[BLOG] Chapeau, Wietze de Jager doet de 538 ochtendshow. Stand in voor Frank Dane die vakantie heeft en papa werd. De Jager gaat meteen énorm viral via whatsapp met een fragment waarin een luisteraar iets leuks zegt in de uitzending en ze allemaal kei- en keihard moeten lachen. Maar dan ook keihard. Had ik al gezegd keihard? Nee, echt KEIHARD lachen.
Daar heb je die azijnzeiker van een Kicken weer die overal iets te zeuren over heeft. Zelf baalt dat ie daar niet zit. Afgezien van het feit dat ik er echt niet meer aan moet denken om dagelijks zo vroeg de wekker te zetten en na iedere show met angst en beven op mijn telefoon kijken of ‘Ome John’ er niet weer wat over te mekkeren had: nee, been there done that. Ik weet hoe lastig het is in deze tijd om nog een relevant radioprogramma te maken. Geen rancune, puur liefde voor het medium. Laten we dit fragment van amper 30 seconden dan ook eens even onder de loupe nemen.
Wat er goed aan is: Nou het feit dat het door iedereen massaal doorgestuurd wordt deze week zegt al dat het aanslaat. Het is gewoon een goede grap op de juiste manier verteld. Ook het feit dat je de luisteraar het podium gunt is GOUD. Ook top: de branding zit er helemaal in, voor achter na en zelfs tijdens het fragment is overduidelijk waar dit van is. Complimenten aan de social media afdeling op de Bergweg in Hilversum. Alleen zou ik hem als de sodemieter ook nog even op YouTube plaatsen voordat iemand anders hem upload en er met de views vandoor gaat.
Wat er minder goed aan is: er gaat nu een visitekaartje rond voor je radioshow waaruit blijkt dat de luisteraars voor het entertainment zorgen. Als dat dagelijks het geval is: prima. Maar je kunt voor het humorgehalte in je show niet altijd op de luisteraar vertrouwen; je zult ook zelf grappig uit de hoek moeten komen. Zie het succes van Van Someren.
Wat er echt niet goed aan is: dat kei- en keiharde gelach op het laatst, met name van de mannelijke sidekick. Wietze en Frederique bewegen nog iets van de microfoon weg. Maar die gozer lijkt wel een kind dat voor het eerst een drolletje op straat zien liggen. Gieren van het lachen. Nu kan dit diverse oorzaken hebben. Ja het is een goeie grap. Maar door de grote bouwlampen en het constant gefilmd worden in radiostudio’s tegenwoordig word je heel zelfbewust. Je ‘acteert’ bijna een sidekick of presentator, omdat je weet dat het gezien wordt. Er loopt constant een video-logger mee, om later fragmenten uit te knippen. En zodat de programmaleider zo af en toe eens kan kijken hoe je er eigenlijk bij zit in de studio, of je wel genoeg doet voor die dure knaken. Dus als het moment daar is dat je moet lachen, dan doe je dat ook op de toppen van je kunnen: HA HA HA HA HA. HOE HOE HOE. HI HI HI.
Luisteraars zijn niet achterlijk. Whatsappers ook niet. Als iets leuk is, prima, dan lach je erom. Maar dat overgedreven gedoe zeg, hou daar eens mee op. Voor mij maakte het dit fragment minder leuk. Ook bij Mattie en Marieke wordt er de hele tijd geacteerd dat ze melig zijn. Laat het toch gewoon natuurlijk ontstaan. Als je moet lachen, dan lach je. Als je moet grinniken, dan grinnik je. Als je het niks vindt: ook prima. Het lijkt aan dit fragment ook wel alsof de sidekick half in slaap is gevallen (want het is vroeg en maar een luisteraar, hoe kan die nou grappig zijn). Hij ziet en hoort zijn collega’s lachen, dus denkt: meelachen! Hard! Of hij zat nog even aan zijn ballonnetje met lachgas, dat kan natuurlijk ook.
Wat ik me uit de tijd van Stenders Vroeg kan herinneren, toen ik ook een half jaartje sidekick was, is dat er soms ook KEIHARD gelachen wordt uit een soort ontspanning. Je denkt als jock al gauw dat je show die dag niet veel voorstelt. Dat het beter is dat je er mee stopt. Je bakt er niks van. En dan komt ineens die ene goeie grap, van een luisteraar of sidekick. En dan.. ontlading! EINDELIJK! We zijn grappig! JAAA! HAHAHAHAHA.
Een technisch dingetje wat ik me dan weer kan herinneren uit de jaren bij Radio Veronica: op de microfoon van de jock zit meestal extra compressie. Zodat hij (of zij) zo lekker vet mogelijk kan klinken. Op de microfoons van de sidekicks zit die extra compressie niet. Waardoor als ze lachen, de hele FM band bijna dubbelklapt. En sidekick Niek bij Veronica deze week gewoon klinkt als de presentator met ergens achter in de kamer Wilfred. Misschien dat een technicus op de Bergweg in Hilversum daar eens naar kan kijken. Voor de rest natuurlijk gaaf dat er weer eens een radiofragmentje viral gaat. Hopelijk krijgt de 538 luisteraar die de grap maakte een grote bos bloemen, een taart, een paar saunabonnen en een Talpa T-shirt van Ome John. Dat kan ie toch nog wel missen voor zoveel free publicity?
“Wat er ook gebeurt, altijd blijven lachen,” zei Adriaan ooit tegen Bassie.
Humor vormt een belangrijke brandstof voor het bestaan. Een goede grap betekent relativering en soms een teken hoe absurd serieus bedoelde gewoontes kunnen zijn. Hard lachen vind ik echter vaak irritant. Dolf Janssen bijvoorbeeld lacht(e) te dikwijls om zijn eigen ad rem beoogde opmerkingen, naar mijn smaak. Iemand als Frits Huffnagel, (conservatieve) VVD prominent en talkshow host bij de regionale Omroep West, buldert ook te regelmatig om zijn eigen vermeende gevatheid. Ik heb ooit twee bovenburen (corpsbalachtige types) gehad die ongeveer de hele avond het om de 10 minuten uitschaterden van plezier over wat eigenlijk? De ene had een salvo, alsof je een plee doortrok. Walgelijk! En toch: ik houd van humor en heb er best gevoel voor. Een schrandere mop motiveert en inspireert!