Jeroen van Kooten (Bullet Sound Studio’s): ‘Wij zijn een uitstervend ras’

Jeroen van Kooten groeide als één van de zoons van Willem van Kooten op in de omroep- en muziekwereld. Toch koos hij aanvankelijk voor een toekomst in de horeca, een branche die veel overeenkomsten vertoont met de muziekwereld, vindt hij. Na 38 jaar in de Bullet Sound Studio’s in Nederhorst den Berg te hebben gewerkt met een imposante rij sterren uit binnen- en buitenland, dreigt het doek nu te vallen in de nasleep van de perikelen rond The Voice of Holland, een belangrijke klant voor Van Kooten. ‘Wij zijn een uitstervend ras,’ zegt hij, maar hij geeft de moed niet op.

De Bullet Sound Studio’s zijn gevestigd in een pand aan de Machineweg in Nederhorst den Berg met een rijke historie. ‘Dieuwertje Blok heeft hier in de klas gezeten toen het nog een lagere school was, de Meester Kremerschool.’ Dat was midden jaren ’60. In 1967 werd het schoolgebouw een muziekstudio, toen nog Dali Press geheten. Van Kooten: ‘Toen heeft David Bowie hier Rebel Rebel opgenomen.’ Jeroens vader Willem, tot op de dag van vandaag eigenaar van de zaak, nam het over in 1982 en sinds 1984 werkt Jeroen zelf er ook. ‘Ik ben opgeleid als kok en heb in gerenommeerde restaurants gewerkt. Na een brommeromgeluk ben ik bij mijn vader in het bedrijf gekomen. Die werelden lijken op elkaar, je vindt er dezelfde creativiteit en passie. Zoals een chefkok met zijn brigade gerechten bedenkt en maakt, zo maken componisten en musici platen. Een muzikant zet een baslijntje op en anderen voegen daar wat aan toe, zo gaat het in de horeca eigenlijk ook. De sfeer in de horeca is ook hetzelfde als in een studio, je hebt er dezelfde vrijheid, energie, synergie en gezelligheid en je werkt met mensen.’

Ecosysteem
Hoewel hij dus eerst niet van plan was om in de muziekbusiness te stappen, lag het wel voor de hand dat hij erin zou rollen, als Hilversumse jongen met een beroemde dj als vader. ‘Ik was vaak bij hem in de studio, onder meer toen hij nog bij Hilversum 3 werkte. Even op de radio de groeten doen aan de padvindersgroep waar ik bij zat, dat soort dingen.’ En de omroep- en muziekwerelden zijn van oudsher nauw verweven met elkaar en met het Gooi. ‘Dat omroepen en platenmaatschappijen hier kwamen is te danken aan Philips, dat een groot belang had in de NSF, de Nederlandse Seintoestellen Fabriek, de bakermat van de radio. De omroepverenigingen hadden veel orkesten en ensembles, zoals The Skymasters, The Ramblers, het Metropole Orkest en ga zo maar door. Dus woonden hier ook veel musici, die naast hun omroepwerk ook studiowerk deden.’ Philips, omroepen, muziek, platenmaatschappijen – ze vormden een ecosysteem dat decennialang zorgde voor een bloeiend artistiek leven. ‘Ik heb dat ingrijpend zien veranderen,’ vertelt Van Kooten. ‘Vooral vanaf de jaren ’90 werd alles veel zakelijker, gecalculeerder, serieuzer. De periode daarvóór kon alles.’ En er is veel verdwenen, zegt hij. ‘Er waren vroeger meer muziekstudio’s. De omroepen hebben zelf geen orkesten meer, alleen het MCO is nog over. Het conservatorium is uit Hilversum vertrokken, daarmee is ook de hele sessie-generatie musici weg.’

Jeneverfles
Als je zo lang in de muziekbusiness zit, heb je uiteraard heel wat verhalen te vertellen. Over een inval van de politie bijvoorbeeld: ‘Ze dachten dat hier drugsdealers zaten, maar ik had alleen gebruikers in huis.’ Over The Ramblers ook. ‘John de Mol senior belde me een keer op dat hij iets wilde opnemen met The Ramblers. Nou, dat kon natuurlijk. Maar je moet wel alle alcohol uit het pand halen, zei De Mol. Dus had ik de drank verstopt. Maar om half elf ’s ochtends zag ik de jeneverfles alweer staan, die hadden ze toch gevonden. Ze speelden trouwens prima.’ Of over Falco, groot in de jaren ’80, van wie in de studio in Nederhorst den Berg de nodige Gouden Platen en een Ampex Golden Reel hangen. ‘Werden we gebeld door Residence Vinkeveen waar hij logeerde, dat hij helemaal doordraaide. Hij smeet van alles door de ruiten. Ferdi Bolland, die zijn producer was, moest erheen om de zaak te kalmeren.’

En er zijn de talloze andere grote namen die naar Nederhorst kwamen om hun muziek op te nemen: Prince, Golden Earring, Skunk Anansie, Goede Doel, Lenny Kravitz en nog veel, veel meer. Aan de muren in het gebouw hangen hun portretten, plus een origineel kunstwerk dat Herman Brood spontaan maakte en achterliet. ‘Het enige ronde werk van hem,’ zegt Van Kooten, ‘hij maakte het in 1994 toen hij hier werkte aan een plaat.’

The Voice
In 2008 leek de roemrijke historie van Bullet Sound Studio’s ten einde te komen. ‘Ik was aan het afbouwen. Volgens de Volkskrant was ik bezig waardevolle banden weg te gooien, maar dat was absoluut niet waar. Op een gegeven moment was ik in Portugal (waar vader Willem woont, red.) en zat ik koffie te drinken met Jeroen Rietbergen. Die vertelde me dat hij bezig was met een muziekprogramma voor televisie. Bij ons is heel veel muziek opgenomen voor showblokken in allerlei programma’s, zoals Love Letters vroeger. Hij vroeg of hij voor dat nieuwe programma in de studio terecht kon. Ik vroeg aan mijn vader, die eigenaar van de studio is, of die het zag zitten. Dat werd The Voice of Holland. Toen de redding van de studio, maar nu mijn Waterloo.’ Want The Voice werd vanwege seksueel grensoverschrijdend gedrag geschrapt, en ineens was Van Kooten zijn klant kwijt. ‘The Voice was goed voor 68 dagen per jaar, dat vervang ik niet zomaar.’

Maar Van Kooten geeft de moed nog niet op, daarvoor is het studiocomplex hem te dierbaar. ‘Ik heb een aantal vaste huurders, dj’s en jinglemakers. Samen vormen we een creatief platform, dat echt synergie oplevert.’ Maar of dat genoeg is om te kunnen blijven draaien, is onzeker. ‘De muziekwereld verandert, de mensen met wie je gisteren praatte, zijn morgen weg. En de corona-periode heeft niet geholpen. Je kwam niemand meer tegen, dat maakt netwerken niet makkelijker.’

Vader Willem heeft inmiddels zijn platenlabel Red Bullet verkocht aan investeringsmaatschappij Pythagoras Music Fund. De studio in Nederhorst den Berg zat niet in de deal, maar de oude opnamen wel. Wat daarmee gaat gebeuren, is nog onduidelijk. Van Kooten: ‘Daarmee ben ik nog bezig. Er zit uniek materiaal bij. De grote vraag is vaak wie daar rechten op heeft.’

Wie de grote Studio 1 ziet, waar in de technische ruimte nog een gigantisch mengpaneel staat, voelt de muziekgeschiedenis die hier geschreven is tot leven komen. ‘In de studio staat nog een piano van mijn vader,’ zegt Van Kooten. Er zitten stickers op van onder andere Nico Haak en de Paniekzaaiers en Long Tall Ernie and the Shakers. ‘Hebben ze er zelf opgeplakt.’