“Gewoon Vrienden” (BNN/VARA, 7 maart a.s.) is één van de zes Telefilm die vanwege de waarachtigheid van de personages, de originaliteit van de vertelling, een uitstekende rolbezetting en fijn camerawerk, een gevoel van dankbaarheid achterlaat. Voor Telefilms 2018 vroeg men de makers om een romantische komedie voor televisie uit te werken, eigentijds, als een prikkelend gegeven met maatschappelijke relevantie.
Wat maakt een film goed? Voor mij spelen kwaliteiten als waarachtigheid en originaliteit zeker een rol wanneer men in de opdracht een film ambieert die maatschappelijk relevant is. Ik word graag verrast of bevestigd door een oorspronkelijke visie (vertelling en verbeelding) op de wereld waarin de makers een maatschappelijk verschijnsel onthullen. Het romcom-genre is in deze een lastige omlijsting. Want ‘Boy Meets Girl’ en ‘Boy Meets Boy’ lenen zich bij uitstek voor platgetreden paden. Dus wat zijn de kwaliteiten die eruit schieten? Hoe woelen sommige makers van Telefilms 2018 de grond om?
Een drietal Telefilms vallen op omdat ze een goed doortimmerd scenario en een hele prettige rolbezetting hebben. Om te beginnen geldt dat voor ‘Gewoon Vrienden’ (BNN/VARA regie: Ellen Smit, scenario: Henk Burger) waarin de hoofdrolspelers, geflankeerd door Jenny Arean als oma Ans, het fantastisch doen. In deze Telefilm die zich afspeelt in een door oud-Amsterdammers bevolkte buurt in Almere, worden twee jongens Joris en Yad verliefd op elkaar, zonder dat homoseksualiteit (het bekende stramien van de problemen die het ‘uit de kast komen’ oplevert) een issue is.
Yad is ‘van Syrische komaf’. En zo te zien komt hij uit een modern Syrisch gezin dat hier al jaren woont. Aan zijn zusje en ouders te horen, wonen ze hier lang. Ze zijn hier geworteld. Het is een verademing om in deze Telefilm verlost te worden van het tenenkrommende cliché van een taal-onmachtige en naar binnen gekeerd ‘Arabisch’ gezin. En we hebben te maken met ‘round characters’ (de personages ontwikkelen zich tijdens het verhaal onder invloed van de gebeurtenissen). Het camerawerk is goed, de locaties spreken aan. En het is genieten, van dat Jordaans van oma Ans bij voorbeeld: “Liefde laat zich niet sturen. Die stuurt jou!”.
‘Get Lost’ (EO) en ‘Lost and Found’ (KRO,NCRV) zijn films over ‘getob in de liefde’. Maar nu in de hetero-wereld van de 21e eeuw. ‘Get Lost’ (regie: Mirjam de With, scenario: Anke Boerstra) is een amusante vitale komedie, waarin het gaat om bedrog. Yorrick (Willem Voogd) heeft een goede baan. Hij wil trouwen met zijn lieve, onhandige vriendin Fem (leuk neergezet door Anna Raadsveld). Maar Fem schrikt terug voor de vastigheid die er plotseling op haar afkomt in haar werk en privé-leven. Impulsief besluit ze om alleen op reis naar India te gaan. Maar als puntje bij paaltje komt… is dat veel enger, dan ze dacht. Tegenover haar vriend en vriendin moet ze nu pretenderen dat ze daadwerkelijk in India op vakantie is. En dat levert een hoop vermakelijke scènes op. In werkelijkheid spelen haar onvoorziene avonturen zich namelijk af temidden van jonge buitenlandse reizigers die Amsterdam aandoen en in een hostel overnachten. Ach wat maakt het uit, het zijn eenzelfde soort globetrotters. Alleen, mobieltjes en Skype blijken hinderlijke media in deze poging tot misleiding.
In ‘Lost and Found’ (regie: Nicole van Kilsdonk, scenario Johan Fetz) worden we aanvankelijk getrakteerd op een arrogante eikel. Lucas (Bram Suycker) blijkt een jonge Nederlandse schrijver te zijn die ooit bestempeld werd tot ‘wonderkind’ . Nu peutert hij met de grootste moeite geld los bij zijn uitgever om in Berlijn aan zijn tweede boek te werken. Daar loopt hij onverwacht Lena, zijn Nederlandse vakantie- en jeugdliefde uit Zuid-Amerika tegen het lijf. Ze is een vrijgevochten zelfbewuste vrouw die nu (voor Lucas totaal onverwacht) met man en dochtertje in een woongroep woont.
Ook hier weer ‘round characters’; Lena (Hannah Hoeksema speelt een aangenaam pittige rol als plaaggeest en beschermster) en Lucas ontwikkelen zich onder invloed van de gebeurtenissen. We zien verschillende kanten van hun karakter. Enigszins noodgedwongen maken ze een nachtelijke tocht door Berlijn, waarin actie en reactie elkaar opwekken in verkwikkende dialogen. Door emoties zoals worsteling, boosheid, teleurstelling, groeit Lucas emotioneel. Lena, de zelfverzekerde die ook haar angsten heeft en niet alles kan of kon, verwerkt die periode om terug te keren naar het nu van een vroege ochtend.
‘Gelukzoekers’, de Telefilm van vanavond, 28 februari (regie: Hanro Smitsman, scenario: Alma Popeyus en Hein Schültz) is helaas een film die op een aantal punten bezwijkt. Hoewel de verhaallijnen verwijzen naar elementen uit de actualiteit: aardbevingen, asielzoekers en werkeloosheid op het Groniningse platteland, zijn er nogal wat ingrediënten die de film doen wankelen. Hoe het zo heeft kunnen ontsporen, weet ik niet. Maar geloofwaardig, subtiel of doortastend, is deze ‘romantische komedie’ allerminst geworden.
- 28 februari Gelukzoekers (VPRO) Regie: Hanro Smitsman, scenario: Alma Popeyus Hein Schulz.
- 7 maart Gewoon Vrienden (BNN/VARA) Regie: Ellen Smit, scenario: Henk Burger.
- 14 maart Get Lost (EO) Regie: Mirjam de With. Scenario: Anke Boerstra.
- 25 maart Billy (NTR) Regie: Theo Maassen. Scenario: Theo Maassen, Sander van Opzeeland.
Dineke de Zwaan journalist, tekstschrijver, researcher, recensent, redacteur. Voor alles wat met media, film, fotografie, kunst, cultuur en educatie te maken heeft.
Geef als eerste een reactie