Een paar weken geleden was ik in New York, op Ground Zero. Waar tot 11 september 2001 de twee torens van het World Trade Center honderden meters de lucht in rezen, zijn nu twee gigantische vierkante gaten gegraven. De gaten zijn in hun geheel bekleed met zwart marmer, en langs alle wanden – elk ruim zestig meter lang – valt een permanente waterval.
In het midden van de beide ’pools’ (zoals de Amerikanen ze noemen), zit een kleiner vierkant gat, waarin het water wegstroomt. Langs de wanden staan schuine panelen, waarin de namen van alle 2.983 slachtoffers van de aanvallen op 11 september zijn gegraveerd, en van een eerdere aanval op het WTC in 1993. Achter tien vrouwennamen staat, “and her unborn child”. Het was een mooie septemberochtend, een graad of 20, nauwelijks wind. Precies hetzelfde weer als op ’nine-eleven’. Ik hoefde maar omhoog te kijken, naar de strakblauwe lucht, om me de beelden voor de geest te halen van die twee vliegtuigen die de torens binnenvliegen, nu alweer meer dan dertien jaar geleden.
Het was, voor mij, het belangrijkste moment in 18 jaar nieuwslezen bij RTL. Ja, er waren ook tientallen andere, cruciale gebeurtenissen waarvan ik samen met mijn collega’s verslag heb gedaan. De vuurwerkramp in Enschede, de moorden op Pim Fortuyn en Theo van Gogh, de oorlogen tegen Afghanistan en Irak, de aanslagen op treinen en metro’s in Madrid en Londen, de dood van prins Bernhard en prinses Juliana, het huwelijk van Willem-Alexander en Máxima, de geboorte van prinses Amalia, de abdicatie van koningin Beatrix en het aantreden van koning Willem-Alexander, gevallen kabinetten, verkiezingscampagnes in Nederland en daarbuiten (één van de weinige nieuwsmomenten waarbij ik ’in functie’ een klein traantje heb gelaten, was de verkiezing van Barack Obama), tsunami’s, aardbevingen, overstromingen, en de ramp met MH17; de lijst is eindeloos. En hoewel je eigenlijk geen hiërarchie aan kunt brengen in nieuwsgebeurtenissen, staan de aanslagen van 11 september het meest in mijn geheugen gegrift.
Nieuws is de eerste versie van de geschiedenis, wordt vaak gezegd. Op het moment dat een nieuwsgebeurtenis plaatsvindt, kun je lang niet altijd inschatten of zo’n gebeurtenis ook daadwerkelijk van historisch belang is. Maar op die dag wisten we gelijk dat de wereld nooit meer hetzelfde zou zijn, en dat is achteraf – helaas – inderdaad waar gebleken.
En hoewel die dag een trieste was, en er sindsdien honderdduizenden mensen om het leven zijn gekomen als gevolg van gebeurtenissen die met ’nine-eleven’ samenhangen, blijf ik dit rare vak van ons het mooiste ter wereld vinden. Nieuws vertelt ons hoe de wereld in elkaar zit, nieuws laat zien wat de daadwerkelijke aard van mensen is, nieuws markeert de loop van de geschiedenis, en dus van onze levens. Ja, nieuws is vaak treurig, en het is niet altijd even leuk om dagelijks met zoveel leed en ellende te worden geconfronteerd. Maar elke dag op de RTL Nieuwsredactie is een interessante, gelukkig is er vaak ook goed nieuws, en bij RTL Nieuws werken hele leuke mensen (Echt. Ik weet dat ze soms een beetje luidruchtig en dominant kunnen zijn, in de kantine of op bedrijfsfeesten, maar ze zijn echt heel aardig).
Het is een voorrecht, om al 18 jaar namens RTL Nieuws onze kijkers te mogen vertellen wat er speelt in de wereld. En boven alles is het een voorrecht om onderdeel uit te mogen maken van deze nieuwsredactie. Ik ben trots, op RTL Nieuws, op RTL, op ons. Dat die 25 jaar er 50 mogen worden, en 75, en 100. RTL, gefeliciteerd!
Bron: RTL
Geef als eerste een reactie