Op 31 augustus 2024 is het precies 50 jaar geleden dat de legendarische zeezender Radio Veronica zijn uitzendingen staakte. Radio Veronica, dat begon in 1960, werd een van de meest iconische piratenzenders van Nederland, geliefd om zijn populaire muziek en rebelse karakter.
De beginjaren
Radio Veronica werd opgericht door de broers Verweij, die in november 1960 de volledige leiding overnamen. Aanvankelijk worstelde het station commercieel, maar met de komst van programmaleider Tony Vos en latere DJ’s zoals Tineke de Nooij en Lex Harding, begon Veronica zijn stempel te drukken op de Nederlandse radiomarkt. Bekende artiesten en adverteerders zoals Nur Die nylons en Lexington sigaretten vonden al snel hun weg naar de zender, wat bijdroeg aan het succes.
Hoogtijdagen
Gedurende de jaren zestig en vroege jaren zeventig introduceerde Radio Veronica talrijke innovaties in de Nederlandse radio. De Top 40, geïntroduceerd in 1965, werd een vast onderdeel van de programmering en beïnvloedde de muziekkeuze van een hele generatie. Veronica stond ook bekend om zijn live-uitzendingen vanaf het schip Norderney, wat de zender een unieke flair gaf die andere omroepen niet konden evenaren.
Uit de luchtHet einde kwam op 31 augustus 1974, toen de Nederlandse regering nieuwe wetten invoerde die het illegaal maakten om vanaf internationale wateren uit te zenden. Deze datum markeerde het einde van een tijdperk voor vele luisteraars die dagelijks afstemden op de 192 meter band. De laatste uren van de uitzending werden gekenmerkt door emotionele afscheidsboodschappen en muziek die de essentie van Veronica belichaamde: vrijheid en vernieuwing.
Het erfgoed van Radio Veronica leeft voort dankzij Stichting Norderney, opgericht door oud-medewerkers om de geschiedenis van de zender te bewaren. De stichting beheert een uitgebreid archief van uitzendingen, foto’s en memorabilia. Jaarlijks worden evenementen georganiseerd om het verleden van Veronica te vieren en te herdenken.
Radio Veronica blijft een symbool van een tijd waarin radio grenzeloos leek en muziek het leven van miljoenen mensen kleur gaf. Op deze vijftigste herdenkingsdag zal Stichting Norderney 192 stilstaan bij dit bijzondere stukje omroepgeschiedenis.
Voor meer gedetailleerde informatie en persoonlijke herinneringen kunt u terecht op de website van Stichting Norderney.
Enkele jaren vóór het verdwijnen van de zender is de frequentie overgegaan van 192m naar 538m, steeds op de middengolf. Daar komt de naam van Radio 538 vandaan. Maar ja, dat weten misschien weinig jonge mensen. De baby-boomers weten dat wel.
En Veronica is nooit een piraat geweest, zoals ontelbare keren reeds is uitgelegd.
In de letterlijke zin niet, maar voor mij is Veronica wel een piratenzender geweest, al was het alleen maar vanwege de bomaanslag op Radio Noordzee. Piraat Bull heeft er een jaar voor moeten brommen.
En zo is het en NIET anders. Laten we een bootje kopen, zender er op en plaatjes draaien … behalve Radio Carolibe op 648 is daar inmiddels toch weinig te beleven. De Norderney rules forever !!
538 bekte beter…op volle kracht naar 538, maar het was toch echt 537. En Veronica is nooit een piratenzender geweest, het is maar dat men het weet.
300.000 km/sec / 557 khz = 538,5996 meter
558 is de kHz frequentie. Waar later Caroline op uitzond. Ook nog tijdelijk radio 558.
Veronica zond uit op 557 kHz.
Pas in november 1978 is de frequentie naar 558 gegaan. Toen was Veronica al jaren een publieke omroep.
En dus was het 539 meter, niet 538 meter.
De auteur van het artikel weet duidelijk niet waarover hij/zij schrijft: de ‘192 meter band’, zoals in het stuk omschreven, bestaat niet in de context zoals bedoeld. Dat de zender een paar kiloHerz buiten frequentieraster uitzond (geadverteerd met Veronica 538) lees ik ook niet terug. Doe eens gedegen technisch research naar een onderwerp voordat je Chat GPT de opdracht geeft een artikel voor je te schrijven, beste auteur. Eén belletje naar Jules had direct de juiste gegevens opgeleverd.
Ander punt van kritiek: zoveel live-uitzendingen kwamen nou ook niet vanaf de Norderney. De stelling dat Veronica ‘…ook bekend stond om zijn live-uitzendingen vanaf het schip Norderney…’ die de zender ‘…een unieke flair gaf die andere omroepen niet konden evenaren’… is wat mij betreft schromelijk overdreven. Er kwam meer live radio vanaf de MEBO II dan vanaf de Norderney. Ik houd het erop dat de zeezenders meer romantiek aan de Nederlandse radiositatie toevoegden en daarom heden ten dage nog worden gemist. Dat lijkt me een betere omschrijving.
Zo rebels was Veronica nou ook weer niet: auteursrecht, salarissen, belastingen… het werd allemaal netjes afgedragen/betaald. Als de overheid indertijd niet bang had geweest voor het nemen van een impopulaire maatregel, dan had de zender het jaar 1965 waarschijnlijk niet eens gehaald. Veronica dobberde dus bij de gratie van rommelig politiek mediabeleid zo’n lange tijd voor de Nederlandse kust. (Waar ik overigens op persoonlijke titel aan toevoeg, dat ik me nog weleens afvraag of de overheid -na de pesterijen aan het adres van Veronica- niet het voordeel van een gratis experiment met commerciële radio inzag.)
Veronica kopieerde indirect een concept dat al in 1933 buiten territoriaal gebied van de Verenigde Staten in de praktijk was gebracht. De praktijkondersteuning van wat toen nog de VRON heette kwam in 1959 rechtstreeks van Radio Mercur. Vanuit dat oogpunt bekeken ook niet echt rebels naar mijn mening. De programma’s en presentatie waren voor 1965 ronduit ouderwets. Pas nadat de horizontale programmering werd ingevoerd en reclame in de vorm van spots op de zender kwam werd het onderscheid met de publieke omroep wat mij betreft pas duidelijk. Vanaf dat punt kunnen we van een duidelijke toevoeging aan de Nederlandse radiomarkt spreken en dat is wat waarschijnlijk ook in dit artikel wordt bedoeld, maar dus niet bepaald helder wordt omschreven.
Wat ik ook een gemiste kans vind, is dat het belang van Veroncia voor de muziekindustrie totaal niet wordt benoemd. Als ze in de VS geen flauw idee hebben wat of wie de VARA of de KRO is, maar wel meteen de naam Veronica herkennen, dan heb je status opgebouwd. Die status had Veronica, wat weer tot de wisselwerking leidde dat bands als Shocking Blue, Tee Set en Focus in de VS succes konden hebben.
Een ander punt is dat wetten zouden zijn gemaakt die het illegaal zouden maken om vanuit (niet ‘vanaf’) internationale wateren uit te zenden. Vanaf Nederlands grondgebied als Nederlands staatsburger medewerking aan totstandkoming van die uitzendingen verlenen werd per september 1974 illegaal; dat is vanuit juridisch oogpunt wel even iets anders. Dat geldt ook voor de status ‘piratenzender’. Dat was Veronica dus niet en dat wordt gelukkig door René Verstraten benoemd.
En zoals Jordie aangeeft: een bom aan boord van een concurrerend schip brengen en de levens van de daarop aanwezige bemanning in gevaar brengen is natuurlijk not done.
Succes gewenst met opzet en uitvoering van de reünie.
Ja juist gezegd, even in lezen en je hebt de juiste info via de Stichting Norderney .
Top stuk Marcel.
Vraagje;
Wat bedoel je met “pesterijen van de overheid naar Veronica” toe?
Maar je weet er veel vanaf. Ik was 2 toen Veronica moest stoppen dus alles heb ik uit de verhalen die idd iets geromantiseerd zijn.
Toen Veronica 30 jaar bestond is er een documentaire over gemaakt. Misschien staat die op YouTube voor de geintresseerden.
Ingesproken door Bart van Leeuwen.
Oei… dat wordt een wat lang verhaal dan Madelief… Ik vind ’t lastig om het in een paar woorden samen te vatten. Enfin: here we go…
In november 1959 maakte de toenmalige organisatie achter de Vrije Radio Omroep Nederland (later: Veronica) de fout om in de pers te roepen dat Nederland ‘reclameradio’ vanuit zee kon verwachten. Dat trok natuurlijk de aandacht van de autoriteiten: in de eerste plaats was die ‘reclameradio’ een levensgroot taboe. In de tweede plaats riep hier een organisatie een Vrij Radio Omroep Nederland te zijn, wat natuurlijk illegaliteit impliceerde.
Het is handig om iets van de tijdgeest te weten: ministers werden door journalisten nog met ‘excellentie’ aangesproken. Vadertje staat wist wel wat goed voor de Nederlanders was. Etherreclame was dat in elk geval niet. Er was dus -op uitzonderingen na- nogal wat weerstand tegen commerciële omroep. Logisch dus dat de aankondiging van wat toen nog de Vrije Radio Omroep Nederland heette wat onrust veroorzaakte. Dat de initiatiefnemers van de VRON hun plannen al vroeg in de pers verkondigden (bijvoorbeeld in dagblad ‘De Stem’ van 13 november 1959), duidt er wat mij betreft op dat zij de enge mentaliteit bij de overheid, de publieke omroep en de PTT onderschatten.
Technisch directeur Henk Oswald had onderdelen in huis waarmee hij een AM-zender kon maken. Die zender zou naar het schip worden gebracht en daar verder worden geïnstalleerd. Op vrijdag 12 november 1959 stond ineens PTT-ambtenaar Neuteboom bij hem op de stoep om alle onderdelen in beslag te nemen en proces verbaal op te maken Neuteboom beriep zich op een artikel van de Telegraaf- en Telefoonwet, maar juridisch zou dat van geen kanten hebben gedeugd. Je was in die periode pas strafbaar als je een volledig werkende zender in huis had. Oswald zou alleen maar de onderdelen in huis hebben gehad; geen werkende zender dus. Achteraf bleek iemand klikspaan te hebben gespeeld en zo Neuteboom aanleiding gegeven te hebben om bij Oswald binnen te vallen. Maar die inval was dus juridisch niet waterdicht. Daar ging de overheid dus haar boekje te buiten: Neuteboom nam namelijk onderdelen in beslag en geen werkende zender. Een ‘vermoeden van illegale activiteit’ had volgens mij voor de rechter geen stand gehouden, maar ik ben geen jurist, dus ik kán er nog naast zitten.
In de periode waarin zich dit afspeelt kon je op grenscontrole rekenen. Het Verdrag van Maastricht was er nog niet, dus ook nog geen open grenzen. De douane aan de Nederlands/Duitse grens kon je in die tijd dus -als ze het niet vertrouwden- gewoon aan de kant zetten en als ze dat voor onderzoek nodig vonden je auto en je bagage volledig binnenstebuiten keren. Begin 1960 begon het tot de VRON-organisatie door te dringen dat naar aanleiding van haar getetter in de media telefoons konden worden afgetapt of wellicht zelfs medewerkers door de autoriteiten onder druk konden worden gezet om informatie door te spelen. Belangrijke informatie was bijvoorbeeld over welke grensovergang materiaaltransport richting Borkumriff in Emden plaats zou vinden. In het boekje ‘De Veronica Saga’ door Gerth van Zanten vind je daar het één en ander over terug.
Daaruit samengevat: de auto met daarin de spullen voor Emden ging met een Zollbegleidschein over de grens. Simpel uitgelegd betekende dat, dat je laadruimte door de Duitse douane werd verzegeld en dat je dan door kon rijden. In Emden moest de douane dan controleren of alles verzegeld en compleet was. Zat dat snor, dan was er geen sprake van illegale import en verbrak de Douane in Emden de zegels weer en konden de spullen aan boord worden gebracht. De Borkumriff lag in die Emdense periode (als ik me niet vergis) onder Panamese vlag. Dan is dat schip dus Panamees grondgebied, waar Nederlands niets te vertellen heeft. Dat wisten de Nederlandse autoriteiten natuurlijk maar al te goed: keurde de douane daar alles goed, dan verdwenen de spullen aan boord en was die reclamezender weer een stap verder.
Die kar was de grens al over, dus leek Nederland het nakijken te hebben. Dacht je: er werd nog geen halve kilometer van de grens een motorrijder achteraan gestuurd met de smoes dat ‘de Nederlandse douane nog even papierwerk wilde controleren’. Machinist Ko van Yperen (die met zijn schoonvader dat transport verzorgde) draaide om, passeerde om die reden de Nederlandse grens en mocht toezien hoe de hele handel in beslag werd genomen. In de eerste plaats was een transport terughalen om ‘nog even wat papierwerk controleren’ nu niet bepaald een gebruikelijke modus operandi. In de tweede plaats zie je hier dat blijkbaar druk op een Nederlandse burger is uitgeoefend waar dat juridisch niet in de haak was. Ik noem dat machtsmisbruik.
Dat heeft dus iemand -die invloed had- indertijd zo geregeld. Dan kom je dus algauw bij Nederlandse autoriteiten terecht. PTT-mijnheer Neuteboom stond er natuurlijk weer bij om die inbeslagname bij de grensovergang te begeleiden, van zowel bestelbus als lading. Maar daar eindigde het verhaal niet: Henk Oswald reed als een haas naar Ter Apel. Nu wilde Neuteboom Oswald’s privé-auto ook nog even onderzoeken. Oswald dreigde met het inlichten van de pers. Neuteboom wilde zijn onwettige actie uiteraard stil houden en liet Oswald’s auto naar een nabijgelegen militair vliegveldje rijden. Waarom zat Neuteboom juridsch fout? Omdat het volledige transport al verzegeld was door de Duitse douane en al over de Duitse grens was. Als je als Nederlands ambtenaar dan in functie een beroep doet op bevoegdheden die je dan niet meer hebt dan ben je illegaal bezig. Tegen Neuteboom is naar aanleiding van dit voorval geen actie ondernomen. Dat is twee keer mis…
Een erkenning als naamloze vennootschap werd gewoon geweigerd, terwijl de hele onderneming absoluut geen illegaal verhaal was. Er zat een maas in de wet en daar werd handig gebruik van gemaakt. Vaak wordt gezegd dat het ‘zomaar’ in gebruik nemen van een radiofrequentie illegaal is. Dat valt nog te bezien: als je buiten territoriale wateren ligt, dan heb je met geen enkele vorm van nationale wetgeving te maken. Er gelden wel wetten op zee, maar die zijn anders. Voorzover mij bekend was er indertijd geen enkele maritieme wet die ingebruikname van een frequentie in de omroepband verbood.
Een zendschip op zee moet je regelmatig bevoorraden. Ik meen dat het na de aankoop van de tender Ger Anne was, dat de havenautoriteiten steeds weer voorzieningen afkeurden, zogenaamd omdat ze niet volgens voorschriften waren aangebracht of dat verkeerde materialen waren gebruikt. Het mogen uitvaren van de Ger Anne was natuurlijk volkomen van goedkeuring door die lui afhankelijk en die goedkeuring werd constant gefrustreerd. De Veronicaorganisatie was daar inmiddels wel op voorbereid: als zogenaamd ‘ineens’ geen koperen leidingwerk mocht worden gebruikt, maar dat leidingwerk volgens inspecteurs van rubber moest zijn, dan bewaarden ze de koperen leidingen maar. En ja hoor: dan kwam de volgende ‘controle’ en moest rubber ineens koper zijn. Dat is wat we tegenwoordig handelen naar ambtelijke willekeur noemen; eigenlijk gewoon machtsmisbruik op kleine schaal.
De PTT presteerde het om een stoorzender over het signaal van Veronica heen te zetten. Afgezien van het feit dat hier illegaal een buitenlandse zender werd gestoord (Borkumriff was géén Nederlands grondgebied en het schip lag buiten de territoriale wateren), werd hiermee ook nog eens censuur gepleegd. Volgens artikel 10 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (ook: het Verdrag van Rome) is elke Nederlandse staatsburger gerechtigd om ongehinderd informatie te ontvangen. Hoewel de EU toen nog niet bestond, was Nederland (als ik me dat goed herinner) wel terdege juridisch aan die bepaling gebonden. Ongehinderde ontvangst van informatie (of dat nu uit binnen- of buitenland is) is ook in onze Grondwet vastgelegd; artikel 7, derde lid om precies te zijn. Hoewel daarin primair persvrijheid is vastgelegd, moet dat artikel veel ruimer worden gehanteerd, dus ook in de context van door omroepen verspreide informatie. Curieus genoeg: of een omroep een legale of illegale status heeft of niet maakt niet uit. De juridische status van een omroep lag namelijk in de Telefoon- en Telegraafwet vast. In die wet stond niets over de aard van de verspreide informatie.
De aard van het spelletje is dit: Veronica zond uit vanaf Panamees grondgebied, buiten Nederlandse territoriale wateren. Die hele omroep had dus geen zak met de Nederlandse wet te maken. De Nederlandse PTT uiteraard wél en die ging dus juridisch over de schreef. Uiteraard loog de ambtenarij alles wat los en vast zat bij elkaar en was die stoorzender zogenaamd geen Nederlandse zaak. Signaalpeiling door radioamateurs wees uit dat wel terdege vanaf Nederlands grondgebied werd gestoord. Vanaf zenderpark NORA in Nederhorst ten Berg; toevallig indertijd ook het bolwerk van de Radio Contrôledienst der PTT…. Wat een toevallig toeval toch.
Eén van de meest schandalige maatregelen die tegen Veronica werd genomen was het ontzeggen van contact via Scheveningen Radio. Elk schip op zee had en heeft nog steeds 100% recht op verbindingen met het vasteland. Zoniet Radio Veronica vanaf de Borkumriff en later de Norderney. Zeer sporadisch zijn uitzonderingen gemaakt: als een bemanningslid ernstig ziek of gewond was en dringend medische hulp nodig had. Dat is dus wederom handelen naar ambtelijke willekeur en nog nét niet illegaal, omdat je een uitzondering maakt voor ernstig zieken of gewonden. Scheveningen Radio kwam ook in actie tijdens de beruchte aprilstorm in 1973 die de Norderney liet stranden. Als dat niet was gebeurd, dan had de Veronicadirectie dat volgens mij voor de rechter kunnen brengen en die zaak gewonnen. Maritieme wet nummer één: ALLE op zee in nood verkerende personen of dieren verleen je hulp, of je nou hoofdpijn hebt of niet.
Ook was de Nederlandse regering niet te beroerd om de collega’s in Panama even in te lichten dat ze er een omroepzender bij hadden gekregen, die vanuit ex-territoriale wateren de Nederlandse radiomarkt bestookte. Panama reageerde gepikeerd en trok de vlagregistratie in. Gelukkig waren er nog wel wat landen die de zeezender een registratie gunden. Duidelijk een gevalletje pesten en om een bijzonder kinderachtige reden, mede omdat de aan jouw politieke partij gelieerde publieke omroep niet kan hebben dat ineens een commerciële zeezender luisteraars biedt wat zij wél willen horen en de publieke omroep met zijn arrogante houding luisteraars verliest. Zeker in de periode waarin Veronica op zee lag werd Hilversum behoorlijk vaak hautain gedrag verweten en daar waren redenen voor.
Schrale troost: een aantal VVD-ers nam het nog weleens voor Radio Veronica op. Haya van Someren bracht vanuit de Tweede Kamerfractie regelmatig het standpunt naar voren dat de zee vrij was en Radio Veronica niet minder. Enteren zou volstrekt illegaal zijn geweest, pesten kon natuurlijk wel. Maar dat pesten ging in een sfeer van illegale handelingen, machtsmisbruik, handelen naar ambtelijke willekeur, het verstrekken van onjuiste informatie en vooral het voorliegen van de Nederlandse bevolking via de media. Die ‘whatever it takes’-houding van Den Haag zou in later jaren ook nog weleens de pers halen. Denk daarbij aan de volstrekt illegale entering van zendschip De Magdalena in 1981 en het daarna juridisch rekken van de afwikkeling van zaken die in het nadeel van de Nederlandse staat zou uitvallen, waardoor de complete investering in het project verdampte. Niet netjes; ik druk mij hierin mild uit…
De enige, wettige maatregel die de Nederlandse regering voorhanden had, werd uit angst voor gezichtsverlies ruim veertien jaar vooruitgeschoven: de ratificatie van het Verdrag van Straatsburg, dat medewerking aan een omroep vanaf zee of vanuit de lucht verbiedt. De opeenvolgende kabinetten vertoonden dus een weinig daadkrachtige houding. Wél de baas spelen uit naam van het Nederlandse volk, maar constant om de hete brij heen draaien. Dan gedraag je je niet als een baas maar als een kwezeltje dat de knoet van de opinievorming vreest. Begrijp me goed: dat was in het voordeel van Veronica maar het is rommelig geëindigd. Een béétje regering probeert ‘rommelig’ te voorkomen, maar ik ben geen politicus, die een taakstrafje voor een moord verdedigt. Vrij waarschijnlijk dus dat ik een wat te hoge maatstaf hanteer.
Het Verdrag van Straatsburg is eigenlijk gewoon simpel en effectief: je verbiedt voorbereiding, uitvoering en bevoorrading. Dan honger je dat zendschip buiten de driemijlszone toch gewoon uit? De aanleiding voor de ratificatie is in mijn beleving zeer waarschijnlijk de aanslag op de MEBO II geweest. Foutje op het conto van Veroncia zelf dus. Als dat inderdaad het geval was, dan was dat eigen schuld, dikke bult.
‘Veronica 1 jaar later’ van Rob Out, ‘de Veronica Saga’ van Gerth van Zanten en ‘Dit Was Veronica’ van Auke Kok zijn uitgaven die je nog wat meer details geven, mocht je er nieuwsgierig naar zijn. De Veronicadocumantaires (er zijn er meer) vind ik persoonlijk een beetje te subjectief en op zekere momenten van teveel ‘Calimero effect’ voorzien. Een redelijk objectieve is naar mijn mening ‘Zeezenders in woelig water’, die je voorzover mijn kennis gaat nog steeds op YouTube is te zien, maar waarin het (lange!) verhaal dat ik je nu aandoe vrijwel geheel ontbreekt.
Dat lange verhaal deel je met ons. Dankjewel Marcel.
Het Nederlandse volk was neem ik aan niet op de hoogte 5oen van de pesterijen maar stel dat ze dat was, zou die ermee eens zijn geweest? Er is natuurlijk ooit die demonstratie geweest in Den Haag maar was Veronica toen wel echt zo populair?
Nu praten we terecht schande over de pesterijen maar toen was het klimaat denk ik heel anders.
Nogmaals dank je wel voor je uitgebreide antwoord Marcel. Doe je veel belangstellenden en plezier mee.
80.000 man demonstratie. https://serieparlementairegeschiedenis.nl/activisme-burgerlijke-ongehoorzaamheid/naar-den-haag-voor-radiostation-veronica/
In de periode dat de PTT doelbewust Veronica met een stoorzender te lijf ging (mei 1960) viel dat natuurlijk op. De kranten maakten er melding van. De PTT verwees naar Duitse collega’s. Waarom precies… geen idee, maar blijkbaar schrok de PTT (of de politiek verantwoordelijke) van de reacties op die storingsactie. Veronica zelf liet natuurlijk ook van zich horen.
Op een gegeven moment was het standpunt van de regering dat Veronica gedoogstatus had.
De protestdemonstratie waaraan jij refereert is die van 18 april 1973. Radio Veronica was toen populair, maar minder door de bomaanslag op de MEBO II (mei 1971). Ik ben van ’66. Echt bewust heb ik die periode niet meegemaakt. Van veel luisteraars van toen hoor ik -als ik erop doorvraag- dat Veronica -in die periode als inhoudelijk minder sterk werd beschouwd in vergelijking met RNI. Hilversum III was toen ook al een paar jaar in de lucht. Geen geweldige concurrent, maar de zender trok volgens de onderzoeken van toen wel een deel van de luisteraars bij de zeezenders weg.
Tenslotte de opmerking dat er ook, soms felle, tegenstanders van commerciële radio waren. Er was zelfs ooit een actiegroep die zich VEronica Rot Op Nu noemde. Wat daar ooit van geworden is….
Graag gedaan!
Geweldig Marcel, al die info. Ben van 1953.En lag in bed met de radio aan m’n oor. Het was indertijd progressief tov de Hilversumse zenders. Politiek is tot aan de dag van vandaag altijd onfris geweest. Ben blij met 192 radio.
Heb genoten van Uw doorwrochte geschiedenisinfo. Ècht nieuwe achtergrondzaken die ik niet eerder had gelezen. Ook het idee gehad dat de bevoorading niet zo’n moeilijk punt was. Ook wel afhankelijk van de dienstbezetting bij de Douane veronderstel ik. Kleine “correctie” op de vermelde “Magdalena”. Het ging hier om de
“Magda Maria”. Als ik hieraan terugdenk, 1981 alsmede de betreding van de Nederlandse overheid in 1989 in international wateren op het zendschip van Radio Caroline kan ik nog kwaad worden. Nogmaals dank voor Uw informatie.
“Ik was 2 toen Veronica moest stoppen dus alles heb ik uit de verhalen die idd iets geromantiseerd zijn.”
Op 31 augustus 1974 was ik krap zeven jaar; ook niet echt oud dus. Er zijn veel herinneringen ‘opgepoetst’, maar dat de zeezenders een categorie apart waren staat als de spreekwoordelijke paal boven water.
Eens.
Ik was 21 jaar, heb de laatste 10 jaar dus bewust meegemaakt en kan me er nog heel veel van herinneren.
Luistercijfers 1973. https://www.mediapages.nl/radio-veronica/107-luistercijfers-veronica.html
Heb het allemaal bewust meegemaakt, ook de veelal Engelse zenders! Was lid van de Free Radio Campaign en er uiteraard ook bij in Den Haag. Grootste demonstratie ooit (toen) met ca 250.000 teenagers. Met een geweldig popconcert op het Malieveld. 2x 25000 Watt stereo, nog nooit vertoond!
En de politiek uit die tijd met z’n spruiteslucht en conservatieve opvattingen> beluister nog maar eens de hoorzittingen in de 2e Kamer uit die tijd! Onvoorstelbaar nu.
Het laatste half uur: https://www.youtube.com/watch?v=w3K6HwEF8zY
Het zal, denk ik, de laatste keer zijn dat er wat “intenser” wordt stilgestaan bij het verdwijnen van de zeezenders Radio Veronica en Radio Noordzee. We vergeten Radio Caroline en Atlantis natuurlijk niet maar hebben het “zwijgen” van Veronica en RNI op 31-08-1974 het meeste indruk op ons gemaakt dacht ik. Ook wij komen even kijken op de Norderney zaterdag de 31e aanstaande. Het schip, de mensen die de programma’s maakten toen en de muziek van toen zijn ons nog steeds enorm dierbaar.
Behalve de al genoemde boeken beveel ik graag twee Engelstalige boeken aan: “When Pirates ruled the waves”, auteur Paul Harris. Uit litterair oogpunt briljant, ik heb de derde druk. Ook aanbevolen voor leerlingen uit het voorgezet onderwijs, ze leren over ons culturele media-erfgoed en ze testen hun kennis van het Engels. En “Offshore radio” van Gerry Bishop. Schitterend zwart – wit fotomateriaal. Hierin worden alle op dat moment bekende offshore radiostations behandeld. Ik ben zeker overmorgen de 31e van de partij. Jammer dat zoveel medewerkers al overleden zijn. Ik hoorde net van een dame die op het schip is dat Joost de Draaijer – Willem van Kooten niet kon komen, zit in Portugal.
Ik was toen zo ongelofelijk kwaad op politiek Den Haag en ben dat nog steeds, echter nu om andere redenen. Als veronicaan later ook nog ons trouwfeest gegeven op de Norderney. Uiteraard op 1-9-2(000) Nu al weer jaren in buitenland maar vandaag staat de hele dag Radio 5 hier op. Fijne herinneringen allemaal vandaag !!
Ik was indertijd zwaar teleurgesteld dat de zeezenders moesten verdwijnen. Maar achteraf gezien is het toch een wonder dat het veertien jaar heeft mogen duren. Dat kon toch alleen maar in Nederland!