Vorige week besloot de zendermanager van NPO2 dat kunstprogramma Opium van de buis wordt gehaald. In dit wekelijkse zaterdagavondprogramma interviewt Cornald Maas zijn culturele gasten in de studio vanuit het Vondelpark. De reden is dat er teveel wordt gepraat in Opium, en dat wordt er ook al in de DWDD waar het regelmatig over kunst gaat. Het moet anders.
Het NPO2 kunstprogramma Kunststof was al gestopt ook in verband met ‘de vernieuwing’. Dit programma werd in een studio vanuit het Westerpark Amsterdam aan elkaar gepraat door Joost Karhof en was wekelijks te zien op zondagmiddag laat, waar nu Podium Witteman staat geprogrammeerd, dat (alleen) over muziek gaat en dat ook in talkshowsetting vanuit een studio – ook in Amsterdam (De Hallen) – wordt uitgezonden. Vernieuwing? De NPO kunstprogramma’s moeten vernieuwen, er wordt teveel gepraat over kunst in plaats van dat er wordt ervaren, dat er sprake is van verbeelding. Cornald Maas is een nieuw programma beloofd met kunst & cultuur vanuit reportages.
Maar dit hebben we toch ook al eerder gezien? Het muziekprogramma met Paul Witeman wordt zondags voorafgegaan door Kunstuur gepresenteerd door de Vlaamse kunstenaar Lucas de Man die op bezoek gaat bij de makers van beeldende kunst om ze te interviewen en zijn ervaringen te vertellen aan de kijker. Ook hebben we 2 jaar geleden op NPO2 ArtMen gezien, waarin kunstenaar Jasper Krabbé samen met David Bade moderne kunstenaars in hun atelier interviewden en musea bezochten in Europese landen.
Kunstprogramma’s in de vorm van reportages komen niet over als echte vernieuwing. En praten over de kunst blijven ze toch, ook al is het op locatie. Het ‘erover praten’ is niet onbelangrijk voor de kunst, een interview met de maker geeft duiding en inzicht in wat de kunstenaar zelf heeft ervaren. Ik besloot een snel rondje langs kunstprogramma’s op andere tv-zenders te maken. De zaterdagavond wordt ook in andere Europese landen gebruikt om kunstprogramma’s uit te zenden, al is het wel in de late late avond. In het Spaanse Atention Obras (TVE) wordt na een getoond fragment de maker geïnterviewd. Het Duitse kunstprogramma Anke has Zeit (WDR) interviewt comedian actrice Anke Engelkens verschillende kunstenaars die in de studio te gast zijn. Dit programma lijkt overigens erg veel op Opium, ook de setting. Vervolgens kwam ik zaterdag laat het kunstprogramma Tracks tegen op de Duits/Franse zender Arte.
Dit programma bestaat uit reportages ‘tracks’ waarin de verhouding tussen tonen en praten meer in balans is. Is dat wat wordt bedoeld met vernieuwing voor kunst op televisie? Misschien kan je volstaan met het (alleen) laten zien van kunst, of misschien wordt het totaal iets anders. Kunst is een creatief proces, en het maken van kunstprogramma’s vast ook.
Geef als eerste een reactie