Spreekbuis.nl heeft zojuist van de NOS de persbijeenkomsttekst van Jan de Jong ontvangen. Deze is hieronder in zijn geheel te lezen.
‘Gisteravond iets voor acht uur verscheen er een man hier in deze hal. Een keurig geklede man met een tasje. Hij liep naar de receptie en zei tegen de bewaker dat hij voor een radioprogramma kwam. “Welk programma?”, vroeg een van de twee mensen achter de balie. Dat wist hij niet precies.
Gek….
Na wat heen en weer gepraat haalde hij een pistool en een brief uit zijn tas. Hij richtte het wapen op de beveiliging en zei wat hij werkelijk wilde: “Tien minuten zendtijd in het Achtuurjournaal”.
De beveiliger is vanaf dat moment continu met de man blijven praten. “Ik breng jou naar boven. En jij zorgt er voor dat niemand iets overkomt”. Steeds weer “We hebben een deal, he?…, we hebben een deal”. En terwijl de ene beveiliger met
de man naar boven ging, waarschuwde zijn collega de politie.
Zo, dames en heren, begon het gisteravond. Wat er daarna gebeurde heeft u allemaal kunnen zien. Ik wil hier dan ook als eerste mijn enorme dank uitspreken. Dank aan die twee geweldige mannen van de beveiliging. Dank aan de politie Gooi en Vechtstreek voor hun geweldige en snelle actie. En dank aan alle technici en NOS-collega’s die het hoofd koel hielden en ervoor zorgden dat
iedereen zo snel mogelijk veilig buiten stond.
Volgende jaar bestaat Het Journaal 60 jaar. Voor het eerst in die lange geschiedenis is er gisteren geen Achtuurjournaal uitgezonden. Iedereen weet inmiddels hoe dat kwam. Nieuws is onze core-bussiness. Gisteravond ging het ons primair om veiligheid. De veiligheid van alle mensen in dit gebouw. Over de uitzendingen zal ik zo dadelijk nog iets zeggen, eerst die veiligheid.
Gisteravond mochten wij na 2,5 uur weer ons eigen pand binnen. Tot die tijd stonden we met zijn allen buiten in de sneeuw. Een plukje mensen hier vóór; een plukje mensen aan de zijkant. Sommigen in de parkeergarage en een plukje mensen bij RTL, waar we liefdevol werden opgevangen. Sommigen hadden nog een jas mee kunnen grissen. Anderen stonden te klappertanden in een overhemd. Er was zelfs een collega die op z’n sokken buiten stond. Koud,
maar veilig. Daar ging het ons in eerste instantie om.
Vanmorgen hebben we met de burgemeester van Hilversum en de Politie Gooi en Vechtstreek en met andere betrokkenen om tafel gezeten om na te praten. Om te bedanken. Maar ook om te zien of we extra maatregelen moeten nemen.
De politie noemt het gebouw van de NOS “optimaal beveiligd”. Geen Fort Knox, maar voor een toegankelijk gebouw als het onze “optimaal beveiligd”.De politie zal de beveiliging verder opschroeven en aanscherpen. Zichtbaar en onzichtbaar. Ik doe daar geen verdere mededelingen over. We hadden al duidelijke afspraken, maar dit komt er dus bij.
Hoewel er van de politie en nationaal coördinator terrorismebestrijding geen signalen waren – en zijn – dat er richting ons sprake is dreiging. Om 10.15 uur vanochtend was er een personeelsbijeenkomst. Zeer druk bezocht. Waar ook
politie en burgemeester Broertjes aanwezig waren om vragen te beantwoorden. Zoals er ook mensen van Slachtofferhulp aanwezig waren om mensen die dat willen, bij te staan. Dan even terug naar de uitzendingen. We stonden zoals gezegd met zijn allen buiten in de sneeuw. Dat is niet echt heel handig als je een live-uitzending wilt maken. Toch zijn we er in geslaagd om zo goed en zo kwaad als dat soms ging weer op televisie, radio en internet te verschijnen.
Een straalzender heb je zo voor de deur staan, en die hadden we ook. Maar dan moet het ook nog worden uitgezonden. En daarvoor heb je de zogenaamde eindregie nodig. En ook die collega’s werken hier in het gebouw. En ook zij moesten buiten de sneeuw in. Als je dat allemaal weet,is het buitengewoon knap wat we gisteren via studio Den Haag of welke verbinding dan ook tot stand hebben gebracht.
Voor de helderheid: de NOS heeft journalistiek een uitwijkstudio in Den Haag. Dat is onze journalistieke back up. De eindregie, waar de NPO over gaat, heeft ook een back up, maar het duurt even voor dat die operationeel is. En je moet bedenken dat we met zijn allen geen idee hadden hoe lang het zou gaan duren
voordat we weer aan het werk konden. Uiteindelijk heeft dat 2,5 uur geduurd omdat de politie op zoek naar explosieven letterlijk het hele pand heeft doorzocht. Zes verdiepingen tot de laatste bezemkast aan toe.
Tot slotte wil ik even uit de school klappen over het overleg met de politie van vanmorgen. Een politieman zei: “Mag ik een punt van kritiek inbrengen? In alle hectiek hadden mijn collega’s een probleem dat ze nog niet eerder waren tegengekomen. Het kostte nogal wat moeite om mensen die echt naar buiten moesten,te laten stoppen met filmen en met het stellen van vragen.”
Ik snapte dat heel goed, en ik wil ook dat ze primair aan hun eigen veiligheid denken, maar van binnen was ik ook wel een beetje blij en trots. Het tekent de professionaliteit en de journalistieke drive.
Geef als eerste een reactie