van 1977 tot 1991 deel mocht uitmaken. Gerard was vanuit een stevige rooms-katholieke achtergrond wel degelijk ook geporteerd voor de wereldwijde oecumene. Ik maakte hem mee bij vergaderingen van de Wereldraad van Kerken en de Nederlandse Raad van Kerken. We werkten hard, maar we hadden ook veel plezier met elkaar. Hij ruste in vrede.
Werkzaam als programmatechnicus heb ik regelmatig met Gerard mogen werken voor KRO-RKK.
Een echte collega, niet neerbuigend naar de “technicus”,maar altijd een open oor voor zinvolle suggesties bij de montage van zijn items!
Gerard Klaassen heeft me regelmatig geïnterviewd, vooral over missie en zending natuurlijk, maar ook over andere ontwikkelingen in de oecumene. We verstonden elkaar en konden, ook als het interview over was, diep doorpraten. Het was een bijzonder mens, een begenadigd journalist, een broeder. Een voorrecht hem gekend te hebben.