Honderden tunes en jingles staan bij de Buma op naam van enkele omroepdirecteuren

Honderden tunes en jingles staan bij de Buma op naam van enkele omroepdirecteuren, dat meldt Jingleweb vandaag. De directeur verklaart componist te zijn terwijl hij of zij het niet is. Maar als de echte componist daar nooit over klaagt bij Buma of Het College van Toezicht Auteursrechten gebeurt er niets. Kennelijk is de tune en jingle praktijk ook in de huidige vorm te lucratief voor componisten om te klagen en/of is de angst geen werk meer te krijgen te groot.”

Dit zijn zinnen uit een artikel van advocaat Dirk Visser getiteld “Tunes & jingles; De contractspraktijk bij herkenningsmelodieën van omroepen”. Dirk Visser is van advocatenkantoor Visser Schaap & Kreijger, en gespecialiseerd in intellectuele eigendom, media en mededinging. Nog nooit is zo duidelijk openbaar te lezen hoe het zit met de auteursrechten rond jingles en tunes.

Afbeelding van website Visser Schaap & Kreijger

De contractspraktijk van tunes en jingles is al jaren omstreden en in nevelen gehuld, schrijft Visser verder. “Wat is deze praktijk precies? Is deze praktijk in strijd met het auteurscontractenrecht of de Wet toezicht? Is de uit deze praktijk voortvloeiende verdeling van gelden (on)wenselijk? Is het aannemelijk of wenselijk dat deze praktijk gaat veranderen?”

Een willekeurig voorbeeld van de Buma Titelcatalogus: oud-directeur Jan Willem Brüggenwirth van Radio 538 is hier op papier de componist van een aantal jingles.

Omroepen vinden dat zij te veel betalen voor het uitzenden van hun ‘eigen’ herkenningsmelodieën en dat zij linksom of rechtsom minder zouden moeten betalen of geld terug moeten krijgen. Een ontwikkeling in de toekomst kan zijn dat omroepen steeds meer gebruik gaan maken van buitenlandse muziekleveranciers die niet bij BumaStemra zijn aangesloten en waarmee rechtstreeks wordt afgerekend. Ook is denkbaar dat gebruik gemaakt gaat worden van door AI gegenereerde muziek. Het lijkt erop dat de huidige praktijk door alle partijen, deels knarsetandend, wordt geaccepteerd en dat momenteel niemand een betere oplossing weet. Leven als ‘Gort in Frankrijk’ is er niet meer bij, maar er zijn kennelijk genoeg componisten die onder de huidige, juridisch discutabele omstandigheden (een deel van) hun boterham kunnen verdienen met tunes en jingles.
(Bron teksten: “Tunes & jingles; De contractspraktijk bij herkenningsmelodieën van omroepen“)

14 Comments

    • Een query op een aantal andere oud radiobaasjes levert ook geen 404 op. Maar dat betekent overigens niet dat alle personen het in eigen zak hebben gestoken of nog steken. Dus dit is een beetje suggestieve reactie van je Kickie. Je kan beter, want je weet beter!

    • Patrick, dit doet mij sterk denken aan het verhaal dat ik jaren geleden las over de componist van de liftmuziek die je vroeger ‘s-nachts tijdens tekst-tv hoorde bij de NPO. Die muzak werd allemaal door één componist aangeleverd en diezelfde man leverde ook nog eens de Shazam-achtige software waarmee automatische muziekherkenning bij de NPO plaatsvond.

      Kortom: dat systeem herkende de door hemzelf gecomponeerde muziek – elke dag urenlang! – en dat was kassa. Het schijnt dat hij er miljoenen aan heeft verdiend. Ik vraag me dan ook of wie er destijds mogelijk allemaal zijn omgekocht / hebben meegeprofiteerd van het feit dat al die deuntjes van één enkele auteur terechtkwamen. Dat is toen allemaal van hogerhand goedgekeurd; profiteerde die hogerhand mee?

  1. Guttegut………….. wat een ontdekking!!. In de platenwereld gebeurd dat al 10-tallen jaren. “mee tekenen” heet dat.

  2. Ook bij meerdere, zo niet alle, regionale omroepen een onderwerp: zzp-ers worden infeite gedwongen om hun auteursrecht op hun producties weg te tekenen. Maken zij bezwaar tegen die clausule in de overeenkomst, dan gaat de opdracht naar een andere zzp-er. Toedeloe, voor jou tien anderen.

    Laatst eens een rekensommetje gemaakt: dit gedonder heeft mij als zzp-er behoorlijk wat verlies opgeleverd. Ook een aardig voorbeeld: de meneer die voor een regionale omroep vormgeving componeert en produceert en daar een zak geld mee verdient. Je zou zeggen dat daar niet zoveel problemen aan kleven, ware het niet dat deze meneer zichzelf een comfortabele positie bij hoofdredactie en directie had georkestreerd. Daardoor werden andere, potentiële leveranciers buiten de deur gehouden.

    Voor dat soort praktijken hebben wij in Nederland een woord: concurrentievervalsing.

    Niet netjes.

    • Heel bekend verhaal, ik weet precies wie je bedoelt. Bij deze regionale omroep gebeuren wel meer zaken die het daglicht niet kunnen verdagen. Wel bijzonder dat deze meneer dit zelf mag houden, en dat niet een van de directieleden eist dat ze moeten meedelen in de winst.

    • Je hebt geen geld verloren, maar minder verdient. Je kiest ervoor om minder te verdienen, zodat je in ieder geval wat hebt. Daarmee heb je willens en wetens getekend voor deze praktijken. Je hebt een factuur gestuurd, betaling ontvangen en daarmee feitelijk het systeem in stand gehouden, in plaats van hard aan de bel te trekken. Dat…is ook niet netjes.

  3. Ik moet bij dit soort nieuws altijd denken aan die hooggeplaatste NPO-medewerker die zijn muziek tijdens TekstTV liet uitzenden in de nachten. Gewoon snel geld.

  4. Tekst TV is het meest stompzinnige en overbodige programma dat wordt uitgezonden, daterend uit de tijd dat nog niet iedereen TXT had.
    Het muziekje erachter kost onnodig geld.
    De commerciële n doen daar niet aan.

  5. ik weet niet hoe ik Daniel kan vinden in de catalogus, is het onder de naam Freek, Henk, Jordy of een andere naam?

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.


*