Ontslagen bij de omroep: het leven gaat door

Het maken van een carrièreswitch is de laatste jaren door de bezuinigingen een bekend fenomeen geworden in omroepland. Sommige mensen die bijvoorbeeld een eeuwigheid in vaste dienst hebben gewerkt gaan nu noodgedwongen als zzp-er verder. Anderen besluiten het totaal over een andere boeg te gooien. Deel 1 in een serie maandelijkse  gesprekken die Spreekbuis.nl voert met (ex-)mediawerknemers over hoe zij zijn omgegaan met dergelijke drastische veranderingen in hun leven.

Ooit had hij het idee om via de journalistiek de wereld te verbeteren, nu werkt hij met zijn handen om mooie meubels te maken en met zijn hoofd om de buren over te halen zelf de handen uit de mouwen te steken als ze de wijk willen opknappen. Van omroepmedewerker naar meubelmaker en politicus. Maarten van Velthuijsen. 3 jaar geleden maakte hij het massaontslag bij de Wereldomroep mee.

“Als freelancer was ik natuurlijk al afhankelijk van opdrachten. Ik had al een beetje het gevoel van: wil ik dat nog wel. Ik was 49 , ik had de journalistiek ook wel een beetje gezien. Alles gedaan: eindredactie, verslaggeving, redactie, presentatie. De journalistieke wereld veranderde ook door al die bezuinigingen”.

M​eubelmaken
“Toen ging ik om mee heen kijken naar iets waar ik me nog wel eens 20 jaar voor zou willen inzetten. Dat werd meubels maken. Omschakelen van een  ambacht met je hoofd, naar een ambacht met je handen. Hoewel, natuurlijk heb je dan ook je hoofd nodig, want als je dat verliest gaat het  fout. Het fijne is dat je alles helemaal zelf kunt bedenken en doen . Oplossingen verzinnen bij mensen thuis, het contact met ze is ook leuk. Het meubelstuk moet speciaal zijn, passen in huis, iets uitstralen”

“Genetisch zit er wel wat hout in de familie. Mijn opa werkte in een trappenfabriek en zijn vader had er een. En klussen vond ik altijd leuk, dingen in elkaar zetten en zo. Het gaat er natuurlijk wel om of je ook de noodzakelijke technieken beheerst en dat bleek wel zo te zijn tijdens de opleiding die ik volgde. Ja, en dan begin je een website en haal je opdrachten binnen. Vooral in mijn kennissenkring. Het is lastig om opdrachten te krijgen. Ik ben niet de enige in het Gooi. Maar er zit wel een stijgende lijn in”.

Politiek

“Dan is er de politiek. Ik ben fractiesecretaris van D66 in Hilversum. Ik stroomlijn de post en tip raadsleden waar ze heen moeten gaan.  Maar het belangrijkste is vooral me inzetten voor de gedachte dat als er iets bij mensen in de buurt moet veranderen ze dat zelf kunnen voor elkaar kunnen krijgen”.

“Dealen en onderhandelen, dat is vaak het beeld van de lokale politiek. Maar mij gaat het erom hoe je dingen die belangrijk voor je zijn en dicht bij huis liggen ook kunt realiseren. Kan het niet simpeler en eenvoudiger in Hilversum? Heel vaak denken mensen dat als er een paaltje verkeerd staat  ze de gemeente moeten bellen. Maar waarom pak je niet zelf een schop en zet je dat paaltje recht?”

Groen
“Mensen in de Hilversumse Meent, waar ik woon, willen dolgraag hun eigen stukje openbaar groen beheren. Er stonden leuke plantjes in, die hadden ze ook  heel mooi opgeknapt. Komt er iemand van Stadsbeheer met een strimmer doorheen en dan is het helemaal weg. Want het is officieel openbaar groen. Waarom moet dat?”

“Hier heb je je eigen buurt. Wat doe je er zelf mee? Wij als politiek faciliteren de middelen, de rest doe je zelf. Een picknicktafel of een buurtbarbecue. Het heeft ook te maken met samenhang in de buurt op sociaal gebied. Dat mensen elkaar kunnen vinden als er iets mis is, maar ook als er iets leuk is te doen is”.
 

Knoppen
Of hij de journalistiek en het radio- en televisiewerk nu nog mist? Een brede grijns verschijnt op zijn gezicht aan het eind van het interview dat ik hierover met hem heb gehad voor de lokale omroep RTi Hilversum. “Ach ja, als ik dit zo zie hier in de studio, met al die knoppen, dan denk ik wel, het zou best wel weer eens leuk zijn. Maar vaste plannen daarvoor heb ik niet”. (foto Andrea Bortosova)

 

 

Geef als eerste een reactie

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.


*