Oud-KRO-voorzitter Frans Slangen overleden

[BLOG] Vanmorgen kreeg ik het bericht dat collega en oud-KRO-voorzitter Frans Slangen is overleden. Van 1995 tot 2008 heb ik met hem samengewerkt als mediadirecteur van de KRO. Dit zijn mijn herinneringen:

Frans Slangen was wat je zou kunnen noemen een a-typisch bestuurder. Kon het niet zoals het moest, dan moest het maar zoals het kon. Hij had zijn doel helder voor ogen; de KRO moest een betekenisvolle maatschappelijke speler zijn. En het lukte hem om dat voor elkaar te krijgen, hoewel zijn onorthodoxe manier van opereren hem niet per definitie populair maakte bij alle spelers in het omroeppolitieke discours. Als er een muurtje weg moet om het grotere doel te bereiken, dan gaat die muur ook weg: zo ongeveer luidde zijn levensinstelling.

Verbinden van mensen
Frans Slangen studeerde theologie en mede daaraan ontleende hij zijn inspiratie voor KRO-beleid. Maar hij wilde niet in de theologische beschouwing blijven hangen; de KRO moest in zijn visie vooral praktische maatschappelijke betekenis hebben. Onder zijn voorzitterschap transformeerde het bedrijf zich van een organisatie waar radio- en televisie werd gemaakt naar een maatschappelijke beweging die radio, televisie, print en internet gebruikte als instrumenten om zijn maatschappelijke doelen te realiseren. Het verbinden van mensen en culturen en het zien van meerwaarde in de dingen die afweken van het gewone, stonden daarin centraal. Hij gaf vrij baan aan de medewerkers van de KRO om deze idealen met praktische ideeën te vullen en faciliteerde het realiseren daarvan.

Verum, Bonum, Pulchrum
Voor de programma’s van de KRO gold het adagium dat ze een bijdrage moesten leveren aan het oplossen van (alledaagse) problemen. Verum, Bonum, Pulchrum (het ware, het goede, het schone): de spreuk die nog altijd boven het oude KRO-gebouw staat was de leidraad. Het geluid van de KRO in de maatschappelijke discussie moest goed gehoord worden, vond hij. Onder zijn leiding voltrok zich de verandering van de KRO van een organisatie die soms te lijden had onder de grote tegenstellingen in de katholieke kerk, naar een beweging die meer en meer een eigen koers ging varen. Dat culmineerde in 2000 in de veelbesproken Madonna-campagne die de KRO pregnant op de kaart zette als organisatie met een eigen gezicht.

Kritiek en steun
Er was in sommige kringen bij de traditionele achterban van de KRO soms fel verzet tegen deze vernieuwing, maar uiteindelijk vooral steun, omdat de transformatie werd gezien als een goed voorbeeld van een organisatie met traditionele wortels die in staat was om zich opnieuw uit te vinden. Tijdens de periode dat Slangen bij de KRO aan het roer stond ging het het bedrijf voor de wind met succesvolle programma’s. Jarenlang prijkte de KRO in de top 3 van meest succesvolle omroeporganisaties. Hoewel bestuurder pur sang was Frans Slangen toch vooral ook een man van de praktijk met een grote bewondering voor de professionals die het werk moesten doen. Hij had een journalistiek hart. Wie het zijn journalisten op oneigenlijke gronden moeilijk maakte kreeg het aan de stok met de Tilburger.

TON VERLIND