“Dekker zou een enorme lefgozer zijn als hij nu opnieuw het politieke debat ingaat met een voorstel waaruit blijkt dat zijn eerdere toezeggingen niets waard zijn.”
L1-hoofdredacteur Leo Hauben (foto) blogt een paar keer per maand over zaken die direct of indirect met de omroep hebben te maken. .jpg)
In zijn nieuwe blog van 27 augustus vraag hij, op scherpe toon, aan mediastaatssecretaris Sander Dekker om de regionale omroepen te verlossen van alle politieke onduidelijkheid en beloftes zodat zij eindelijk concrete toekomstplannen kunnen maken.
Blog: kiest Dekker voor oorlog of houdt hij woord?
Staatssecretaris Sander Dekker van Media staat voor de cruciale vraag of hij opnieuw politieke strijd wil over de Mediawet? Dekker zit in zijn maag met de eerdere aangekondigde aanpassing van de Mediawet, die het mogelijk moet maken om de dertien regionale omroepen – waaronder L1 – meer centralistisch aan te sturen.
Vóór de zomer, zo beloofde Dekker, zou er een voorstel liggen. Dat is er nog steeds niet. Het nadeel van slepende discussies is dat oorspronkelijke uitgangspunten naar de achtergrond dreigen te verdwijnen.
Vóór de zomer, zo beloofde Dekker, zou er een voorstel liggen. Dat is er nog steeds niet. Het nadeel van slepende discussies is dat oorspronkelijke uitgangspunten naar de achtergrond dreigen te verdwijnen.
Ik heb de brief van Dekker uit september 2015 aan de Tweede Kamer nog maar eens erbij gepakt. Toen legde hij eindelijk een ei, na een half jaar praten over een samenwerkingsvoorstel van de regionale omroepen. Dekker nam dat voorstel slechts gedeeltelijk over. Zijn goed recht. En hij had er tenslotte lang over nagedacht.
Dekker wil een centraal bestuur Regionale Publieke Omroep (RPO) en dertien onafhankelijke redacties. Dekker schreef aan de Tweede Kamer: “De regionale redacties krijgen van het landelijk bestuur de kaders mee op het gebied van onder andere beleid en financiën, maar blijven autonoom qua journalistieke inhoud. De regionale redacties zullen worden aangemerkt als regionale publieke media-instellingen. Daarmee is de redactionele onafhankelijkheid, zoals die in de Mediawet is vastgelegd, gewaarborgd.”
De staatssecretaris beloofde dus een wettelijke borging van de redactionele onafhankelijkheid. Als hij aan dit principiële standpunt gaat morrelen, wordt voor mij een grens overschreden. Alternatieven om de autonomie van regio-redacties te regelen zijn altijd minder waard dan een wettelijke borging.
Afgelopen voorjaar had de staatssecretaris een groot geloofwaardigheidsprobleem tijdens de behandeling van de eerste fase van de nieuwe Mediawet. De Eerste Kamerleden vertrouwden hem niet op zijn woord, hij moest toezeggingen eerst zwart op wit zetten. De Kamervoorzitter, partijgenoot van Dekker, haalde aan het einde van het debat flink uit naar de bewindsman vanwege de buitengewoon rommelige behandeling van het wetsvoorstel.
Dekker zou een enorme lefgozer zijn als hij nu opnieuw het politieke debat ingaat met een voorstel waaruit blijkt dat zijn eerdere toezeggingen niets waard zijn. Natuurlijk kan hij eerst politieke (coalitie)steun in de Tweede Kamer aftasten. Maar dat is bij de huidige politieke verhoudingen absoluut geen garantie dat een afwijkend voorstel ook door de Eerste Kamer wordt gepruimd. Een politicus die zwabbert is een perfecte schietschijf, zeker als er Kamerverkiezingen in aantocht zijn.
Beste Sander, verlos ons en jezelf. Dan kunnen de regionale omroepen eindelijk zelf concrete toekomstplannen maken.
Leo Hauben, hoofdredacteur L1
link naar originele blog
Geef als eerste een reactie